Donkere Vlammen

By Amy Blankenship

Net als de vampieroorlog escaleert in een complete demonenoorlog, wordt Zachary verantwoordelijk voor een mooie tovenaar die verbonden is met een donker moment in zijn verleden. Hij had haar moeder over de dunne lijn zien stappen, recht in de armen van een demon. Het was zijn taak om ervoor te zorgen dat Tiara niet hetzelfde wellustige pad koos... tenzij het met hem was. Nu, terwijl de demonen dichterbij kwamen, was het laatste wat hij verwachtte dat Tiara familie van hen zou zijn. Terwijl gemoederen stegen en geheimen werden bewaard, wordt jaloerzie een gevaarlijk spel. Iemand had haar moeten waarschuwen dat wanneer je met vuur speelt, je je zeker verbrandt.

• Language: Nederlands
• Publisher: Tektime
• Release date: Apr 15, 2019
• ISBN: 9788893983846

Book preview

Hoofdstuk 1

Damon schreed door de deur van zijn penthouse en liet Alicia opstaan. Hij had geen woord gezegd sinds ze Nacht Licht hadden verlaten, niet helemaal vertrouwend op zijn stem of emoties.

De stilte tussen hen was oorverdovend maar Alicia had niet de moed om het te verbreken. Toen ze zijn hand op haar rug voelde en haar voor zich uit duwde de woonkamer in, kreeg ze een aanwijzing over hoe boos hij echt was. Snel draaiend om hem in het zicht te houden, keek ze zwijgend toe hoe hij zijn jas uitdeed en in de kamer gooide.

De trenchcoat landde op de rugleuning van de bank, maar Damon was het al vergeten en koos ervoor om zijn ontsnappingsartiest van een vriend in de gaten te houden.

Damon, wacht, Alicia voelde de behoefte om te smeken toen ze achteruit stapte.

Wachten op wat? Vroeg Damon met een lichte draai van zijn hoofd. Hij achtervolgde haar langzaam met een schijnbaar ontspannen manier van lopen. Wachten op het eerste moment dat je verdwijnt als ik mijn rug omdraai? Je hebt geen idee wat er schuilgaat in de duisternis daarbuiten. Het is niet veilig.

Ik heb mijn hele leven daar gewoond. Ik ben niet meer hulpeloos... daar heb je voor gezorgd toen je me veranderde. Alicia keek hem hard aan, maar bleef zich terugtrekken, haar zelfvertrouwen liep een grote deuk op terwijl ze zijn woede voelde. Het is niet alsof ik van je wegren. Ze slikte toen hij zijn shirt losmaakte met snelle vingers.

Damon kneep zijn ogen samen, terwijl hij naar haar keek terwijl ze achter de bank weggleed ... alsof het iets zou helpen om hem te stoppen. Waar heb ik dit eerder gezien? Vroeg hij met een flauwe lach op zijn lippen.

Alicia werd geblancheerd door de angstaanjagende glimlach die hij haar gaf. Ik heb je gevraagd me mee te nemen om hem te zien, zei ze.

En ik kan me duidelijk herinneren dat ik je heb verteld, nog niet. De spieren in Damon's kaak sprongen achteruit toen hij terugkwam om haar te vinden terwijl ze Micah knuffelde. De manier waarop ze van elkaar waren weggerukt, was precies waarom hij haar nergens in de buurt van de andere weerpoema had gewild.

Micah was ongerust... hij houdt van me Damon, Alicia probeerde de kalme benadering omdat hij haar toestond de bank tussen hen in te houden... voor nu. Ze knipperde met haar ogen toen hij plotseling naast haar was... op haar zij van de bank, zachtjes haar wang aanrakend met zijn handpalm.

En je denkt dat het nu een goed moment is om dat in mijn gezicht te wrijven? Vroeg Damon op een bedrieglijk lichte toon.

Alicia's lippen gingen uiteen om te antwoorden, maar hij was plotseling verdwenen. Ze draaide zich om toen ze de deur van de koelkast hoorde dichtslaan en zag Damon wat van het bloed in een glas schenken. Ze fronste omdat dat hij niet gewond was geraakt... dus waarom was hij bloed aan het drinken?

