WAAR TYD STADIG LOOP
My rugsak plof op die grond neer. Ná 6km se tawwe opdraande stap, staan ek uiteindelik bo-op Komsberg en kyk uit oor die Moordenaarskaroo… Al die pad tot by Laingsburg waar ons ses dae gelede begin het. Ek is nie seker wie die sogenaamde moordenaar is na wie dié stuk aarde vernoem is nie, maar ek het ’n sterk vermoede dit was dalk die bult wat ons pas uitgeklim het…
Doer onder strek die Buffelsrivier en haar sytakke – droë kerwe in die landskap. Wanneer dit die slag hier reën, loop haar waters gedurende Oktober en November. Dis nou middel September en die loop lê kaal, afwagtend – net soos byna 40 jaar gelede op die dag van die Laingsburgvloed. My begrip van tyd voel verdraai. Die Karoo het ’n manier om die nietighede waaroor ’n mens jou verknies, met die hede te vervang. Hoewel ek net laasweek my voordeur in Kaapstad gesluit het, voel daardie bestaan nou ligjare ver.
DAG 1: 12,5 KM
Swem saam met die Shosholoza Ladies
Ek gaan die Buffelsrivierroete deur die Moordenaarskaroo stap. Alles wat ek vir die volgende week sal nodig kry, is in ’n 50 ℓ-ammokrat in my kattebak – van ekstra sokkies en pleisters tot my verekussing en ’n bottel rooiwyn. Dis immers ’n slenterstap wat voorlê, maar nietemin steeds ’n stewige 90 km. Van Laingsburg af, al met die droë Buffelsrivierloop langs tot by sy oorsprong in die Komsberg.
’n Brug oor die einste rivier lei my
