De Magie van de Elfen: Fantasyroman

By Alfred Bekker

De Magie van de Elfen: Fantasyroman

 

 

 

Het derde deel in de saga van Daron en Sarwen.

Fantasy roman
Opnieuw doet de Elfen tweeling Daron en Sarwen er alles aan om hun thuisland te beschermen tegen kwaad. De schurken uit de eerste twee delen vormen een gemeenschappelijk doel om eindelijk de macht in het elfenrijk te krijgen met gecombineerde kwade krachten: De voortvluchtige magiër Jarandil en de sinistere Bottenheer van Skara beramen een kwaadaardig plan en denken er niet aan hun sinistere bedoelingen te laten varen.

Het vervolg op de Elfen Trilogie van Alfred Bekker!

 

Overzicht Elfenkinderen 1-7

Het juweel van de Elfen

Het Zwaard van de Elfen

De magie van de elfen

De Vlamsperen van de Elfen

In het Centaur Woud van de Elfen

De geesten van de Elfen

De ijsdemonen van de Elfen

 

Alfred Bekker is de auteur van talrijke romans en korte verhalen met een totale oplage van meer dan 4,5 miljoen exemplaren. Hij is ook uitgever en jazzmuzikant. Alfred Bekker schrijft fantasy, sciencefiction, misdaadromans, historische romans en boeken voor jonge lezers.

Alfred Bekker is vooral bekend om zijn fantasy-romans. Als fantasy-auteur bereikte Alfred Bekker een groot publiek met zijn romans over HET REALM VAN DE ELVES en de trilogieën over DRAGON'S EARTH, GORIAN en DE HALF-LINGEN VAN ATHRANOR. Alfred Bekker schreef ook de fantasy-cycli ELBENKINDER (7 delen), DIE WILDEN ORKS (5 delen) en ZWERGENKINDER (tot nu toe 4 delen).

Voor jonge lezers bedacht Alfred Bekker boekenreeksen als TATORT MITTELALTER en DA VINCI's FÄLLE.

Alfred Bekker schrijft ook regelmatig Oost-Friese misdaadromans over inspecteur Steen van de recherche in Emden.De magie van de elfen: Fantasyroman: Elbenkinder 3

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfred Bekker
• Release date: Feb 3, 2023
• ISBN: 9798215546307

Alfred Bekker

Alfred Bekker wurde am 27.9.1964 in Borghorst (heute Steinfurt) geboren und wuchs in den münsterländischen Gemeinden Ladbergen und Lengerich auf. 1984 machte er Abitur, leistete danach Zivildienst auf der Pflegestation eines Altenheims und studierte an der Universität Osnabrück für das Lehramt an Grund- und Hauptschulen. Insgesamt 13 Jahre war er danach im Schuldienst tätig, bevor er sich ausschließlich der Schriftstellerei widmete. Schon als Student veröffentlichte Bekker zahlreiche Romane und Kurzgeschichten. Er war Mitautor zugkräftiger Romanserien wie Kommissar X, Jerry Cotton, Rhen Dhark, Bad Earth und Sternenfaust und schrieb eine Reihe von Kriminalromanen. Angeregt durch seine Tätigkeit als Lehrer wandte er sich schließlich auch dem Kinder- und Jugendbuch zu, wo er Buchserien wie 'Tatort Mittelalter', 'Da Vincis Fälle', 'Elbenkinder' und 'Die wilden Orks' entwickelte. Seine Fantasy-Romane um 'Das Reich der Elben', die 'DrachenErde-Saga' und die 'Gorian'-Trilogie machten ihn einem großen Publikum bekannt. Darüber hinaus schreibt er weiterhin Krimis und gemeinsam mit seiner Frau unter dem Pseudonym Conny Walden historische Romane. Einige Gruselromane für Teenager verfasste er unter dem Namen John Devlin. Für Krimis verwendete er auch das Pseudonym Neal Chadwick. Seine Romane erschienen u.a. bei Blanvalet, BVK, Goldmann, Lyx, Schneiderbuch, Arena, dtv, Ueberreuter und Bastei Lübbe und wurden in zahlreiche Sprachen übersetzt.

Book preview

Alfred Bekker

De Magie van de Elfen: Fantasyroman

––––––––

Het derde deel in de saga van Daron en Sarwen.

