Eggo’s van gister

BUITE rammel die donderweer onheilspellend, en kort-kort klief ’n weerligstraal deur die donker naghemel. Ek sit voor die warm kaggel toegewikkel in ’n snoesige kombers, warmsjokolade in die hand.

Reëndruppels smelt saam en loop soos trane teen die ruit af. Ek streel gerusstellend oor die grys bondeltjie op my skoot. My katmaat spin van pure lekkerte en rek haarself behaaglik uit. Soos so dikwels tevore sit ek stil en luister of ek dalk iewers in die stormwind stemme uit die verlede terug kan vind. Dit neem my op ’n verbeeldingsvlug van bittersoet herinneringe.

Van jongs af het ek verbete vasgeklou aan die idee dat as jy werklik gló in jou lewensdroom, jy dit sonder twyfel sal bereik. Al kos dit harde werk en emmersvol deursettingsvermoë. Sien, toe ek klein was, het Pappa my altyd op sy skoot getel en met