DIE dreun van ’n enjin agter hom laat Hannes ruk van die skrik. Hy kyk vervaard om. Die straatlig is helder genoeg om die voertuig dadelik te herken. Dis húlle. Hulle soek na hom. Hy gaan staan doodstil in die skaduwee teen die toe deur van die naaste winkel. Die motor beweeg stadig voor hom verby. Dit lyk nie asof hulle hom gewaar het nie. Hy staan nog ’n rukkie roerloos tot die kar verder af in die straat verdwyn. Sy liggaam bewe onbedaarlik. Wie is hierdie mense? Wat wil hulle van hom hê?
Hy stap na die parkie oorkant die pad. Miskien kan hy ’n rukkie daar wegkruip. As hy net sy gedagtes kan orden. Hy weet nie waarheen om te gaan of waar om hulp te kry nie. Al wat hy vir seker weet, is dat hy van hierdie vreemdelinge af moet wegkom. Hulle agtervolg hom nou al ure lank.
Paniek maak dat hy nie nugter kan dink