Fantasy roman

Opnieuw doet de Elfen tweeling Daron en Sarwen er alles aan om hun thuisland te beschermen tegen kwaad. De schurken uit de eerste twee delen vormen een gemeenschappelijk doel om eindelijk de macht in het elfenrijk te krijgen met gecombineerde kwade krachten: De voortvluchtige magiër Jarandil en de sinistere Bottenheer van Skara beramen een kwaadaardig plan en denken er niet aan hun sinistere bedoelingen te laten varen.

Het vervolg op de Elfen Trilogie van Alfred Bekker!

Overzicht Elfenkinderen 1-7

Het juweel van de Elfen

Het Zwaard van de Elfen

De magie van de elfen

De Vlamsperen van de Elfen

In het Centaur Woud van de Elfen

De geesten van de Elfen

De ijsdemonen van de Elfen

Alfred Bekker is de auteur van talrijke romans en korte verhalen met een totale oplage van meer dan 4,5 miljoen exemplaren. Hij is ook uitgever en jazzmuzikant. Alfred Bekker schrijft fantasy, sciencefiction, misdaadromans, historische romans en boeken voor jonge lezers.

Alfred Bekker is vooral bekend om zijn fantasy-romans. Als fantasy-auteur bereikte Alfred Bekker een groot publiek met zijn romans over HET REALM VAN DE ELVES en de trilogieën over DRAGON'S EARTH, GORIAN en DE HALF-LINGEN VAN ATHRANOR. Alfred Bekker schreef ook de fantasy-cycli ELBENKINDER (7 delen), DIE WILDEN ORKS (5 delen) en ZWERGENKINDER (tot nu toe 4 delen).

Voor jonge lezers bedacht Alfred Bekker boekenreeksen als TATORT MITTELALTER en DA VINCI's FÄLLE.

Alfred Bekker schrijft ook regelmatig Oost-Friese misdaadromans over inspecteur Steen van de recherche in Emden.De magie van de elfen: Fantasyroman: Elbenkinder 3

Hoofdstuk 1

Een magische steencirkel

Daar is het! riep Sarwen, terwijl ze haar arm uitstrekte. Het elfenmeisje zat op de rug van de reuzenvleermuis Rarax, samen met haar tweelingbroer Daron.

Daron stuurde het enorme vliegende monster een beetje naar links met de kracht van zijn gedachten.

Ondertussen waren Daron en Sarwen erin geslaagd Rarax met behulp van magie en geestkracht te temmen, zodat het mogelijk was veilig op hem te reizen.

Het vliegende monster flapperde een keer heftig met zijn leren vleugels en slaakte een schelle kreet.

Ik dacht dat de tijden voorbij waren dat dit monster voortdurend protesteerde en zijn zin probeerde te krijgen!, stuurde Daron een gedachtebericht naar zijn zus.

Duidelijk een vergissing!, antwoordde Sarwen hem, ook op geestelijk niveau.

De twee Elfentweelingen communiceerden heel vaak op deze manier, wat vaak genoeg heel praktisch bleek als anderen niet mochten afluisteren waar ze het over hadden.

Daron leunde een beetje voorover en raakte de met bont bedekte nek van de reusachtige vleermuis aan. Geen geintjes, begrepen? stuurde hij een strenge gedachte.

Rarax opende zijn korte maar scherp getande mond en liet zijn vleermuisachtige kop zakken. Terwijl hij dat deed, legde hij zijn oren plat en liet een gedempt gegrom horen, blijkbaar om Darons bevel te erkennen.

Toen vloog Rarax een boog en omcirkelde een rots die als een stenen naald uit de bergen stak. In de bergen van Hoog Elbiana waren veel van zulke vreemd gevormde rotsen - sommige leken op torens, andere op naalden en weer andere op gebroken zwaardbladen. De scherpe winden die vanuit het noordwesten over de kust en de aangrenzende bergen van Hoog Elbiana waaiden, moeten ze in de loop van vele eeuwen uit het steen hebben gehakt en gevormd.

Hier is het! Dat is de rotsnaald die ik zoek!, stuurde Sarwen nog een gedachte naar Daron. Voel je de kracht van de naald?

Ze had de laatste woorden hardop uitgesproken. Maar Daron's gedachten waren niet bij de zaak.

Sorry, ik concentreerde me op Rarax.

Het is ook slechts een zeer zwakke magische kracht die inherent is aan de rotsnaald ...

