‘MY HOENERS, MY KINNERS’
BERTUS COETZEE (81), KAKEMIET EN HOENDERLIEFHEBBER
EK HET nooit my ouers gevra waarom hulle my Bertus genoem het nie, maar ek het iewers gehoor dit was my oupa se naam. Ma en Pa het gedink hulle gaan nie nog kinders hê nie, toe noem hulle my, hul enigste kind, Bertus.
In my ID staan Lambertus Phillippus. En toe kry ek wraggies ’n boetie daarna en hulle noem hom toe Gertjie.
Toe ek ’n kind was, was dit glad nie vir my lekker om ’n seunsnaam te hê nie. In die skool, wanneer die onderwysers die meisies se name in die register moes lees, was my naam nooit daar nie. Ek was altyd op die seuns se lys. Dan het almal in die klas vir my gelag. Noudat ek baie ouer is, pla my naam my glad nie.
Weet jy, my pa was
