Frankenstein, P.I.

By Renee Harrell

"Frankenstein, PI is een overdreven dom verhaal dat zich afspeelt in het appartement van 221B Baker St. Of liever gezegd, naast dat beroemde adres. Naast Sherlock Holmes en mevrouw Watson (arme John werd tijdens zijn dienst gedood door een bus). ) woont de nieuwste detective van Londen: Frankenstein. Nee, niet Victor Frankenstein, maar het vreselijke, onmenselijke wezen dat beter Frankenstein's Monster wordt genoemd. En zelfs dan, denk aan minder Mary Shelley en meer aan Universal Studios. Hij is groot, groen, onverwoestbaar en communiceert alleen in gromt. Hij wordt bijgestaan ​​door zijn gewetenloze en ronduit misdadige persoonlijke secretaris Friday.

Wanneer 's werelds grootste detective een identiteitscrisis heeft, pakken Frankenstein en Friday hun grote doorbraak en krijgen ze de kans om een ​​zaak op te lossen die hun naam op de krant zet. Terwijl Sherlock dieper en dieper in zijn eigen persoonlijke konijnenhol valt, hobbelen Frankenstein en Friday hun weg naar steeds grotere bijval (terwijl het aantal lichamen gaandeweg stijgt).

Waar het hier om gaat, is dat Frankenstein P.I. is belachelijk. Het is grappig. Het is belachelijk grappig, en zolang je geen stugge knuffel bent die heilige koeien in je literatuur ophoudt, is er geen reden om dit kleine verhaal geen kans te geven. Bovendien zorgen heilige koeien vaak voor de lekkerste barbecue. "- Paul Cosca Reviews

• Language: Nederlands
• Publisher: Hunting Monsters Press
• Release date: Apr 10, 2021
• ISBN: 9781393140795

Book preview

Renée Harrell

Frankenstein, PI

Hunting Monsters Press

Babelcube Editie

Copyright © Renée Harrell

Alle rechten voorbehouden, inclusief het recht om dit boek of delen daarvan te reproduceren, behalve in het geval van korte citaten die in artikelen of recensies worden gebruikt.

Omslagillustratie door 1 Rat Studio Graphics

––––––––

Dit is een fictief werk. De personages en gebeurtenissen die in dit boek worden weergegeven, zijn fictief en elke gelijkenis met echte mensen, gebeurtenissen of incidenten is puur toeval.

ISBN: 978-0-9829221-7-0

Dit boek is opgedragen aan

timesoldier711.

Wees veilig.

Frankenstein, PI

Voorjaar 1980

Het begon, zoals zoveel van deze dingen doen, in de donkerste steegjes. Het politierapport gaf aan dat de moordenaar door het steegje tussen Harkness Avenue en Goldwater Street sloop voordat hij via een oude metalen brandtrap omhoog klom en door een niet-afgesloten raam het appartement van Roderick Bloom binnenging.

Roderick Bloom, een ongehuwde man, zonder charme en niet bijzonder aantrekkelijk, lag die nacht alleen in zijn bed.

Zoals je zou verwachten.

Toen de moordenaar zijn slaapkamer binnenkwam, moet hij wakker zijn geworden omdat zijn buren zeiden dat ze hem hoorden schreeuwen. Niet dat de buren iets deden. Er waren de geluiden van een worsteling - niet dat de buren iets deden - en 's ochtends werd Roderick Bloom dood aangetroffen op zijn slaapkamervloer.

Doodgestoken. Zijn borst was geperforeerd, zijn handpalmen waren doorgesneden, overal bloeden.

Ik wou dat ik het had gezien. Mijn naam is Friday en ik werk als uitvoerend assistent van Frankenstein, Private Investigator. Gore stoort ons niet. Het is een beetje ons ding.

Nou, Frankie's ding, hoe dan ook.

Alice Bloom, de zus van wijlen Roderick, deelde niet de gevoeligheden van mijn werkgever met betrekking tot het spatten van bloed. Ze deed de deur naar het appartement van haar broer open en was niet voorbereid op de aanblik voor haar. Overweldigd door wat ze aantrof, viel ze flauw.

Toen ze weer bij bewustzijn kwam, omringd door paramedici en politieagenten, besloot ze de persoon te vinden die verantwoordelijk was voor deze vreselijke daad. Toen het officiële onderzoek geen aanwijzingen opleverde, deed ze wat ze kon.

Dat was niet veel, laten we eerlijk zijn. Alice Bloom had de laatste veertien jaar van haar leven gewerkt als boekhouder voor een discounttapijtwinkel. Wat weten boekhouders van goedkope tapijtwinkels over criminaliteit?

Dat is overigens geen retorische vraag. Ik zou het heel graag willen weten. Zijn er boekhouders van goedkope tapijtwinkels die veel weten over criminaliteit?

Als dat zo is, was Alice er niet bij. Toen ze leeg kwam te staan, besefte ze dat ze een detective moest inhuren. Omdat ze in Twombly-by-the-Reeds woont, wist ze precies waar ze heen moest.

Ze ging naar Baker Street 221B en vroeg of ze 's werelds meest fantastische detective ™ wilde zien.

Ik weet dit zeker omdat Frankie's adres 221C Baker Street is. Ons kantoor deelt een muur met de bekendere residentie naast de deur.

Ik heb een kijkgaatje geboord tussen de twee bedrijven en als het wat traag gaat, kijk ik graag wat er hiernaast gebeurt.

Het is best interessant, sommige dingen die naast de deur gebeuren.

* * *

Het verschil tussen een beginnend detectivebureau en een bekend bureau? Als het aangrenzende herenhuis een indicatie is, kan ik je vertellen dat het loont om een ​​paar zaken te winnen. Van het verguldsel op het behang tot het geïmporteerde tapijt op de vloer, de chique salon van onze buurman sprak over geld.

Maar niet op een stijlvolle manier. Overal waar ik keek, schitterden de dingen. De decorateur van onze concurrent had alles gedaan behalve punaise bankbiljetten van 10 pond aan de voorkant.

Ik keek toe terwijl de grote man de kamer binnenkwam, zijn badjas om zijn middel geknoopt. Zelfs in een peinzende bui, zoals hij nu was, leek hij redelijk tevreden met zichzelf.

Wat zit er in een naam? vroeg de rechercheur.

Zijn assistent, Henrietta, zat op een kleine bank. Ze is van middelbare leeftijd, allemaal rondingen en rollen, met een rond, nogal aangenaam gezicht.

Ze zei: 'Je naam heeft een bepaalde waarde. Je hebt een behoorlijke reputatie. "

Ja, en terecht. De scalawags en do-bads zijn bang voor me, maar hoeveel scalawags en do-bads komt iemand tegen in de loop van de gemiddelde dag?

Nog steeds....

'Ik heb een beslissing genomen,' zei hij, terwijl hij speelde met de hertenjagerspet op het hoedenrek. Probeer me niet af te schrikken. Ik zal niet meer worden genegeerd.

Hebben we het alweer over het incident van donderdag?

Natuurlijk!

'Dat was dagen en dagen geleden,' zei Henrietta. 'Je werd niet genegeerd. Je werd behandeld als elke andere klant. "

'Heb je de man achter me gehoord? Hij noemde me 'puur geluk'. Alsof ik dat duizend keer niet eerder heb gehoord. "

'Hij was geërgerd. Je had meerdere dingen in je boodschappenwagentje en we waren in de Express Lane. Twintig items of minder, stond er op het bord. "

'Ik had haast', zei de rechercheur.