Met een paar aarzelende stappen naar hem toe, maar niet dapper genoeg om de keuken in te gaan, vroeg ze: Waarom drink je dat?

Ze schrokken allebei toen het glas in zijn hand verbrijzelde.

Damon sloot een seconde zijn ogen en knipte ze toen open. Ik ben boos, zoals je vast wel gemerkt hebt, en ik hoopte dat dit me de kracht zou geven om het in te houden. Hij trok een wenkbrauw op toen Alicia gebruikte de snelheid die hij haar had gegeven om langs hem naar de koelkast te schieten. Binnen enkele seconden stopte ze een vol glas bloed in de magnetron.

Alicia voelde een rilling toen ze zich omdraaide en Damon haar tegen het aanrecht opsloot. Hij zei niets... hield haar gewoon vast terwijl hij zijn hoofd naar haar nek boog... niet aanraken.

Wat ben je aan het doen? Fluisterde ze hees.

'Mezelf testen, antwoordde Damon terwijl hij inhaleerde.

Wat test je? Ze leunde met haar hoofd achterover vanwege de hitte die hij in haar creëerde.

Damon duwde zichzelf terug zodat hij haar kon zien terwijl hij antwoordde: Om te zien of ik mijn gezond verstand kan bewaren terwijl je naar een andere man ruikt.

Hij greep snel de hand die ze op zijn gezicht richtte en rukte haar naar voren. Ik zou dat niet doen als ik jou was, waarschuwde hij. Hij liet haar pols los toen de magnetron piepte.

Alicia stapte aan de kant zodat hij zelf het glas kon pakken. Ze fronste. Hij is mijn broer... het zou niet moeten meetellen.

En misschien zou het niet gebeuren als je hem niet had verteld dat je geen echte broer en zus was. Het glas brak opnieuw in zijn hand. Verdomme, ik geef het op! Gromde Damon in opwinding en keek naar de karmozijnrode vloeistof overal op de tegels. Hij stak zijn vuisten tegen zijn zij en liep langs haar de woonkamer in.

Alicia wreef nu over haar slaap, althans in zijn jaloerse geest, waarom hij dacht dat hij het recht had boos te zijn. Ze had niet geweten dat hij luisterde toen ze tegen Micah had gezegd dat ze geen broer en zus waren. Ze probeerde Micah zich beter te laten voelen... niet ervoor te zorgen dat Damon een wrok koesterde voor het leven. Ze draaide haar hoofd en zag hem voor de grote ramen staan.

Damon zag haar naar hem toe komen in de spiegeling van het glas. Hij kon de zachte grijns die aan zijn lippen trok niet helpen, toen ze haar armen van achteren om hem heen sloeg. Ze was zo klein dat ze bijna verborgen was uit zijn gezichtsveld. Hij greep één van haar polsen en trok totdat ze voor hem stond met haar rug tegen zijn borst gedrukt.

Hoe lang weet je al dat jullie niet broer en zus waren? Vroeg hij, terwijl hij haar blik ving in de weerspiegeling.

Slechts een paar uur voordat ik het aan Micah vertelde, ze nestelde zich achterwaarts in de veiligheid die zijn armen boden. We hebben er vanavond over gepraat. Ze voelde dat zijn  armen strak trokken en weer loslieten. Wij drieën zijn de enigen die weten... naast mevrouw Tully omdat ze me het heeft verteld. We hebben allebei besloten dat we niet willen dat iemand anders het weet.

Verstandige keuze, zei Damon.

Alicia beet op haar onderlip en vroeg zich af hoe ze het moest zeggen, zodat Damon het zou begrijpen. Maar ik hou wel van hem, weet je. Hij is mijn grote broer en we zijn altijd samen geweest. Je moet me hem laten zien.

Moet ik dat? Vroeg Damon nieuwsgierig.

