Manège à Trois

By Charlie Hedo

De Kruisweg wordt heraangelegd en de wegenwerkers observeren al een aantal weken het merkwaardige hoevetje waarin twee mannen en een vrouw samenwonen. Vandaag merken ze tot hun stomme verbazing dat de man van de kabelmaatschappij het hoevetje is binnen gegaan maar niet weer is buiten gekomen. En door de slecht geïsoleerde dakpannen weerklinken de hele tijd haar liefdeskreten.
Wat is dat daar, vragen zij zich af, de heer des huizes is thuis, de minnaar van mevrouw is thuis, en de man van de kabel is ook in huis. Dat huis lijkt wel een manège waar men de dekhengsten op stal zet tot ze voor een ritje weer worden buiten gehaald. En bij dit alles rijst de vraag: zal de kabelman zijn werk wel kunnen doen, want anders is er vanavond geen tv.
Manège à Trois is een nieuw, knotsgek avontuur van heet Carinetje en haar gezinnetje.

• Language: Nederlands
• Publisher: Charlie
• Release date: May 18, 2019
• ISBN: 9780463035634

Charlie Hedo

Charlie Hedo is een Nederlandstalige schrijver. Hij woont en werkt in Oostende, Vlaanderen.

Book preview

Chapter 1

Zondag 16 september, 8u03

Guido werd op Zondag wakker op hetzelfde uur als in de week. Maar hij bleef nog even liggen. Om drie na acht pas besloot hij op te staan.

‘Ik ga om verse croissantjes,’ zei hij.

‘... akkrrrr,’ gromde Carine want ze lag met haar mond op het hoofdkussen.

‘Blijf jij nog maar wat liggen, schat,’ zei hij, ‘ik kom je straks wel wekken.’

‘... oggdd,’ zei ze.

Guido deed voorzichtig de deur open en ging de kamer uit. Ook op de gang was hij stilletjes. Hij ging de deur voorbij van de kamer waarin Marc sliep.

Het wordt tijd, dacht Guido, dat die eens werk gaat zoeken. Hij slaapt langer dan Carine. En niet alleen op Zondag.

Niettemin liep Guido op zijn tenen om zeker geen lawaai te maken.

Dan kan hij meteen de huur betalen voor een eigen huis, mompelde hij zachtjes in zichzelf.

Bij de deur van de kinderslaapkamer hield hij even halt en keek naar binnen.

Ook Kennetje sliep nog.

Zondag 16 september, 8u35

Er waren wegenwerken voor de deur. De hele Kruisweg lag al drie maanden open. In deze fase kon Guido zijn auto niet meer in de landweg naast zijn huis parkeren. Hij diende hem op de Pardassenhoek te zetten. Daardoor was hij wat later bij de bakker.

Na half negen staat er altijd tien man voor mij. Gelukkig zijn ze met drie winkelmeisjes, dacht Guido.

Het was Jeanine zelf die hem uiteindelijk bediende.

‘Twee strikskes, twee chocoladekoeken, twee croissants en heu .. verdomme …’

‘Twee boterkoeken,’ zei Jeanine.

‘Juist,’ riep Guido.

‘Guido komt hier al lang,’ zei bakkerin Jeanine tegen de meisjes die haar op Zondag hielpen.

‘Hoe is het met Carine?’

‘Goed,’ zei Guido.

‘En met Kennetje?’

‘Ook goed, goed goed,’ zei Guido.

‘En met Marc?’ vroeg ze.

‘Ook jaja … goed,’ zei Guido.

‘Marc ken je,’ zei Jeanine tegen een van de meisjes, ‘die kleine gespierde, weet je wel, met zijn snor als Magnum en haar als MacGyver.’

‘Marc, ja,’ zei het jongste blondje.

‘Marc woont bij Guido hé,’ zei Jeanine, ‘hé Guido? Bij Guido en Carine.’

‘En Kennetje,’ zei Guido.

‘Allee, tof,’ zei het blondste blondje, ‘is hij je broer?’

‘Neenee,’ zei Guido.

‘Haar broer?’

‘Marc is geen familie zeker hé Guido?’ vroeg Jeanine.

‘Nee, hij is geen familie. Nee … dat n ..., maar