Een gevaarlijke knul

By Alexandra Södergran

Maria heeft geen leven. Zelf vindt ze in ieder geval van niet. Haar hele bestaan staat in het teken van geruzie met haar moeder en haar zusje. Juist wanneer alles nog somberder lijkt te worden ontmoet ze Christian. En ze valt acuut voor zijn meedogenloze charme en gespierde lichaam. Maar Christian is gevaarlijk, en hoe dieper Maria zinkt in de passie, des te sneller ze het noodlottige einde nadert.-

• Language: Nederlands
• Publisher: LUST
• Release date: Nov 22, 2018
• ISBN: 9788726096903

Book preview

Een gevaarlijke knul

Toen Maria eenmaal bij het zebrapad was, stak ze over toen het licht net op rood sprong. Ze was zo diep verzonken in een seksfantasie waarbij zijzelf en drie oudere jongens betrokken waren, dat ze alles om zich heen vergat. Toen ze de motor hoorde brullen en een auto bleef toeteren, draaide ze zich in een reflex om, en daar kwam Jenny aanrennen, met opengesperde ogen en een domme grijns op haar lippen. Ze was haar uiteraard over straat achterna gerend.

"Maria!" riep haar moeder. Maria zuchtte toen ze haar moeders ogen zag, die vuur schoten van woede. De auto"s raasden langs. Maria bleef gelaten staan. Haar zus drentelde rond en keek omhoog naar de wolken. Toen het licht op groen sprong, stak haar moeder over. Haar grote, zware lichaam zwaaide heen en weer en de greep om haar handtas kleurde haar knokkels wit.

"Maria! Nu blijf je wachten. Waarom heb je toch altijd zon haast? Waarom kun je niet gewoon met ons mee lopen? Ze stopte met praten om adem te halen, maar je kon zien dat ze meer wilde zeggen.

Omdat jullie zo langzaam lopen, zei Maria.

"Je kunt niet alleen maar aan jezelf denken. Begrijp je niet dat Jenny bijna was aangereden? Levensgevaarlijk! Je zus had dood kunnen zijn. Ze had dood kunnen zijn!"

Maria rolde met haar ogen.

"Nee dametje, nu doe je gewoon wat ik zeg! Nu loop je samen met ons en blijf je bij de oversteekplaats staan wachten! Ik ben niet van plan om mijn eigen kind overreden te zien worden. Snap je niet dat ik bijna een hartverzakking kreeg?"

"Maar het is toch niet mijn fout dat ze zo de straat op rent. Hallo?"

Ja, zeker wel, jij bent ook verantwoordelijk voor je zus. Ze doet jou precies na omdat ze tegen je opkijkt, begrijp je dat niet?

Ja, maar ze is vijftien! Kan ze zelf niet nadenken of zo?

Schijnbaar zonder te luisteren sprong Jenny rond op het trottoir. Ze vermeed de voegen tussen de straatstenen en soms keek ze met half dichtgeknepen ogen naar de lucht. Mama keek haar even van opzij aan en richtte zich weer scherp tot Maria. Ze greep Marias bovenarm stevig beet en sprak met haar kiezen op elkaar geklemd: Je zus is een beetje speciaal en ik moet erop kunnen vertrouwen dat jij ook verantwoordelijkheid voor haar neemt. Kan ik dat, Maria?"

Maria knikte chagrijnig.

"Nee, ik wil dat je het hardop zegt en dat je het ook meent. Kan ik erop vertrouwen dat jij verantwoordelijkheid voor je zus neemt? Dat betekent