Alicia schudde haar hoofd en draaide zich om in zijn armen zodat ze naar hem op kon kijken. Luister naar me, ze glimlachte zachtjes. Micah won de eerste plaats op mijn heldenlijst toen ik een kind was, omdat hij het niet eens was met de rest van het gezin toen ze me voor de rest van de wereld verborgen. Hij zou de hele tijd naar de school komen en me weghalen uit die gevangenis... soms weken achtereen. Hij stond me de vrijheid toe waar ik naar verlangde.

Damon vertrouwde zichzelf niet genoeg om iets te zeggen, maar haar gewoon vasthouden en de liefde zien schijnen in haar amethistogen was kalmeerde zijn woede.

En hij is een erg slimme man. Hij vertelde me dat ik op een dag iemand zou vinden die me zou laten zien wat ware liefde was. Alicia strekte haar armen uit en legde haar hand op Damons wang. Hij had gelijk... nietwaar? Je zult me toch niet opsluiten?

Damon trok haar strak tegen zich aan en wikkelde haar in de stalen kettingen van zijn armen. Hij staarde uit het raam dat uitkeek over wat snel een zeer gevaarlijke plaats werd. Hij had dit penthouse gebruikt om zich voor Michael te verbergen... nu gebruikte hij het om Alicia te verbergen voor alles wat haar kwaad kon doen.

De waarheid was... na wat er gisteravond gebeurde, was deze plek niet langer veilig genoeg om iets zo kostbaars te verbergen. Hij zou een plek moeten vinden om zijn eigen te noemen, zodat hij het kon verdedigen tegen demonen. Bovendien... hij verheugde zich erop om weer met Michael te vechten.

Dus om je held te zijn, moet ik je uit mijn ogen weglaten in een onstabiele stad vol met demonen? Dat is niet eerlijk, berispte Damon.

Als ik niet hoefde rond te sluipen, dan zou je altijd weten waar ik ben, zei Alicia en hield toen haar adem in voordat hij verder ging. Ik wil je niets kwalijk nemen... ik hou van je.

Damon zuchtte zachtjes. Ik hou ook van jou... daarom zal ik alleen akkoord gaan met je vrijheid als het met voorwaarden komt.

En die voorwaarden zouden zijn? Vroeg ze sceptisch.

Damon grijnsde. Ik zal je leren hoe je jezelf kunt beschermen als ik er niet ben om het voor je te doen.

Vechtlessen? Alicia kon de opwinding niet helpen. Ik ben dapper.

Dat zou je ook moeten zijn, omdat je echt slecht bent in het vechten. Toen ze hem probeerde te slaan, pinde Damon haar armen gewoon tegen hem aan en sloeg haar voeten onder haar weg. Hij liet haar op de grond zakken en voelde hoe hij verharde toen hij bovenop haar kwam.

Mijn punt is gemaakt, zei hij terwijl hij in haar ogen staarde.

Alicia gromde naar hem en ontblootte haar tanden in een schattig vertoon van opstandigheid.

En er zullen geen geheimen meer tussen ons zijn, zei Damon met een harde blik.

Alicia's gegrom hield op en ze stuurde hem een verleidelijke glimlach, wiebelde onder hem. Ik wil jou. Haar stem was pure verleiding. Ze wachtte tot hij zijn greep verslapte en begon om zijn lippen naar de hare te laten zakken. Snel draaide Alicia zich om en nam hem mee. Ze stuiterde met een grijns op zijn onderbuik en staarde naar hem.

Mijn punt is gemaakt, spotte ze en verleidde hem opnieuw.

Denk je dat? Damon tilde ze allebei van de vloer en liet haar vastzetten aan de muur voordat ze kon knipperen. Hij schoof zijn been tussen de hare en bracht het omhoog zodat ze over zijn dij ging. Dicht bij haar oor leunend, zoog hij haar gevoelige oorlel tussen zijn lippen en fluisterde toen: Twee kunnen bij dat spel spelen.

Alicia voelde hoe ze smolt en tegen zijn dij wiegde en meer wilde. Ik hou van de manier waarop je mij traint.