Intussen had Rarax de rotsnaald een heel eind achter zich gelaten en streefde hij naar een berg waarvan het topgebied altijd in nevel gehuld was, en die daarom ook de Mistige Berg werd genoemd.

Daar lag de bestemming van de twee Elfen kinderen. De berg was bekend in het hele elfenrijk. De andere toppen van de bergketens van Hoog Elbiana waren bedekt met sneeuw, maar niemand wist hoe het was op de Nevelberg, want zijn top was voortdurend omgeven door een dichte ring van grijswitte mist. Zelfs wanneer het beste weer in de directe omgeving heerste en de zon aan een heldere, wolkenloze hemel op de andere berghellingen scheen, verdwenen de grijze wolken rond de topregio van de Nevelberg eenvoudigweg niet.

Dat dit iets met magie te maken had, werd al lang vermoed in het elfenrijk. En in de loop van vele eeuwen waren er altijd elfen geweest die geprobeerd hadden de Nevelberg te beklimmen. Maar een reeks diepe ravijnen en onbegaanbare kloven maakte het onmogelijk om naar de top te klimmen. Bovendien vreesden velen de griezelige krachten die rondom de berg voelbaar waren. Ze kwamen zowel van de rotsnaald als van de Nevelberg zelf.

Sarwen kon ze heel duidelijk voelen, en Daron registreerde ze ook, hoewel hij zich volledig concentreerde op het besturen van de reuzenvleermuis. En zelfs Rarax leek de magische krachten van deze plek te voelen.

Hij maakte een geluid dat ronduit bang klonk, dus Daron vond het nodig hem in gedachten gerust te stellen. "Maak je geen zorgen. Sarwen en ik mogen dan nog kinderen zijn, maar we zijn nog steeds de sterkste magiërs in het hele Elfenrijk! Als iemand je kan beschermen, zijn wij het wel."

Rarax gromde onwillig en leek plotseling geen zin meer te hebben om de vlucht voort te zetten.

Darons ogen werden even helemaal zwart, zodat het wit niet meer te zien was. Dit gebeurde altijd als hij zijn magische krachten concentreerde.

"Voorwaarts!" zond hij een krachtige gedachte naar de reusachtige vleermuis en ondersteunde die met een formule die hij in zichzelf mompelde.

Dit had het gewenste effect.

De reuzenvleermuis vloog met een sterke slag van zijn vleugels naar voren, recht op de top van de Misty Mountain af. Het werd erg koud. Hoewel elfen niet erg gevoelig waren voor temperatuur, rilden zelfs Daron en Sarwen een beetje.

Sarwen prevelde een spreuk van warmte voor hen beiden.

Ze was benieuwd of het er echt zo uitzag als ze op de top van de berg had gezien. Sarwen had haar magie gebruikt om de geest van een bergarend over te nemen en keek door zijn ogen. De bergarend was naar de mysterieuze top van de Nevelberg gevlogen, en Sarwen had de omgeving gezien door de ogen van de vogel. Het was dus waar dat geen enkele Elf ooit de Misty Mountain had beklommen en er had rondgekeken, maar toch was er nu een Elf die wist hoe het eruit zag.

Sarwen was toen zo uitgeput dat ze enkele weken had geslapen en haar grootvader, de Elfenkoning Keandir, had zich al grote zorgen om haar gemaakt. Zelfs Darons gedachten hadden haar niet kunnen wekken, en dus riep koning Keandir de genezeres Nathranwen. Ze had de koning gekalmeerd en voorspelde dat Sarwen spoedig zelf wakker zou worden. Een versterkende spreuk zou volstaan, want Sarwen was gewoon erg uitgeput door een bijzondere mentale inspanning.

Wat ze ook deed, doe het niet na, had koning Keandir zijn kleinzoon Daron streng vermaand. De Elfenkoning had Darons protesten niet geloofd dat hij deze keer voor één keer niet wist wat Sarwen had gedaan. En het was inderdaad ongebruikelijk dat een van de twee Elfentweelingen niet op de hoogte was van de plannen van de ander. Immers, meestal deelden zij zelfs hun gedachten - zolang zij het toelieten en een van hen zijn gedachten niet afsloot.

Maar het idee om de Nevelberg te verkennen was alleen van Sarwen geweest, want Daron had er aanvankelijk niet zoveel belangstelling voor gehad.

