De Kunstmatige Vriend

By Charlie Hedo

Kan het dat robots ooit de macht overnemen van de mens? Zullen zij ooit in staat zijn te denken als een mens, trouw te zijn als een mens, of onbetrouwbaar als een mens? Komt de dag dat zij diegene die hen heeft geprogrammeerd op hun beurt aan- en uitschakelen wanneer ze dat willen. Hoezeer zullen zij op de mens gaan lijken en maken we het nog mee dat een mens samen gaat met een robot?
In De Kunstmatige Vriend gaat de auteur op zoek naar wat de mens uniek maakt en wat daarentegen gemakkelijk vervangbaar is.

• Language: Nederlands
• Publisher: Charlie
• Release date: Aug 15, 2021
• ISBN: 9781005850517

Charlie Hedo

Charlie Hedo is een Nederlandstalige schrijver. Hij woont en werkt in Oostende, Vlaanderen.

Book preview

De Kunstmatige Vriend

Pornovelle

by Charlie Hedo

Copyright 2021 Charlie Hedo

Smashwords Edition, License Notes

This ebook is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you’re reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to Smashwords.com and purchase your own copy. Thank you for respecting the hard work of this author.

Het taalgebruik in dit en andere verhalen van Charlie Hedo is expliciet. De scènes zijn pornografisch van aard. Alle personages en gebeurtenissen zijn fictief. Niet lezen als je overgevoelig bent voor pikante scènes.

De fantastische bundel "Niet alle vrouwen liggen onder" verzamelt de topverhalen van Charlie Hedo en Nathalie Delacroix. Verkrijgbaar als Ebook of Paperback.

NIET TE MISSEN

De Kunstmatige Vriend

Ze waren er allemaal al. James had het vuur voor de barbecue aangemaakt. James had de hapjes bereid. James had voor de drank gezorgd. Hij was een uitstekende hobbykok geworden. Hij kende de kookboeken van Jamie Oliver en Ottolenghi uit het hoofd. Op Njam had hij alle afleveringen met Peter Goossens bestudeerd. Ook het boek van de man die wereldkampioen barbecueën werd had hij sinds kort achter de kiezen.

Hij had boodschappen gedaan. Dierendonck voor het vlees. De groenten kwamen van op de markt in Duinkerke. Hij had de gestoomde, gewokte, gestoofde en gegrilde groenten mooi gepresenteerd op schalen van Pascale Naessens en die stonden nu in de keuken te wachten tot het vlees gaar was.

Hij had alles gedaan, James.

De mannen had hij een geuze van brouwerij Boon in champagneglazen uitgeschonken. De vrouwen offreerde hij prosecco. Ze liepen allemaal door elkaar, te socializen, binnen en buiten, boven en beneden, hier en hiernaast, terwijl James voor alles zorgde.

‘Ik zou een knap wijf hebben genomen,’ gekkebekte Ignace, die sinds kort brouwde voor Amerika. Van 15000 hectoliter eerst ging het naar 150.000.

Ze waren de notabelen van het dorp. Wie anders kon een KV betalen?

‘Ja, waarom een man eigenlijk?’ vroeg notaris Maarten Van Rossum.

‘Hij gaat mee op zakenreis,’ zei Paul Paulussen. ‘Zie je mij al vertrekken op reis met een knappe blonde met lange benen en tieten?’

Ze lachten.

Ze probeerden het zich in te beelden. Marie Quidouce was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Ze zou haar Paul niet met een knappe blonde op zakenreis laten gaan.

Bovendien is zij zelf veel knapper dan de knapste blondine, bedacht notaris Van Rossum.

Hij had stiekem een oogje op Marie Quidouce. Maar zij had er heimelijk genoegen in met mannen van lagere komaf te flirten. Ze was een verwaand nest.

Maar wat een lichaam.

Nu stond ze bij Pierre Cardijn, een dandy met een pochet en een zijden sjaaltje om zijn nek.

Een dandy zonder geld, mompelde de notaris.

Zij stond in de tuin, in haar gele zomerjurk. Van in het huis had men een uitstekend zicht op het hele gebeuren. Men kwam van in de keuken in de veranda. Ook van in de living kwam men, via een andere deur, rechtstreeks in de veranda. Wie in de veranda stond had zicht op het terras waar de barbecue stond en op de verder afgelegen tuin die uitmondde in de boomgaard met appelaars, perelaars en een vlierstruik.

Het zicht van de veranda naar buiten was wijds, ze was helemaal in glas, de lichtinval was rijkelijk, waardoor het huis van binnen donker leek. Men kon niet zien wie zich binnen in huis bevond. Tot ‘s avonds er het licht aan ging. Dan was het omgekeerd.

Het was middag. De ijverige James keerde de varkenskoteletjes die een grillgeur over het terras verspreidden. James probeerde naar binnen te kijken maar hij zag zijn gezelschapsmens niet. Hij zag evenmin de twee anderen die in de woonkamer bij hem stonden. In de veranda stonden Claire en Monique. Zij keken uit op het terras met de barbecue en op de lange pelouse die pas eindigde waar de boomgaard begon. Waar gastvrouwe Marie Quidouce onder een appelboom stond met Pierre Cardijn.

In geval hij geen flikker was ging ze te familiair om met hem. Ze schikte zijn pochet en bleef iets te lang strelen.

‘Volgens mij is hij een jeanet,’ zei Claire.

‘Elk jaar had hij toch een date mee?’ zei Monique.

‘Dit jaar niet. Een overgangsjaar. Let op mijn woorden. Volgend jaar staat hij hier met een man.’

Monique moest lachen. Ze keek nu naar de barbecue waar James uit de losse pols kruiden over het vlees strooide, als iemand die gouden sterren uit een confetti zakje tevoorschijn toverde.

‘Wat vind jij van die James?’ vroeg ze.

‘Tja, wat moet ik … net echt hè.’

‘Als ik van Paul was geweest, ik had geen man genomen,’ zei Monique.

‘Wij kennen haar, hé Moniekske. Sinds wanneer kennen wij haar weer?’

‘Zij is hier maar later komen wonen, Claire. Haar ouders zijn Brabanders.’

‘Oké, fair enough. Maar