Damon gromde van de seksuele haast die de woorden veroorzaakten en sloeg zijn lippen in de hare in een plotselinge razernij van nood. Hij zou haar geven wat ze nodig had... maar vrijheid stond niet op die lijst. Nadat hij maar een fractie had gezien van wat er uit die breuk was gekomen, zou hij elke beweging die ze maakte besluipen, zelfs als ze er zich niet van bewust was. Als ze dacht dat hij eerder beschermend was... had ze geen flauw idee.

Wat Damon tegen haar hield was zijn eigen angst... de angst dat hij haar nooit meer zou zien, levend of dood, als hij haar uit het oog zou verliezen. Hij had de pijn ervaren van het verliezen van een vrouw waar hij in het verleden om gaf vanwege de domheid van Michael en hemzelf. Het verschil was nu dat Damon meer dan bezorgd om Alicia was... hij hield van haar zonder reden.

Hij trok zich terug van de kus, grijnsde en pakte haar op toen ze hem probeerde te volgen. Hij slenterde aandachtig naar de slaapkamer, maar verloor zijn momentum toen Alicia's tanden over zijn rechtertepel gleden, gevolgd door een opwaartse beweging van haar warme tong. Haar sierlijke hand gleed over zijn onbedekte huid in een zachte streling en plaagde hem met dingen die nog moesten komen.

Ziende dat hij grondig was afgeleid, gleed Alicia snel uit zijn armen en liet hij vier ondiepe klauwsporen over zijn borst achter. Ze waren niet genoeg om pijn te doen, maar ze zouden zeker genoeg voor hem zijn om haar precies te geven wat ze wilde... als hij haar te pakken kreeg.

Damon knipperde met zijn ogen toen Alicia plotseling uit zijn zicht verdween en de slaapkamerdeur dichtsloeg met een licht gebonk. Zijn wenkbrauw boog zich en hij keek naar zijn borst, terwijl de kleine klauwmarkeringen genazen en verdwenen. Hij wierp een blik op de slaapkamerdeur en kneep zijn ogen samen in de hoop dat ze alleen van plan was om die seksueel opgewekte vechttactiek met hem te gebruiken... niet vijandig.

Alicia had de deur op slot gedaan en liep achteruit, wachtend tot Damon er doorheen zou beuken.

Hallo schat, mis me? Fluisterde Damon in haar oor.

Alicia krijste verrast en draaide zich om, een paar stappen verder. Ze staarden elkaar even aan voordat Alicia een sprint nam naar de balkondeur. Damon grijnsde en greep haar gemakkelijk, terwijl hij zijn armen om haar middel bond, net toen haar hand de hendel raakte.

Ze vocht en kronkelde zich tegen hem aan, maakte een halfslachtige poging om weg te komen en Damon voelde zichzelf verharden van verwachting. Zijn kleine hellekat werd graag achtervolgd en liefdevol gedomineerd en hij zou dat aan haar geven. Hij trok haar terug tegen zijn borst en grijnsde op haar scherpe adem toen zijn hand om één van haar borsten klemde.

Dat was een erg leuke afleiding, mijmerde Demon terwijl hij haar nek streelde. Hij beet zachtjes op de plaats die hij zojuist had besnuffeld en kneep zachtjes in haar borst toen ze haar hoofd tegen zijn schouder leunde en kreunde. "Maar ik kan maar beter de enige zijn waar je die truc op gebruikt.

Alicia kon niet helpen, maar giechelde giechelend. Dat is prima. Ik denk niet dat de tepels van een demon sowieso zo goed zouden smaken als die van jou.

Damon gromde en pakte de zoom van haar hemd vast en hief het over haar hoofd in één vloeiende beweging.

Alicia's humor vloog door het raam toen Damons handen langs de zijkanten van haar shirt gleden en het over haar hoofd trok. Ze hapte naar adem toen zijn handen naar haar borsten terugkeerden, het kant over haar toch al harde tepels wreef en haar terugboog om het contact te versterken.

Willend dat ze zijn handen direct op haar huid voelde, reikte ze omhoog om de voorste gesp op haar bh ongedaan te maken. Damon greep haar polsen en wikkelde ze om zijn nek.

Doe je handen niet weg, beval hij met een hard gefluister.

