Die soeke na Amelia
IN 1946 was Hofmeyr ’n baie klein dorpie met ’n groot, stowwerige dorpsplein. Aan die kant van die plein was ’n enkele boorgat met ’n windpomp, ’n krip en drie peperbome. Die enkele windpomp en krip was die alleenvoorsiener van die dorp vir drink- en badwater.
Ons kinders moes elke dag met emmers uit die krip gaan water skep. By die huis is die water deur ’n doek gegooi om die paddavissies te verwyder. Badwater is op ’n Aga-stoof gemaak en ons moes in ’n sinkbad bad. My pa was die totale polisiemag op die dorp. Hy was ook die sipier van die tronk.
Die groot ou huis waarin ons gebly het, was die polisiekantoor en tronk. Die agterdeur van die huis het in die tronkvierkant oopgemaak. Daar was heelwat selle waarin skuldiges aangehou is, meestal vir dronkenskap en veediefstal.
My ma het gereeld vir gemaak. Dit is ’n mengsel van gebreekte mielies en boontjies wat baie gewild was. Tot vandag toe maak ek gereeld vir ons van die “tronkkos”! Ons is versot daarop.
