Kom soek ’n skadukol
Elke jaar – net voor die ysige Siberiese winter – skud die groenpootruiter sy vere reg vir ’n epiese tog na Mtunzini om van die koue te ontsnap. Hier in die Suidelike Halfrond geniet hy dan steeds somer – saam met ’n magdom ander voëls soos die witaasvoël en watertrapper.
Ja-nee, Mtunzini se woud is beslis ’n gewilde vakansiebestemming vir geveerdes. En hoekom nie? Emthunzini beteken immers in Zoeloe “’n plek in die skadu” .
In die stil Umlalazi-natuurreservaat aan die soom van die dorp vergeet jy van die bedryfsgedruis van Richardsbaai se fabrieke. En jy sien gou hoekom die voëls hierheen stroom: Hoë raffiapalmbome, mooi duinewoude en digte manglietwoud al langs die oewer van die Siyayastrandmeer.
Mtunzini is in 1995 tot ’n bewarea verklaar. Van die inwoners beywer hulle al jare lank om die dorp se omgewing te bewaar. Dr. Hugh Chittenden, mederedakteur van die Roberts Bird, is een van dié mense. Hy het ’n eredoktorsgraad van die Universiteit van KwaZulu-Natal vir sy bydrae tot die voëlkunde, maar het geen akademiese agtergrond nie. Hy het homself opgelei.