Alicia jankte weer toen de warmte van zijn handen terugkeerde naar haar borsten voordat ze langzaam langs haar buik liep. Ze kreunde hard toen hij met haar ene hand één van haar benen optilde, terwijl de ander zachtjes tegen de plooi van haar spijkerbroek wreef. Hij raakte haar amper aan, maar het gefluister van sensatie was genoeg om haar bijna meteen te laten komen. Haar heupen bewogen met de beweging van zijn hand, hem fysiek smekend om meer druk.

Damon liet haar been abrupt los en opende de sluiting van haar beha, verwijderde hem snel en gooide hem over zijn schouder. Alicia's handen vergezelden hem bij het verwijderen van haar spijkerbroek en ze werden al snel ergens op de grond vergeten. Het duurde niet lang voordat er niets meer van hen scheidde en Alicia genoot van het gevoel van zijn huid tegen de hare.

Ze kromp ineen toen de balkondeuren plotseling opengingen en ze door hen werd voortgestuwd in de koele nachtlucht. Damon, wat ben je aan het doen?, vroeg ze.

Je wilde naar buiten, hè? Vroeg hij zachtjes en tilde haar op, terwijl hij haar op de dikke reling tegenover hem zette.

Alicia greep Damon bij de pols toen ze voelde dat de bries in een prikkelende streling over haar tepels gleed. Wat als iemand ons ziet? Vroeg ze rondkijkend naar de gebouwen en voelde zich erg blootgesteld.

Dan hebben ze een heel dure verrekijker en verdienen ze het om te kijken. Zei Damon met een grijns en liet zijn blik lager langs haar lichaam gaan. Hij draaide zijn hand om, zodat hij nu haar pols beetpakte, greep hij de andere zodat ze niet bang zou zijn om te vallen. Laten we ze een geweldige show geven.

Vooroverleunend zoog Damon haar tepel in zijn mond en drukte haar achteruit. Hij werd snel beloond toen ze haar benen om zijn middel bond om te voorkomen dat hij zou vallen. Terwijl haar rationele geest wist dat hij haar nooit zou laten vallen, was het natuurlijk om daar bang voor te zijn.

Damon kuste langzaam zijn weg langs haar lichaam en stopte om de aandacht te vestigen op zijn favoriete plekken voordat hij naar beneden ging. Hij drukte zijn schouders tussen haar benen en staarde heftig naar het geschenk dat hem werd aangeboden. Toen hij zijn lippen tegen haar vochtige hitte drukte, werd hij beloond met een zoemend genotzucht.

Alicia gooide haar hoofd achterover en schreeuwde het uit met de eerste slag van zijn tong. Ze boog zich terug, niet zorgzaam als ze bungelde boven de straten van de stad ver beneden haar en haar dijen verder opendeed om Damon meer toegang te geven. Zijn goedkeurende gegrom was meer dan voldoende om haar bijna over de rand te sturen.

Een sterke windvlaag blies over hen heen, waardoor haar haar rond haar hoofd zweefde en haar hoofdhuid stimuleerde. Het was eng, opwindend en de gedachte dat ze door iemand werd gezien, begon een ander licht op te nemen... waardoor ze meer deed dan ze ooit had meegemaakt.

*****

Angelica en Zachary liepen het kasteel volledig uitgeput in. Ren had gezegd dat ze naar huis moesten gaan om uit te rusten. PIT zou gaan werken aan het uitroeien van de ontsnapte demonen in ploegen, zodat niemand overbelast zou raken. Geen van hen had willen vertrekken, maar wist dat Ren gelijk had... dit was niet het soort baan waarvan hij in slaap viel. Je zou niet ontslagen worden... alleen gedood.

Home sweet home, geeuwde Angelica.

De PIT-leden die met hen waren teruggekomen, waren het met Angelica eens en splitsten zich op in verschillende delen van het kasteel om ofwel te rusten of iets te eten. Angelica opperde om terug naar het laboratorium te gaan om Jason te controleren, omdat ze hem daar buiten bewustzijn hadden achtergelaten. Ze glimlachte toen ze zag dat iemand hem tegen de muur op de bank had gezet.

Hij zal waarschijnlijk een tijdje slapen, zei Zachary achter haar.

