“Dis Eddie se gradepligtigheid,” vertel my vriendin Cecile my een aand oor die foon. Nadat sy ’n dekade of wat gelede haar korporatiewe leer vir ’n klimraam verruil het, woon sy nou in die hart van ’n plaasgemeenskap, iewers suid van “Nêrens” en net anderkant “Verdwaal”. Hier chain vape sy tussendeur kinders grootmaak en worry oor haar oes, ’n tekort aan reën, die prys van diesel en die fyn kuns van hoe om in die middel van die nag ’n boomslang in jou slaapkamer met ’n wasgoedmandjie te vang.
“Sjoe,” sê ek. “’n Graduation. Die tyd vlieg. Gister was hy nog sewe. Letterlik.”
