Zeus – god van verrassings

LANIE trek haar viooltjieblou oë op skrefies teen die helder sonlig wat haar hotelkamer instroom. Toe sy onthou waar sy haar bevind, gee sy ’n breë glimlag en strek haarself luilekker uit. Sy staan op en stap venster toe om die blou hortjies oop te gooi en tree dan uit op die balkon. Voor haar lê die wye, blinkblou oseaan, wit gekalkte huise met blou koepeldakke en hier en daar ’n spatseltjie kleur waar ’n bloedrooi malvaplant in ’n vensterbank knipoog.

Selfs ná ’n week in Griekeland voel alles nog by tye so onwerklik. Byna asof sy in ’n poskaart ingestap het en alles rondom haar meteens lewend geword het. Elke eiland het sy eie atmosfeer en sjarme en in elke stegie met sy leisteenplaveisel wag nog ’n avontuur.

Onwillekeurig kyk Lanie af na haar hande wat op die balkonreling rus. Die bleekwit strepie aan die leë ringvinger van haar