Ze volgde haar vingers door Jasons zachte blonde haar alsof je bij een kind zou doen. Mensen redden zoals hij was waarom ze in de eerste plaats tegen demonen was gaan vechten. Ze wilde alleen dat hij onschuldig had kunnen blijven in plaats van te weten dat de monsters onder zijn bed echt waren. Ze wist dat ze echt waren, zelfs als een kind. In haar opinie... het weten was niet geweldig.

Haar lippen krulden zich in een dankbare glimlach en herinnerden zich de dood van de demon die Jason voor de dood had achtergelaten. Ze moest toegeven dat Syn van pas zou komen... jammer dat hij ook psycho was.

Ga eens slapen, zei Zachary zacht. We hebben veel werk voor de boeg en we hebben iedereen op zijn best nodig.

Angelica knikte en glipte haar slaapkamer door in de hal. Ze keek naar het enorme bed en toen naar zichzelf, besloot ze te douchen om de demonengeur van haar lichaam te krijgen.

Ze liep stilletjes in haar persoonlijke badkamer, draaide het hete water aan en kleedde zich uit voordat ze zich naar de spiegel wendde om te controleren op wonden. Niet te vinden na al het vechten dat ze de afgelopen paar uur had gedaan, was een beetje opzienbarend. Opnieuw beschimpte het beeld van de man die haar de hele nacht had geschaduwd... Syn.

Elke keer dat één van de demonen een hit zou hebben gehad... was hij er geweest om zich erin te mengen. Wat haar het meest stoorde was dat de keren dat ze hem niet had gezien... ze betrapte zichzelf erop dat hij naar hem op zoek was.

Ze draaide zich om en stapte de hete straal in en probeerde haar gedachten te zuiveren van de man die had besloten haar schild tegen de demonen te worden. Ze had lang geleden geleerd om alleen op zichzelf te rekenen, zodat ze niet teleurgesteld zou zijn. Ze zou die theorie nu niet veranderen.

Ze schrobde haar lichaam tot de huid roze werd en begon toen aan haar haar. Angelica kon het gekreun niet bedwingen toen haar nagels zachtjes langs haar hoofdhuid schraapten en haar ogen in gelukzaligheid sloot. Als ze oplette, zou ze de schaduw van de donkere figuur net aan de andere kant van de matte douchedeuren hebben zien staan.

Syn stond perfect stil in de stomende badkamer en keek hoe Angelica iets eenvoudigs deed en er plezier aan beleefde. Het herinnerde hem aan de keren dat hij haar haar had gewassen en ze had zijn aanraking verwelkomd.

Hij legde een hand tegen het glas dat hen scheidde, omdat hij de behoefte voelde om haar in zich op te nemen. Voor een zonnegod had het tijdsbegrip niet dezelfde betekenis als voor mensen; daarom waren ze meestal een geduldig ras... maar zelfs de goden hadden hun zwakheden. Het was binnen bereik en zeer naakt.

Angelica voelde dat er een plotselinge hitte oplaaide tussen haar dijen en sloot haar ogen, ze hield van deze zeldzame gevoelens. Ze deed snel schuim op haar spons en liet hem weer over haar borsten lopen en voelde ze zwellen onder haar aanraking.

Ze liet de spons op de douchevloer vallen, veegde haar handen in met een goed, dikke laag schuim en streek ze over haar borsten. Ze liet haar vingers één voor één over haar tepels glijden voor extra sensatie, haar lippen scheidden en haar adem versnelde.

Syn zag één van haar handen lager van haar borst en gleed tussen haar dijen in een poging om de hitte die hij in haar had gecreëerd te verzachten. Zijn blik dwaalde langzaam omhoog naar waar ze op haar onderlip beet, zodat ze niet kon schreeuwen en scherp inademde. Syn duwde liefdevol zijn hand tegen het glas en glimlachte boos toen de hand tussen haar benen zijn bewegingen nabootste.

Angelica leunde achterover tegen het glas van de douche toen haar vingers haar favoriete plezierplek vonden en bewerkten hem in cirkelvormige bewegingen. Dit was niet de eerste keer dat ze dit had gedaan en het was al een tijdje geleden, maar het was waarschijnlijk de beste die ze ooit had gevoeld.

