Kerstperikelen in Snowdonia – deel 3

By Lilly Emme

Holly is naar Chloe's landgoed verhuisd om te ontsnappen aan de man die haar dreigbrieven stuurt. Samen voeren de twee vrouwen een reddingsoperatie uit, ze halen de ernstig zieke Ethan uit de eenzaamheid van zijn huisje naar de warmte van het oude landgoed.Holly bereidt de feestelijke opening voor van haar pub, die op 23 december, de avond voor kerstavond wordt geopend. De knappe maar irritante Baptiste, die de afzender van de dreigbrieven blijkt te kennen, helpt haar met de voorbereidingen. Baptiste en Holly smeden samen een plan om ervoor te zorgen dat de man die al te lang aan de wet is ontsnapt voor het gerecht komt.Chloe vlucht voor haar eigen verdriet door Ethan te beloven te onderzoeken wat er echt met zijn vriend Colin is gebeurd. De politie lijkt te geloven dat de jonge Ethan Colin heeft vermoord, maar Chloe is ervan overtuigd dat ze zijn onschuld kan bewijzen.Dit is het derde deel van Kerstperikelen in Snowdonia.Lilly Emme is een Zweedse schrijfster die al heel lang in Engeland woont. Lilly Emme is een meester in het schrijven van gevoelvolle feelgoodromans, haar boeken zijn geliefd bij haar lezers.-

• Language: Nederlands
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Dec 13, 2021
• ISBN: 9788726922943

Book preview

Kerstperikelen in Snowdonia – deel 3

Translated by Neeltje Wiersma

Original title: Jultrubbel i Snowdonia: 3

Original language: Swedish

Copyright © 2019, 2021 Lilly Emme and SAGA Egmont

All rights reserved

ISBN: 9788726922943

1st ebook edition

Format: EPUB 3.0

No part of this publication may be reproduced, stored in a retrievial system, or transmitted, in any form or by any means without the prior written permission of the publisher, nor, be otherwise circulated in any form of binding or cover other than in which it is published and without a similar condition being imposed on the subsequent purchaser.

www.sagaegmont.com

Saga is a subsidiary of Egmont. Egmont is Denmark’s largest media company and fully owned by the Egmont Foundation, which donates almost 13,4 million euros annually to children in difficult circumstances.

Holly

Op de motorkap dwarrelden traag sneeuwvlokken neer. Ik staarde geschokt naar het ingekerfde kruisbeeld. Dit was niet goed. Ik wist dat Reverend Blade gevaarlijk was, maar dit was veel erger dan ik me ooit in mijn ergste nachtmerries had kunnen voorstellen. Hij was knettergek geworden.

Ik pakte de witte envelop en liep langzaam weer naar binnen. Ik sloot de deur en deed hem zorgvuldig op slot.

‘Wat heeft hij achtergelaten?’ vroeg Chloe. Ze streek haar lange haar uit haar gezicht en rekte zich uit om het beter te kunnen zien.

‘Blijf alsjeblieft stilzitten terwijl ik het verband omdoe,’ zei Lucy, en ze duwde Chloe weer op de stoel om de pijnlijke knie verder te verzorgen.

‘Maar wat staat er op dat papiertje?’ vroeg Chloe opnieuw.

‘Het is geen papiertje. Het is een brief.’

Lucy en Chloe staarden me zo indringend aan dat ik mijn blik afwendde en naar buiten keek. Het sneeuwde hard.

‘Ik heb lampjes nodig om het hier een beetje lichter te maken,’ zei ik terwijl ik met mijn hand over de vensterbank veegde. ‘En een kerstboom in de hoek daarginds. Ik moet een echte spar hebben. Denk je dat ik een echte spar kan krijgen, Lucy?’

‘Holly, schatje, heb je iets anders gezien dan natuur hier in Snowdonia? Natuurlijk kunnen we een spar regelen,’ zei Lucy en ze liep terug naar de winkel.

Toen Lucy weg was, schonk ik een glas water in dat ik in een teug leegdronk.

‘Ik was van plan om vlak voor kerst open te gaan,’ zei ik tegen Chloe. ‘Maar nu weet ik niet of ik het aankan,’ vervolgde ik en ik keek naar de envelop.

Natuurlijk moet je de pub openen. Geef hier,’ zei Chloe, en ze trok de envelop uit mijn hand.

‘Wat betekent dit?’ vroeg ze toen ze klaar was met het lezen van de inhoud.

‘Het is gewoon onzin… niets om je druk over te maken.’

‘Ik vind het klinken als een dreigement,’ zei ze terwijl ze het bijbelcitaat voorlas. ‘Indien iemand zich niet naarstig aan de vreze des Heren houdt, zo zal zijn huis haastig omgekeerd worden...’

Ik haalde mijn schouders op alsof ik mezelf wilde bewijzen dat het me niets deed. Maar eigenlijk was het precies het tegenovergestelde. Ergens diep vanbinnen beefde ik. Ik was doodsbang, maar wilde dat niet laten merken. Ik pakte de kom met het pizzadeeg en verwijderde de vershoudfolie waarmee ik het deeg had afgedekt. Ik strooide wat bloem op de baktafel en begon met een paar stukjes deeg te werken.

‘Je moet die gek aangeven bij de politie,’ zei Chloe vastberaden.

‘Geen politie,’ zei ik.

Ik rolde drie ronde pizzabodems uit en haalde de tomatensaus uit de koelkast die ik gisteren met de keukenmachine had gemaakt van ingelegde tomaten, geroosterde paprika’s, tomatenpuree, olijfolie, knoflook en zout. Vervolgens verdeelde ik de saus over de pizzabodems die ik daarna belegde met plakjes salami, verse champignons, mozzarella om ze ten slotte rijkelijk te bestrooien met geraspte cheddar kaas. Nog wat gedroogde kruiden - en klaar.

‘Zo,’ zei ik en ik veegde mijn handen af aan het schort. ‘Tijd om ze in de oven te stoppen.’

‘Wat ga je met de brief doen?’ vroeg