Iruthi Thudippu

By Pattukottai Prabakar

Pattukkottai Prabakar is a prolific writer of Tamil crime and detective fiction. He has also worked as a screenwriter in the Tamil film industry, and also for Paramapadham, the first Tamil-language "mega-serial" shown on Doordarshan.
First published in the 1977 in Anandha Vikatan. He has written more than three hundreds novels, more than two hundred short stories. Lots of his novels are translated in Telugu and Kannada. He has also worked as a Dialogue writer in more than ten movies in Tamil.
Prabakar's novels most commonly feature the adventures of the detective couple Bharat and Susheela, of Moonlight Agencies, and their employees Marikkozhunthu (a.k.a. Madhavi) and Ravi. There is a running gag in the books about the slogans on Susheela's T-shirts.

Pattukkottai Prabakar frequently collaborates with the detective fiction author duo Subha; some novels have appeared featuring both Bharat and Susheela and Subha's detective couple, Narendran and Vaijayanthi.

• Language: தமிழ்
• Publisher: Pustaka Digital Media
• Release date: Aug 12, 2019
• ISBN: 6580100903681

Book preview

http://www.pustaka.co.in

இறுதித் துடிப்பு

Iruthi Thudippu

Author:

பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர்

Pattukottai Prabakar

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author//pattukottai-prabakar-novels

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

அத்தியாயம் 10

அத்தியாயம் 11

அத்தியாயம் 12

அத்தியாயம் 13

அத்தியாயம் 14

அத்தியாயம் 15

அத்தியாயம் 16

அத்தியாயம் 17

1

அந்த பஸ் ஸ்டாப்பில் விக்டர் கசங்கிக் கசங்கி இறங்கினான். ஏறுபவர்களால் இவன் முயற்சியின்றியே வெளியே தள்ளப்பட்டான். அவிழ்ந்த வாட்ச்சை சரியாகப் பொருத்திக் கொண்டு தளர்வாக நடந்தான்.

சாலையில் பல்லவன்களும், ஆட்டோக்களும் ரேஸ் நடத்திக் கொண்டிருந்தன. பிளாட்பார வியாபாரிகள் உற்சாகமாகக் கூவி விற்றார்கள். கரும்பு ஜூஸ் சாப்பிட நான்கு பேர் முகத்திற்கு முன்னால் ஈ விரட்டிக் கொண்டு காத்திருக்க, தியேட்டர் வாசலில் பிளாக் டிக்கெட்டுக்கு விசாரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

சேலை ஒதுங்கியிருப்பதைப் பற்றி கண்டு கொள்ளாமல் அல்லது அக்கறையின்றி இளநீர் சீவி நீட்டும் அந்தப் பெண்ணாகட்டும், லேசான வெயிலுக்கு குடை விரித்து பஸ்சுக்குக் காத்திருக்கும் அந்த ஜிப்பா மனிதராகட்டும், கைத்தடியில் சைக்கிள் மணி பொருத்தி அதை ஒலித்துக் கொண்டே சப்-வே படிக்கட்டுகளில் இறங்கும் கூலிங்கிளாஸ் இளைஞனாகட்டும், ஆட்டோவில் பத்தி புகைய நாவல் படித்துக் கொண்டிருக்கும் டிரைவராகட்டும். வாளித் தண்ணீரில் ஊறும் அகல வெற்றிலையை எடுத்து ஈரம் துடைத்து, கத்தரித்து, சகல பித்தளை டப்பாக்களும் திறந்து வினாடியில் எடுத்து வைத்து சுருட்டித் தரும் பான் பீடாக்காரராகட்டும்...

எல்லோருமே இந்த நிமிடத்தில் தன்னை விட சந்தோஷமாக இருப்பதாக விக்டருக்குப் பட்டது.

என்னை மட்டும் ஏன் கர்த்தர் சோதிக்கிறார்?

சில மாதங்களுக்கு முன்னால் விக்டரைப் பார்த்திருப்பவர்கள் இப்போது அவனைப் பார்த்தால் சத்தியமாக அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியாது.

இரண்டு மாத கவலையில் மிகவும் உடைந்து போயிருந்த விக்டரின் முகத்தில் கவனிக்கப்படாமல் வளர்ந்து விட்ட தாடி, கலைந்த தலை, கண்களுக்குக் கீழே கருவளையங்கள், ஒட்டிப் போன கன்னங்கள். இந்த கருப்பு பேண்டையும், காலர் நைந்து போன பழுப்புச் சட்டையும் நான்கு தினங்களாக தொடர்ந்து போட்டுக் கொண்டிருக்கிறான்.

