PYN IN DIE PUIN
‘HERE, SPAAR ONS; MOENIE DAT ONS IN DIE MODDER STERF NIE’
SELFS in haar onrustige slaap bly Lottie de Beer vanaand bewus van die huilende wind wat die bome buite grondwaarts buig, en die reën wat nou al dae lank onophoudelik neerkletter. Maar dis die skril “pieng!” van haar selfoon wat haar vervaard in haar bed laat regop sit.
Dis skuins ná 01:00 op Dinsdag 11 April. Die bejaarde De Beer-egpaar van Westville, Durban, weet dit nog nie, maar op hul drumpel dreig een van die ergste natuurrampe wat Suid-Afrika in dekades getref het …
Terwyl Lottie half beneweld op die gloeiende skermpie probeer fokus, raak sy bewus van ’n vreemde gerammel en geruis wat ál nader kom. Dan is sy eensklaps wawyd wakker, want die boodskap van hul bure lees: “Daar was ’n grondverskuiwing … Maak seker julle is veilig.”
Haar man, Hennie, skuifel na die stoep en staan verbysterd deur wat hy sien. Buite lyk die teerpaaie soos riviere, en massas water bruis teen die heuwel af. Lottie roep hom na binne – en vyf minute later skeur die vloed van water en modder die stoep van die huis af weg. “Ons moet uitkom!” skree Lottie. “By die agterdeur uit, nou!”
Aan die ander kant van die heuwelagtige Westville skrik Gerhard en Mollie Kemp wakker weens ’n harde dreungeluid. Dan is daar ’n onverwagte, harde slag en al die ligte gaan af. In die dowwe lig van haar flits sien Mollie oomblikke later ’n skrikwekkende toneel: ’n Moddervloed het deur haar kombuisdeur
