Crisis tijd secularisatie

By Jens Fitscher

Tarik Connar's vriend Sahl'and van het Talik volk wordt vermist. Samen met Scarlett vanDyke, zijn nieuwe metgezel, en Telios, de homunculus-hybride, een creatie van de robotheerser Tart-prio, gaat hij op zoek naar hem. Een klein zonnestelsel aan de rand van de Taurusstroom, een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier, is zijn oorspronkelijke bestemming. Tenminste dat beweerde het TOHIKUM station op Oranak voordat het zich terugtrok in een hypercocon. "Crisis tijd secularisatie heeft plaatsgevonden," meldt Tart-prio. Commandant Connar belandt onverwacht midden in een interplanetaire confrontatie, die hij aanvankelijk alleen overleeft door gebruik te maken van zijn speciale gave.

• Language: Nederlands
• Publisher: XinXii
• Release date: Apr 19, 2023
• ISBN: 9783966745789

Jens Fitscher

Jens Fitscher war bereits als kleiner Junge begeisterter Leser von Science-Fiction und Fantasy Büchern. Insbesondere liebte er die gängigen Taschenbücher der 70er und 80er Jahre des vorigen Jahrhunderts. Ein starkes Interesse zeigte er dabei für die Protagonisten mit außergewöhnlichen Fähigkeiten. Seine Geschichten handeln immer von starken Persönlichkeiten, die durch ungewöhnliche Umstände über sich selbst hinauswachsen und dafür mit übernatürlichen Fähigkeiten belohnt werden.

Book preview

Proloog

De biogenetica fabriek werkte zonder inmenging. Tart-prio had het bevel daartoe gegeven nadat de mensen Tartmos hadden verlaten met de SORROW.

De productie van recombinant DNA was al na enkele dagen voltooid. Hij had het benodigde DNA verkregen van Connar's bemanning.

Zuiveringsmodules en robots hadden nauwgezet hun afgevallen haar en afgestoten lichaamscellen verzameld en opgeslagen.

De genetische manipulatie van de Ellio'sh was zeer geavanceerd. Het was in principe geen probleem om nieuw gecombineerd DNA te produceren binnen een soort. De groeifase van de homunculus is drie weken en vier dagen geleden begonnen. Tegelijkertijd werd een tweede project gestart, dat iets moeilijker bleek te zijn.

De homunculus hybride vereiste kunstmatige intelligentie.

Ook hier waren de wetenschappelijke resultaten van de Ellio'sh al beschikbaar, het resultaat van meer dan 1000 jaar intensief onderzoek. De Ellio'sh waren in deze periode ware meesters geworden in bio-informatica, biofysica en bionica.

Al deze kennis stond nu ter beschikking van Tart-prio en hij maakte er uitgebreid gebruik van.

Het doel van zijn inspanningen was om een echte vriend van Commandant Connar te worden.

De psychoanalyse die hij had uitgevoerd had duidelijk aangetoond dat Connar nog steeds leed aan een depressieve stoornis.

Sinds zijn bemanning hem de rug had toegekeerd en naar de aarde was teruggevlogen, was een zekere zinloosheid van het leven bij hem ingetreden.

Zelfs de abrupte verschijning van Scarlett vanDyke had daar weinig aan veranderd.

Tart-prio had duidelijk kunnen vaststellen dat Connar het vooral moeilijk had met de afwijzing en afwijzing van zijn vroegere beste vriend Wayne-Zeno Uelisch.

Zeno had hem de rug toegekeerd nadat een door hem veroorzaakte tijdparadox zijn vriendin Tarja deed verdwijnen, alsof ze nooit had bestaan.

De subroutine van de biogenetische faciliteit meldde de voltooiing van het hadronische brein.

Het kunstmatige brein was een verdere ontwikkeling van het positronisch brein en werkte onder meer met tetraquarks en glueballen.

In principe was het mogelijk geworden om de hybride homunculus een quasi-bewustzijn op te leggen.

Het huwelijk, dat wil zeggen de verbinding van het kunstmatige brein met het biologische lichaam, was geen obstakel meer. Tart-prio gaf toestemming om het uit te voeren.

Tarik werd heel vroeg wakker, zoals hij de afgelopen weken bijna elke dag had gedaan. De scheiding van zijn voormalige bemanning had hem meer geraakt dan hij toegaf.

