Monogame Groepseks

By Charlie Hedo

Ze was al die tijd naar Giovanni blijven kijken en die stond al die tijd roerloos voor zich uit te staren waardoor ze er van overtuigd raakte dat hij haar in het pikkedonker niet kon zien, zolang ze niet rookte, en ineens was hij begonnen met zijn fluit te spelen.
O Hemel, mompelde ze weer te luid.
Ik moet stiller mompelen, dacht ze, want als ik nu mijn man wakker maak vraagt hij zich terecht af wat er hier in Godsnaam gebeurt.
Ze keek nog eens naar de machtige beweging van de man met zijn ding in de hand, aan de overkant van het tussentuintje dat gelukkig op het gelijkvloers lag want anders had de vijgenboom haar dit schouwspel niet gegund. De eikel blonk als diamant en ze kon maar aan één ding denken op dat moment: Diamonds are a girl’s best friend. Forever.
Van de nieuwe Charlie Hedo zal iedereen ver schieten.

• Language: Nederlands
• Publisher: Charlie Hedo
• Release date: Jul 29, 2018
• ISBN: 9780463021743

Charlie Hedo

Charlie Hedo is een Nederlandstalige schrijver. Hij woont en werkt in Oostende, Vlaanderen.

Book preview

Chapter 1

Die Daisy zat daar al drie kwartier in Mohammedaanse gebedshouding, hoofd ingetrokken op de borst, kont omhoog. Om haar rug te laten bruinen.

Dat zou ik er nooit voor over hebben, dacht Juliette.

Het was broeiend heet aan het zwembad. De enige plaats waar het een beetje uit te houden was, was in het water. Maar net daar voelde Juliette de blikken van alle volwassen mannen en vrouwen op haar wegen.

Die verdomde Hollandse Daisy. Juliette zou zich minder ongemakkelijk hebben gevoeld als ze had kunnen praten met een vriendin.

Nou, ze was dan ook geen echte vriendin. Meer een oppervlakkige vakantie-kennis.

Vannacht was Juliette rond vijf uur wakker geworden. Ze ging poedelnaakt een sigaretje roken op het terras. Ze had een shirt over haar hoofd kunnen trekken maar deed het niet.

Het was ‘s nachts heerlijk koel op haar balkon. Af en toe woei de zee een frisse bries landinwaarts. Zalig. Het was pikdonker. Iedereen sliep. Zij waakte over Nice. Over Sainte-Anne. Over alle mensen in de appartementen. Over de mannen ook. Het zijn ook mensen.

Ze lachte.

Ze werd bijna elke nacht wakker. Zo net voor het klaar werd ongeveer. Waarschijnlijk van de warmte. Of van die ene koffie na het diner. Of van de alcohol.

John daarentegen sliep als een marmot. Soms bleef ze naast hem wakker liggen. Soms stond ze op. Dan rookte ze een sigaretje en probeerde ze daarna nog een uur of drie te slapen.

Die nachten waren misschien wel de heerlijkste momenten van de vakantie. De zalige rust die over de stad hing. De geruststellende, eeuwenoude geluiden van de krekels. Salamanders maken geen lawaai. De vogels sliepen. Dan moest het een vleermuis zijn geweest die overvloog. In de verte een fonteintje. Planten die hoorbaar water