Met ’n mond vol tande
ARNO vang die dwarsstraat voor hom haastig met die oog, kyk vinnig na links en regs terwyl hy die stopstraat nader en reeds met sy voet op die petrolpedaal sit.
Sy vergadering met die hoofingenieur is oor ’n kwartier en die man sal nie verstaan dat die kompleks se afstandbeheerapparaat van die hek vanoggend net so steeks was soos ’n lui donkie voor ’n donkiekar op ’n warm middag nie. Daar het hy ’n goeie drie minute verloor en dit nadat hy met soveel sorg seker gemaak het dat hy betyds sou wees vir sy afspraak.
Die pad lyk skoon. Die dorp is in elk geval so stil sedert covid dat hy nie enige teenverkeer verwag nie.
Die volgende oomblik laat ’n harde slag teen sy motordeur hom so vinnig rem trap dat sy ribbes hard teen die stuurwiel stamp en sy mond die boonste rand van die stuurwiel tref.