In het bijzonder had hij de breuk tussen Zeno en hem nog steeds niet echt begrepen, laat staan verwerkt.

Hij wierp een bedachtzame blik op Scarlett, zijn nieuwe relatie. Ze lag naast hem, nog steeds slapend, zoals elke ochtend. Zonder haar zou hij het waarschijnlijk nu al verloren hebben.

Hij herinnerde zich nog goed de eerste keer dat hij haar ontmoette, in de biotroop. Haar volledige naam was Scarlett vanDyke en ze had, net als hijzelf, bepaalde gaven.

Vooral het kameleoneffect, zoals zij het noemde, had haar in staat gesteld volledig onopgemerkt te blijven in de stad Nyx. Ze kon het gebruiken om zichzelf volledig onzichtbaar te maken.

Het tweede paranormale vermogen dat zij beheerste was telepathie, dat wil zeggen dat zij de gedachten van anderen kon horen.

Slechts kort dacht hij terug aan enkele jaren en aan zijn toenmalige vrouw. Maar de herinnering vervaagde voordat ze zijn bewustzijn kon bereiken.

De aarde was 642 lichtjaren verwijderd van Tartmos. Een steenworp afstand met een Ellio'sh sterrenschip.

Maar zelfs daar waren al 250 jaar verstreken nadat hij en zijn bemanning in een zwart gat waren gevallen en dus aan tijddilatatie waren blootgesteld.

Op Aarde was de toekomst al begonnen, en zonder hem. Het was logisch geweest om niet met hem terug te vliegen, maar hier in het Tartmos-systeem te blijven.

Als hij die beslissing niet had genomen, waren hij en Scarlett vanDyke niet bij elkaar gekomen.

Dat alleen al telde voor hem en met die gedachte rechtvaardigde hij zijn besluit. Toch bleef de breuk met elk van zijn bemanningsleden, met wie hij zo nauw verbonden was geweest en menig avontuur had meegemaakt, bestaan.

Wat moest er nu gebeuren?

Tarik Connar begon zich te vervelen. Plotseling kreeg hij een gevoel in zijn maagstreek dat hij lang niet had gehad, en hij was meteen klaarwakker.

Dit vreemde opbouwende gevoel had hem in het verleden alleen getroffen als er veranderingen op komst waren en die waren niet altijd positief voor hem.

Connars blik ging even naar de nog slapende Scarlett, toen sprong hij letterlijk uit bed, ging naar de natte kamer en liet eerst een hele stortvloed koud water op hem neerregenen voordat hij koos voor de normale temperatuur.

Het onderbuikgevoel bleef echter aanwezig en hij stelde zich voor dat het nog sterker was geworden.

Toen hij verfrist en alert uit de natte cel kwam en Scarlett nog sliep, besloot hij haar niet wakker te maken en alleen naar de dichtstbijzijnde kantine te gaan.

Hij had het hokje net verlaten toen hij meende beweging waar te nemen aan het eind van de gang, die ongeveer twintig meter voor hem lag.

Het was een schim die hij bij de splitsing van de gang had gezien.

Connar stopte kort en luisterde. Behalve een laag zoemend geluid, dat bijna overal in de stad te horen was, kon hij geen andere vreemde geluiden waarnemen.

Natuurlijk wist hij dat Tart-prio over een heel leger van dienstrobots beschikte.

Maar wat hem nog meer zorgen baarde was de zekerheid dat het geen robot kon zijn.

De bewegingen waren te vloeiend geweest en het uiterlijk te menselijk, ook al hadden zijn ogen er maar heel even naar gekeken.

Om bij de kantine te komen, moest hij bij de splitsing links aanhouden. Maar hij ging verder naar rechts. Natuurlijk had hij het zichzelf gemakkelijk kunnen maken en Tart-prio rechtstreeks kunnen benaderen. Hij moest immers weten wat er in zijn domein gebeurde. Het jachtinstinct was echter in Connar ontwaakt, en toen hij nu de menselijke figuur in het oog kreeg die zich ongeveer tien meter voor hem in de rechte gang bewoog, concentreerde hij zich al hard op de op handen zijnde ontmoeting.

Nu pas merkte hij dat hij