Yzer, ’n sagte plekkie
As kind was Stilbaai ons gesin se Desemberbestemming. Ek het met my eie oë gesien hoe dié klein kusdorp in rn paar jaar uit sy nate bars, en verkeersknope en winkelsentrums aan die orde van die dag is. Die dorp het rn opbloei beleef. Maar hierdie storie gaan nie oor Stilbaai nie. Op rn kaart van Yzerfontein sien rn mens dis ook rn dorp wat skielik groot geraak het: Die ou dorp skaar hom by die hoofstrand met nuwe uitgestrekte woonbuurte wat soos traliewerk op die landskap verder weg lê. Die nuwe deel lê in rn smal strook langs die kus sodat elke strandhuis rn see-uitsig het. Van die strandhuise se verf is nog nat.
Wat maak Yzer anders as dorpies soos Stilbaai, Hartenbos of Jeffreysbaai? Ten spyte van die ghrênd Sparkompleks, en die menigte strandhuise en mense, vóél Yzerfontein nog soos rn Weskusdorpie.
Die mense is plat op die aarde en gasvry – jy bestel een keer rn koffie en die volgende oggend weet die kelner hoe jy jou flat white of cappuccino drink. Dis rn dorp sonder fieterjasies met sy deure wawyd oop.
En vir Kapenaars is Yzerfontein om die draai (skaars 95km).
As jy op rn Vrydagmiddag ná werk uit die stad vertrek, is jy vroeg genoeg by jou selfsorghuis dat
