Dodelijke Goedwil

By Dawn Brower

Jaesin Grean heeft één prioriteit. Hij wil zijn beste vriend, dr. Luciana Doll, veilig houden van haar vader en een bos zombies die rond hun deur wandelen. Lucy is een genie en heeft bijna een geneesmiddel ontwikkelt. Wanneer haar ex-verloofde Nathanial Tyger blijkt te zijn geïnfecteerd, wordt ze gedwongen haar werk te versnellen, in de hoop hem te redden van een toekomst als een zombie. Ze racen tegen de klok om Nat te redden en een mogelijke aanval van haar vader te bestrijden. Zal ze overleven in een wereld die al uit elkaar is gescheurd? Jaesin krijgt de herculeanse taak om hen door dit alles te gidsen. Zal hij voldoen aan Lucy's verwachtingen en kan hij haar lang genoeg in veiligheid houden om een behandeling te vinden.

• Language: Nederlands
• Publisher: Dawn Brower
• Release date: Jul 26, 2022
• ISBN: 9798201476564

Book preview

Dodelijke Goedwil

DODELIJKE GOEDWIL

DAWN BROWER

Dodelijke Goedwil Copyright (auteursrechten) © 2022 by Dawn Brower

Alle rechten voorbehouden.

Geen enkel deel van dit boek mag worden gereproduceerd in welke vorm of met enige elektronische of mechanische middelen, inclusief informatieopslag- en ophaalsystemen, zonder schriftelijke toestemming van de auteur, behalve voor het gebruik van korte citaten in een boekrecensie.

CONTENTS

Proloog

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 6

Uittreksel: Gered door mijn schelm

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

About the Author

OPDRAGING

Zombies? Wat is er niet leuk aan? Dit verhaal is anders dan alles wat ik heb geschreven of waarschijnlijk ooit zal schrijven. Toen ik werd gevraagd het te schrijven, vroeg ik me af of ik zelfs iets van dit genre recht kon aandoen. Ik ben eerst en vooral een schrijver van romantiek, maar ik hou van alle dingen die in in het donker rondhuppelen. Lang verhaal kort… challenge accepted.

Mijn zoon, Nathan, heeft me geholpen de personages uit te werken. Nathanial is naar hem vernoemd en hoewel hij absoluut de bijnaam, Nat, verafschuwd, heeft hij mij het gebruik ervan vergeven - maar alleen deze keer.

Nathan is de reden dat dit boek bestaat. Hij is immers de nummer één zombie-fan in de familie. Nathan—Ik hoop dat je het leuk vindt (hoewel je zei dat iedereen op het einde had moeten sterven.) Oeps ... Spoiler alert ... sommigen overleven het.

Als je een zombie liefhebber bent, lees dan vooral verder. Het is een snelle en dodelijke rit.

PROLOOG

De hitte in de kamer was verstikkend. Ze hadden de temperatuur in de kamer verhoogd, omdat ze geloofden dat de ziekte niet kon gedijen in hoge temperaturen.

Ze waren verkeerd - het tierde er op. Vermenigvuldigde zich en verspreidde sneller met elk nieuw niveau. Het zou niet lang duren voor het overal was, en niemand nog veilig zou zijn. Ze had zich ervan verzekerd hem alles tot in het kleinste detail uit te leggen - zodat hij zou begrijpen waarom de hoeveelheid tijd die ze hadden beperkt was. Tijd was nu belangrijker dan ooit - al zo veel doden - en ze was bijna op.

Hij stond op uit zijn stoel om de kamer te verlaten. De muffe lucht werd steeds moeilijker om te ademen—in combinatie met de stank van lichaamsgeur en zweet— hij was wanhopig om wat frisse lucht te krijgen.

'Waar ga je heen?' Vroeg ze.

'Ik kan het niet meer ...' Hij pauzeerde. 'Is het nodig dat ik blijf?'

Voor haar zou hij het verdragen. Als ze het nodig had, liep hij over hete kolen.

Zij schudde haar hoofd. 'Nee, als je wat ruimte nodig hebt, ga dan maar even. Kom snel terug. '

Hij knikte. 'Ik ben zo terug. Beloofd.'

Hij hield zijn beloftes.