விக்டர் அந்த சந்தில் நுழைந்து அடக்கமாக இருந்த அடகுக் கடைக்கு வந்தான். சுவரில் 'உ' போட்டு 'லாபம்' என்று எழுதப் பட்டிருந்தது. கண்ணாடிப் பெட்டிக்குள் எவர்சில்வர் தராசு. திண்டு போட்டு அமர்ந்திருந்த சேட்டுக்கு மட்டும் வீசும் சிறிய மேஜை ஃபேன்.

விக்டர் சிறிய எழுது மேஜைக்கு இந்தப் பக்கம் விரிக்கப் பட்டிருந்த பாயில் செருப்புகளை நீக்கிவிட்டு அமர்ந்ததும், எழுதிக் கொண்டிருந்த சேட்டு நிமிர்ந்து, அட, வாய்யா, திருப்பறியா, வைக்கறியா? என்றார்.

இனிமே வைக்கிறதுக்கு எதுவும் இல்லை சேட்டு

உன் பொண்டாட்டிக்கு இன்னும் உடம்பு சுகமாகலையா?

'இல்லை'யென்று தலையசைத்த விக்டரின் கண்களில் கண்ணீர் துளிர்த்தது.

அடப் பாவமே, ஒரு மாசமா செயினு. தோடு, வளையல்ன்னு ஒவ்வொன்னா வச்சி பணம் வாங்கிட்டுப் போயி வைத்தியம் பார்த்தியே, இன்னும் குணமாகலையா? அப்படி என்ன வியாதி?

கிட்னில பிரச்சினை. முதல்ல மருந்துலயே சரிப்படுத்திடலாம்னு சொன்னாங்க, இப்ப வியாதி அதிகமாயிடுச்சி, ஒரு நாள் விட்டு ஒரு நாள் உடம்புல இருக்கிற ரத்தத்தை எடுத்து சுத்தம் பண்ணி மறுபடி உடம்புல விடறாங்க. என் கை மீறி செலவாகிட்டிருக்கு. அடைப்பு சரியாய்டும்னு சொல்லிட்டிருக்காங்க, கர்த்தர் விட்ட வழி.

கேள்விப் பட்டிருக்கேன், டயாலிசிஸ்ன்னு சொல்வாங்க, நிறைய செலவுதான் ஆகும். உன் குடும்பத்துக்குப் போயா இப்படியெல்லாம் வியாதி வரணும்? சரி, என்ன விஷயமா வந்தே. அதைச் சொல்லு.

ரெண்டு மாசத்துக்கு முன்னாடி வச்சனே செயின், அதை எடை போட்டு ஒரு விலை வச்சி நீங்களே எடுத்துக்கங்க சேட்டு, அசல். வட்டி போக எனக்கு எவ்வளவு கிடைக்குமோ அதைக் கொடுங்க.

சேட் எழுந்து உள் அறைக்குச் சென்று, பீரோ திறந்து சுருக்குப் பை எடுத்து வந்து திறந்து அவனுடைய ஐந்து பவுன் செயினை எடுத்து எடை போட்டார், கணக்குகள் போட்டார்.

அசல், வட்டி போக ஐயாயிரத்து நானூத்தி சொச்சம் நான் உனக்குத் தரணும்பா. பேப்பர் விலையில் முப்பது தள்ளி கணக்கு போட்ருக்கேன். பழைய நகை, மச்சம் கூட சுமாராதான் இருக்கு.

உங்க கிட்ட விளக்கம் கேக்கற நிலைமையிலேயும் இல்லை, பேரம் பேசற மனநிலையும் இல்லை. உள்ளதைக் கொடுங்க சேட்டு

சேட்டு எண்ணிக் கொடுத்த பணத்தை எண்ணாமல் வாங்கி பேண்ட் பாக்கெட்டுக்குள் போட்டுக் கொண்டான். காட்டிய இடங்களில் கையெழுத்து போட்டுவிட்டுப் புறப்பட்டான்.

வழியில் சர்ச்சுக்குள் சென்று மண்டியிட்டு, கண் மூடி பிரார்த்தித்தான்.

'கர்த்தரே, என் வாழ்வில் நான் சில, பல தவறுகள் செய்திருக்கிறேன். அதற்காக மனமுருகி வருந்தியிருக்கிறேன். உங்களிடம் மானசீகமாக