Later had ze hem kunnen overhalen om met haar mee te vliegen. Daron had niet echt begrepen wat ze daar deed, maar het was hem duidelijk geworden dat het om een of andere reden ongelooflijk belangrijk voor haar was om die top te bereiken. De gedachten die ze daarover hadden uitgewisseld spookten nog steeds door Darons hoofd.

Ik kan je niet echt uitleggen wat ik daarboven zoek. Het is gewoon een voorgevoel, Daron.

"Maar je hebt alles al gezien door de ogen van de adelaar. Waarom moet je er zelf heen?

Ik geloof dat er daar krachten zijn - verborgen krachten - die kunnen worden ingezet!

We hebben zelf genoeg magische krachten, Sarwen.

Zoals ik al zei, ik kan het je niet echt uitleggen. Het is waarschijnlijk omdat je niet door de ogen van de adelaar hebt gekeken. Ik wil gewoon dat je me vergezelt.

Het was voor beiden verwarrend dat er iets was wat ze elkaar niet duidelijk konden maken, hoewel ze elkaars gedachten konden lezen. Ze waren altijd samen geweest, zelfs in de baarmoeder. Ze konden elkaar moeiteloos herkennen aan de manier waarop ze liepen en het samenspel van hun ademhaling en hartslag, en ze hadden de snelheid van hun groei op elkaar afgestemd, want Elfenkinderen konden zelf bepalen hoe snel ze opgroeiden.

Maar nu had Sarwen duidelijk iets meegemaakt dat zo overweldigend en zo vreemd voor haar was dat ze het niet aan Daron kon vertellen.

Het is jouw schuld, Daron, had Sarwen boos uitgeroepen toen ze zich had gerealiseerd dat er plotseling een soort onzichtbare muur tussen hen in stond die ze nooit eerder had gevoeld.

Waarom ik?

Je had mee kunnen doen! Waarom heb je niet samen met mij de geest van de adelaar overgenomen, dan was de lange reis van de vogel voor mij niet zo vreselijk vermoeiend geweest, en hoefde ik je nu niet te proberen uit te leggen wat ik zag en voelde, want dan had je alles zelf meegemaakt!

Ik was gewoon niet geïnteresseerd. Ik hoef je immers niet in alles te volgen!

Oh - maar dat ik al honderd jaar niet gegroeid ben, alleen omdat jij niet groter wilt worden, dat is prima, ja? En dat is alleen maar omdat je niet weet of je op een dag koning wilt zijn, zoals onze grootvader van je verwacht!

De hele zaak was ontaard in een echte ruzie. Maar uiteindelijk had Daron ermee ingestemd Sarwen te vergezellen naar de Misty Mountain, vooral omdat het altijd wat veiliger was als ze Rarax zo nodig in paren onder controle konden houden.

––––––––

De top van de Nebelberg was erg vlak en zag eruit alsof een reus met één zwaardslag de eigenlijke top van de berg had afgehakt. Het oppervlak was bedekt met ijs en sneeuw, waaruit zes enorme rotsblokken rezen. Vijf van deze stenen vormden een halve cirkel, de zesde en dikste stond er tegenover.

Zeg nu maar dat je nog steeds niets voelt, Daron, zei Sarwen hardop. Dan moet je ernstig vrezen dat je je magische vaardigheden kwijt bent.

Maar Daron voelde ook de vreemde krachten die hier werken. Maar zelfs voor iemand die zo begaafd is in magie als Daron vielen ze niet meteen op. Ze waren vreemd verborgen en alleen subliminaal aanwezig, alsof ze al heel lang sluimerden.

Een huivering maakte zich van Daron meester, want toen hij zijn magische zintuig even concentreerde op de bron van deze kracht, voelde hij de enorme kracht van deze magie.

En haar leeftijd.

Zelfs gemeten naar het tijdsbesef van de langlevende elfen, was de magie van deze plek eeuwenoud.

Heb je gemerkt hoe de stenen zijn gerangschikt, Sarwen? zond hij zijn zuster een gedachte toe.

Ja.

Als de vingers van een hand.

Ik weet het.

Een hand met zes vingers!

Ook Daron werd gegrepen door nieuwsgierigheid.

Hij stuurde Rarax naar een plek buiten de steencirkel. De reusachtige vleermuis beefde lichtjes en Sarwen sprak de krachtigste warmtespreuk