De Monogame Slet

By Charlie Hedo

Op een dag spreekt Juliette af met haar beste vriendin Anne in hun favoriete koffiehuis. Op weg ernaartoe komt Juliette voorbij de tippelzone rond de Atheneumbuurt. Tot haar verbazing ziet ze in de verte de knappe echtgenoot van Anne bij een hoertje staan. Stefan lijkt de prijs te vragen. Vervolgens lijkt hij met het hoertje mee te gaan naar een daghotelletje.
Dat kan niet, toch niet die perfecte Stefan, denkt Juliette. Ze besluit nader te onderzoeken wat Stefan met het hoertje uitvreet. Ondertussen vraagt ze zich af of haar vriendin op de hoogte moet gebracht worden. Een heleboel verwikkelingen later wordt niet alleen haar nieuwsgierigheid bevredigd. En niets lijkt meer wat het was.
De pornovelles van Charlie Hedo zijn van het beste wat de Nederlandstalige erotische literatuur te bieden heeft.

Deze pornovelle is tevens opgenomen in de fantastische bundel 'Erotische Vakantielectuur 2018'.

• Language: Nederlands
• Publisher: Charlie
• Release date: Dec 27, 2017
• ISBN: 9781370925322

Charlie Hedo

Charlie Hedo is een Nederlandstalige schrijver. Hij woont en werkt in Oostende, Vlaanderen.

Book preview

Chapter 1

In de buurt van het Atheneum versnelde Juliette haar pas. Er tippelden daar prostituees die een bepaald type mannen aantrokken. Een type mannen waar ze niet van moest weten.

Andere dames dan die van het Schipperskwartier die van achter hun venster klanten lokten. Met hun vinger of hun gebrek aan kledij. Als je hen al dames mocht noemen mocht je dat zeker niet doen in verband met de hoeren van aan het Atheneum.

Die aan het Atheneum waar nog veel goedkopere exemplaren. Hoeren die zich geen peeskamertje konden veroorloven en op straat rond doolden tot een minder bedeelde man die eveneens nood had aan seks besloot zijn weinige geld in hen te stoppen.

Zulke hoeren. Verslaafden. Heroïnesletten. Smerige, vuile vrouwen.

Op de hoek van het Atheneum en de Grand Bazaar stond er ene. Juliette kon het niet zien maar ongetwijfeld vertoonden haar armen sporen van naaldenprikken.

Meer dan waarschijnlijk was haar gezicht pokdalig, haar lichaam verwelkt. Welke man haalde het in zijn hoofd om te betalen voor zulke verlepte vrouw?

Ze deed of ze naar haar smartphone-scherm staarde maar Juliette monsterde in werkelijkheid de roodharige prostituée met de veel te diep decolleté, de nog kortere rok, en de netkousen met enorme ladders in. Ze stond niet vast op haar benen, meende ze te kunnen zien.

Cheap. Slonzig. Juliette zag hoe deze slonzige vrouw een klant afwees. Waarschijnlijk een dronkenlap zonder een frank op zak.

De roodharige del hief haar hoofd en keek rond nadat ze de zatlap had doorgestuurd. Alsof ze zich schaamde dat zatlappen aan haar de prijs kwamen vragen. Natuurlijk kwamen ze naar haar, naar wie anders?

Niet naar kijken en flink doorstappen, dacht Juliette, maar ze kon het niet laten en keek toch.

Juliette was op weg naar haar kapster voor een korte droogknipbeurt en ze zou nadien koffie drinken met Anne Delacroix die sinds de lagere school haar beste vriendin was.

Anne was een fantastische vriendin bij wie men in nood terecht kon en met wie tegelijkertijd plezier te beleven viel.

De meeste andere vriendinnen waren het een of het ander. Of ze hadden een luisterend oor en waren voor de rest brave huisvrouwtjes. Of ze zetten graag de bloemetjes buiten maar dan moest je niet bij ze afkomen met probleempjes in de relatie, met je man.

Andere en betere zeiden die laatste soort vriendinnen. Alsof het zo eenvoudig was om een man te vinden die je perfect aan vulde. En dan niet op seksueel vlak, nee, maar op elk ander vlak.

Anne scheen zich altijd te kunnen inleven, in welk probleem ook. Zij was zo iemand die zelf geen kinderen had maar perfect kon vertellen hoe je ze moest opvoeden. Of hoe je ze moest maken. Hihi.

Dat was vroeger, want nu had ze wel een kind natuurlijk. Nu zat ze boordevol tips hoe je het moest opvoeden. En hoe je als moeder toch nog een spannend seksleven kon hebben. En als vrouw je man in het gareel moest doen lopen. Vooral zulke tips had ze bij de vleet.

Met zo’n knappe man was het steeds opletten geblazen, zei ze zelf, half schertsend, half serieus. En ze had een punt. Stefan was zo ongeveer de knapste man die Juliette in het echt kende. Maar hij was ook de braafste, de meest