Eens hij in de gang was, liet hij de deur in het slot klikken. Gewoon niet in de kamer zijn hielp al. Ze zouden snel vertrekken. Ontsnappen was een noodzaak geworden.Alles stond op zijn plaats—van te voren gepland voor deze mogelijkheid. Ze zouden al weg moeten zijn, maar de rampspoed had toegeslagen.

Archibald Doll had de ziekte opgelopen.

Als je God wil zien lachen...—Wat was de wet van Murphy ook weer? Alles wat kan gebeuren zal gebeuren? Zoiets toch. Dat was waar ze nu door gingen. Met Archibald in de middelste stadia van de ziekte en geen geneesmiddel in zicht, zouden ze snel afscheid moeten nemen.

Haar hart was aan breken en hij kon niets doen om het tegen te houden.

Luitenant Grean, riep een stem.

Hij stopte, draaide zich en sprak de stem aan.

Sir?

'Hoe gaat het met mijn vader?'

Alsof hij er om gaf. Wilhelm gaf geen moer om wie dan ook. Wie dacht die kwaadaardige smeerlap dat hij voor de gek hield? De man telde de minuten tot Archibald overleed.

Hij wordt steeds zwakker.

Hij knikte. 'Heeft Luciana enige vooruitgang geboekt met haar geneesmiddel?'

Ah, de grond van zijn bezorgdheid. Hij wou het geneesmiddel. Wilhelm zou het kunnen gebruiken om complete controle over de massa te krijgen. Iedereen wou een oplossing in handen. Mensen vielen als vliegen, om meteen weer recht te staan en alles wat ze liefhadden te vernietigen. Archibald zou hetzelfde doen.

Hij zou niemand Lucy laten vernietigen.De dood van haar grootvader zou pijn doen, maar ze zou verder gaan. Haar missie zou haar gaande houden.

Ik denk dat ze op een muur gestoten is.

Ik snap het. Laat het me weten als er iets verandert. Hij pauzeerde. Zeg dat ze zo snel mogelijk naar met komt met een update.

Ze zou nooit meer binnen zijn bereik zijn. Ze vertrokken binnen een paar korte uren, nadat ze haar laatste afscheid had genomen. Misschien moest hij de dingen een versnelling hoger schakelen. Iets in Wilhelm's ogen maakte hem zenuwachtig. Wist hij wat ze van plan waren?

Nee, Wilhelm kon het niet weten. Hij was heel voorzichtig geweest.

Luitenant.

Waarom konden ze hem niet met rust laten? Zeker deze eikel. Haat voor deze oetlul gierde door zijn aderen. De smeerlap had haar hart gebroken.

Kapitein, antwoordde hij, zijn afkeer onder controle.

Hoe is het met Archibald?

Ok. Hij knarste met zijn tanden. Het kostte een enorme mate van zelfbeheersing om hem niet af te blaffen. Heb je nog iets anders nodig?

Hij schudde zijn hoofd. 'Denk je dat ze zijn van zijn zijde zal wijken?'

'Ik weet het niet-ze is vastbesloten om dit tot het einde te doen."

Om verdere ondervraging te voorkomen draaide hij op zijn hielen en het vertrok in de tegenovergestelde richting van de kapitein. In die man zijn buurt zijn, liet een slechte nasmaak na. Binnenkort zouden ze geen van allen nog moeten omgaan met eender wie in de basis van Wilhelm. Archibald had ervoor gezorgd dat Luciana keuzes had. Zijn kleindochter was zijn hele wereld, en hij wilde haar veilig stellen van zijn gestoorde zoon.

Het was goed mogelijk dat Wilhelm Archibald had besmet om van hem af te komen.

Misschien had hij haar niet alleen moeten laten. Hij keerde op zijn stappen terug om te zien of alles in orde was.Er stonden nu twee soldaten op wacht buiten de deur. Sinds wanneer moest de kamer bewaakt worden?

Wat gebeurt er?

Ze hebben groetten, en beide bewakers keken hem terug aan.

Sir, we kregen de opdracht om te waken over Dr. Doll.

Dat dacht hij al...

Juist. Nu, ik ben terug. Ter plaatse rust. Neem een pauze.

Ze ontspanden lichtjes, maar ze bewogen geen van beiden..

"Sir, dat