Ze dacht er aan dat ze op een dag iemand zou vinden om dit mee te doen en het beeld van Syn flitste door haar brein. De visie van zijn donkere ogen en lang donker haar deed de spiraal in haar buik loslaten en ze opende haar mond in een stille kreet toen ze hard kwam. Het kostte al haar wilskracht om op haar benen te blijven staan toen ze de vloeibare warmte over haar vingers voelde glijden en haar lichaam aangenaam tekeerging met de vele naschokken.

Na enkele minuten zette Angelica het water uit en Syn verdween vanaf het moment dat ze de douchedeur opendeed. Ze pakte de handdoek vast en wikkelde zichzelf erin en ving haar reflectie op in de spiegel. Het was echter niet haar lichaam dat haar aandacht trok... het was de handafdruk op de beslagen douchedeur achter haar.

Ze draaide zich om, fronste haar wenkbrauwen en hief haar hand op om hem over de afdruk op de deur te leggen. Haar fronsen verdiepte zich toen ze zag hoe veel groter het was vergeleken met het hare. Deze plaats werd tegen het kwaad verdedigd... of zo had Storm hen verzekerd. Zou dat haar niet aantrekkelijker maken aan de kant van de engelen?

Ze liet de douche voor wat het was en besloot zich later zorgen te maken. Ook al voelde ze zich veel beter, alleen de slaap zou haar batterijen volledig opladen.

Na het drogen en borstelen van haar haar, keerde ze terug naar de slaapkamer en trok haar zwarte oversized nachthemd uit het dressoir, glimlachend naar de naam van haar favoriete rockband aan de voorkant. Naar dat rockconcert gaan was één van de enige normale dingen die ze als tiener had gedaan en ze koesterde de herinnering.

Ze trok het aan en liep langzaam naar het bed toe, grijnzend terwijl ze de dekens terugtrok en de lamp uitdeed. Ze voelde naar haar I-pod, draaide het volume laag en liet het nummer Evil Angel de stilte vullen. Vlijde zich diep in de zachte matras, sloot ze haar ogen en liet de muziek haar in slaap wiegen.

Syn stapte uit de schaduw van de kamer en naderde het bed terwijl hij naar het lied luisterde. Ze wist dat hij daar was en vertrouwde hem genoeg om er niets aan te doen. Dit was een ander teken dat haar ware ziel ontwaakte.

Hij had haar verklaring van 'home sweet home' afgeluisterd... bijna helemaal volgens Damon's gedachten. Damon had een huis nodig voor zijn nieuwe maatje Alicia en Angelica zou hetzelfde nodig hebben toen hij haar eindelijk teruggewonnen. Kane en Tabatha... opnieuw, dezelfde hachelijke situatie... de vrouwen moesten beschermd en gekoesterd worden boven alle anderen.

Damon, riep Syn mentaal toen hij zich van het bed afwendde en naar het raam liep. 'Het is tijd om een nieuwe gezinswoning te vinden... die van ons begint te groeien.' Damon's contemplatie werd gevoeld door hun mentale band, voordat Syn hem voelde een besluit te nemen.

'Ik heb de perfecte plek in gedachten,' antwoordde Damon terwijl hij Alicia tegen hem aantrok. 'Ik zal het morgen bekijken.'

Syn's lichaam leek op te lossen in de zachte bries die door het raam naar binnen kwam, om vervolgens weer op het dak te verschijnen. Hij liep langs het kantelen dat de binnenplaats van het kasteel omzeilde en stopte af en toe om naar de hemel te kijken of naar de oceaan achter het pand.

Met een oude vertrouwde aanwezigheid achter zich, draaide Syn zijn hoofd om over zijn schouder te kijken.

Lang niet gezien, zei Storm zacht. Ik ben blij dat je je soulmate hebt gevonden. Hij wist dat Syn voor haar zou komen, daarom had hij Zachary haar al die tijd laten beschermen.

