Nataniël sê ...
Dis een van daardie tonele. Te belaglik vir ’n rolprent of ’n storieboek. Ek staan iewers in ’n Europese stad, voor my is ’n majestueuse katedraal. Ek wil ’n foto neem en wag vir die perfekte oomblik, ’n deur moet asseblief oopgaan en ’n priester of ’n non moet verskyn en ’n ligte wind moet asseblief dramatiese voue in die vloerlengte gewaad veroorsaak.
’n Deur gaan oop, ek
