Julle sê ...
WEN DIE STRYD
Ek was so gereed vir die inperkingstydperk – ek het blokraaiselboeke en tydskrifte gekoop, en ons het hoeveel natuurprogramme opgeneem waarby ons nooit uitkom nie. Ek was reg!
Donderdagaand, 30 April, kla ek en manlief by mekaar omdat 1 Mei ons 44ste huweliksherdenking is en ons nie soos gewoonlik onsself by ’n gunstelingrestaurant sal kan bederf nie, maar maak planne vir ’n lekker braai net vir ons twee. Toe ek gaan lê en op my maag draai soos wat ek gewoonlik slaap, voel ek iets ongemakliks. Ek draai weer om en voel ’n knop onderaan my regterbors. My keel klem toe, maar ek probeer myself troos dis dalk net onskuldige weefsel wat saamgegroei het. Of iets. Maar dit is toe nie.
Skielik word ek deur ’n werwelstorm ingesuig van dokters en spesialiste en mammogramme