De hoek van Syn's lippen kromde zich iets omhoog. Ik zie dat je nieuwe rekruten hebt voor je leger... vrij jong, toch?

Storm haalde zijn schouders op, Niet jonger dan je zonen toen je ze de eeuwigheid gaf.

Wat wil je tijdreiziger? Zijn toon was een waarschuwing voor zijn gemoedstoestand.

Jij was daar. Je zag wat uit de scheur kwam, zei Storm.

Syn keek hem stoïcijns aan, ik geef niet om je kleine oorlogen.

Storm kende de waarheid achter die woorden. Hij had de waarheid van Syn's eigen lippen gehoord... al was het nog niet gebeurd in de tijdslijn van de zonnegod. Syn zou hem op een dag vertellen dat hij de laatste keer dat hij met iemand in oorlog was geweest... zijn eigen planeet had vernietigd. De enige reden waarom Syn dat geheim met hem had gedeeld, was omdat ze beide goden waren. Maar voor nu... gaf het hem een beter begrip van Syn.

Angelica wil de mensen beschermen omdat ze als één is opgevoed... , hoewel ze zich de vorige levens niet herinnert. Je kinderen zijn ook erg beschermend tegen de onschuldigen... zoals ik weet dat je bent. Fluisterde Storm kalm. Het feit dat Syn niet was verdwenen, betekende dat hij ermee had ingestemd om te luisteren.

Syn corrigeerde de tijdwandelaar niet en vroeg hem niet waar hij zijn informatie had gekregen. Een tijdwandelaar zou alle resultaten kunnen zien als hij ervoor kiest ze te zoeken. Als Storm zich zorgen maakte over de toekomst, dan was daar een reden voor. Wat is uw voorspelling?

De mensen zijn altijd op zoek naar hun Hof van Eden, maar toch zijn ze zo ijdel dat ze niet beseffen dat ze erbinnen zijn. Het is altijd aan ons overgelaten, de bewakers, om de slangen eruit te werpen. De mensen hebben niet de macht om zichzelf te beschermen. Als we ze niet helpen, zullen de demonen van deze plek een bloedstad maken.

En hier stopt het niet, concludeerde Syn in een zacht gefluister.

Storm veegde het bloed af dat nu in traanachtige druppels uit zijn ogen lekte. De enige reden waarom zijn hoofd niet explodeerde was omdat hij tegen een andere god aan het praten was die de geheimen niet zou delen.

Sommige demonen die uit die scheur tussen de dimensies klommen, hebben deze wereld in de loop van de donkere eeuwen bijna vernietigd... we verloren hen bijna. Storm liet het gewicht van die uitspraak tussen hen hangen.

Ik herinner het me, zei Syn.

Dan herinner je je ook degenen die vrijwillig naar de onderwereld gingen om de barrièrezegel te beschermen en de demonen te beletten terug te keren, herinnerde Storm zich.

Syn knikte, De broers... hoe zou je het kunnen vergeten.

Ze zijn nu teruggekeerd naar deze wereld om de vluchtende demonen te achtervolgen. Opnieuw hebben de broeders gewillig hun gelofte gedaan om deze wereld van de demonenbedreiging te helpen. Jij en ik zijn misschien de enige wezens die in deze wereld zijn achtergelaten en die eerlijk kunnen zeggen dat onze kracht bijna gelijk is aan die van hen. Zou je dat ontkennen door je macht op te slokken om egoïstische redenen?

Ik zou mijn familie kunnen meenemen en deze plaats verlaten, weg van uw oorlog, waarschuwde Syn.

En ik kan je een reden geven om te blijven, zei Stormt terug. Je hebt nu drie kinderen bij je maar je hebt veel verloren in de loop van de tijd. Ik kan je je ontbrekende kinderen aanbieden.

Syn draaide zijn hoofd om naar de tijdwandelaar te kijken maar zag het bloed dat dit gesprek veroorzaakte en keek weg. Kom weer op kracht... dan halen we mijn kinderen terug.

Storm glimlachte toen hij van het dak verdween.

*****

Ren liep zijn privékantoor binnen en plofte in de stoel achter zijn bureau. Het was een lange nacht geweest en alleen