Om te bie of nie
DIS te goed om waar te wees – ’n parkeerplek reg oorkant die veilinglokaal én onder ’n koelteboom?
Adriaan McGregor kan sy geluk nie glo nie. “Kaap van Goeie Hoop, lyk my jy hou net goeie beloftes in vir dié dag,” sê hy vir homself.
In die ruim voorportaal hang die aroma van koffie, maar hy gaan eers registreer voor hy na die toonbank met die rye wit koppies beweeg. Daar is ’n vrou voor hom … ’n vrou met ’n roesbruin vlegsel langs haar kop.
Hy wag dat sy haar tee kry en is vir ’n oomblik dronkgeslaan toe sy die koppie met die Oosterse teesakkie onder die koffiekraantjie hou.
“Die urn met kookwater is links,” probeer hy keer, maar dis te laat.
Sy kyk nie om nie, begin net weer die proses van voor af. Toe sy omdraai met die vars koppie tee in haar hand, kyk Adriaan in ’n paar grysgroen oë
