Pistal Mutham

By Rajeshkumar

Rajeshkumar, an exceptional Tamil novelist, in this service since 1968, written over 1500 novels and 1500 short stories, towards making the Guinness record… Readers who love the subjects Crime, Detective, Police and Science will never miss the creations of this outstanding author… since the author gets into the details of the subject, the readers’ knowledge enhances along with the joy of reading…

• Language: தமிழ்
• Publisher: GeeYe Publications
• Release date: Aug 1, 2016

Book preview

24

1

ஹைதராபாத் ரயில்வே ஸ்டேஷன். காலை ஆறு மணி. செகந்திராபாத் எக்ஸ்பிரஸ் எக்கச்சக்க இரைச்சலோடு இரண்டாவது பிளாட்பாரத்திற்குள் நுழைந்து இயக்கத்தை நிறுத்திக் கொண்டதும் - ஜெயப்பிரசாத் முதல் ஆளாய் இறங்கினான். ராத்திரி சரியாய் தூங்காததால் - சிவப்பு உறைந்து போன கண்கள். காற்றில் சிலும்பும் அடர்த்தியான தலைமுடி, ‘கீப் ஃபிட்’ என்ற வாசகங்களோடு ஒரு லூஸ் ஃபிட் பனியனையும் - ஸ்டோன் வாஷ் பேண்ட்டையும் தரித்து ஒரு கல்லூரி மாணவனைப் போல் தோற்றம் காட்டினான். தோளில் ஒரு ஏர்பேக். கால்களில் ‘ச்ச்பக் ச்ச்ச்பக்’ என்று சத்தம் எழுப்பும் நார்த் ஸ்டார் ஷுக்கள். ஸ்டேஷனில் கூட்டம் நெரித்தது.

ரே. பாலகிஷ்டய்யா... அக்கட சூடு. சிரஞ்சீவி திகிபோதா உன்னாடு...

பக்கனா... ஒவ்ரு...? ராதாவா...?

அதே... - பாகம் உண்டாதி... ஜெயப்பிரசாத் திரும்பிப் பார்த்தான். யாரோ இரண்டு தெலுங்கு ரசிகர்கள் பேசிக் கொள்ள - அடர்த்தியான சிவப்பு நிற பனியன், வெள்ளை பேண்ட்டில் சிரஞ்சீவியும் மஞ்சள் நிற சூடிதாரில் ராதாவும் தெரிந்தார்கள். செயற்கையாய் சிரித்து பேசிக்கொண்டு போனார்கள். பவுடர் பூசாத அந்த முகங்களைப் பார்க்க கொஞ்சம் கஷ்டமாய் இருந்தது. தற்காலிகமாய் ஒரு ரசிகர் கும்பல் திரள - அவர்கள் இருவரும் சிரமமாய் - அவர்களை சமாளித்து எக்ஸிட் கேட்டுக்குப் போனார்கள். ஜெயப்பிரசாத் - ஒரு காபி பாரை நெருங்கி ஏழு ரூபாய் கொடுத்து - அட்டை டம்ளரில் ஊற்றித் தந்த கழுநீர் காப்பியை விழுங்கினான். இரண்டு நிமிஷம் கழித்து - ஸ்டேஷன் வாசலுக்கு வந்திருந்த போது ராதாவும் சிரஞ்சீவியும் காணாமல் போயிருந்தார்கள். ஆட்டோ டிரைவர்கள் தெலுங்கு பாஷையோடு மொய்த்தார்கள்.

ஸார்... ஆட்டோ காவல...?

இக்கட ரண்டி ஸார்... மீட்டர் சார்ஜு...

ஜெயபிரசாத் ‘மீட்டர் சார்ஜ்’ என்று சொன்னவனோடு நடந்தான். அவன் ஆட்டோவைக் காட்ட, ஏறி உட்கார்ந்து சனத் நகர் என்றான்.

நீங்க மெட்ராஸா ஸார்? ஆட்டோ டிரைவர் தமிழில் கேட்டுக் கொண்டே ஸ்டார்ட்டரை இழுத்தான்.

ஆமா...

நானும் மெட்ராஸ்தான் ஸார். எண்பத்தி ரெண்டுல இங்கே வந்தேன்... ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு முன்னால் கொட்டியிருந்த கும்பலில் - ஆட்டோவை லாவகமாய் நுழைத்து - ஆக்ஸிலேட்டரை ‘விர்... விர்...’ரென்று முறுக்கி நிமிஷ நேரத்தில் மெயின் ரோட்டுக்கு வந்தான்.

இன்னிக்குத்தான் ஸார்... ட்ரெயின் கரெக்டா வந்திருக்கு... கடந்த ஒரு வாரமா. செம லேட்டு. ஆட்டோ டிரைவர் லொட லொடவென்று பேசிக் கொண்டே வர ஜெயபிரசாத் ஸ்வாதியின் நினைவில் அமிழ்ந்தான்.

‘ஸ்வாதி நிச்சயமாய் என்னை எதிர்பார்க்கவே மாட்டாள்.’

என்னங்க... இது...? லெட்டர் கூட போடாமே... திடீர்ன்னு வந்து நிக்கறீங்க...?

‘கண்களில் சந்தோஷ திடுக்கிடல் காட்டி - வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் கட்டிப் பிடித்து - நெற்றி பூராவும் முத்தம் பதிப்பாள்.’

சனத் நகர்ல எங்கே ஸார் போகணும்...? - டிரைவர் கேட்டான்.

உஸ்மானியா ரோடு.

இங்கே வேலை பார்க்கறீங்களா...? பிசினஸா ஸார்...?

பிசினிஸ்தான்...

ஆட்டோ டேங்க் பண்ட் ரோட்டில் வீறியது. செக்ரட்டேரியட்டைக் கடந்து - காய்ராபாத் ரயில்வே ஸ்டேஷன் ரோட்டில் திரும்பியது. அந்தக் காலை நேரத்தில் செகந்திராபாத் ரோடுகள் - ட்ராபிக் இல்லாமல் கொஞ்சம் பனிப்புகையோடு ஓய்வாய் தெரிந்தது.

நீங்க அடிக்கடி செகந்திராபாத் வருவீங்களா ஸார்...?

ம்... மாசத்துக்கு ரெண்டு தபா வருவேன்...

நான் தொண தொணன்னு உங்ககிட்டே பேசறதா நினைக்காதீங்க ஸார். நான் இந்த செகந்திராபாத்ல என்னிக்காவது ஒருநாள்தான் தமிழ் பேசறேன். அதுவும் உங்களை மாதிரி யாராவது ஒருத்தர் வண்டியில ஏறினாத்தான்...

பரவாயில்ல பேசு...

தமிழ்நாட்டுல ஜெயலலிதாவிற்கு அப்புறம் பாலிடிக்ஸ் எப்படி ஸார் இருக்கு...?

எனக்கு பாலிடிக்ஸ் தெரியாது.

தீபா வந்துடுவாங்கன்னு சொல்றாங்களே ஸார்?

ஜெயபிரசாத்துக்கு எரிச்சலாய் வந்தது. இருந்தாலும் எரிச்சலை அடக்கிக் கொண்டு யார் வந்தா என்ன... தமிழ்நாடு அப்படியேதான் இருக்கப் போகுது...

இந்த வாட்டி ஸ்டாலினுக்கு ஒரு சான்ஸ் இருக்கு ஸார்.

‘ஸ்வாதி இந்நேரம் தூங்கி எந்திரிச்சிருப்பா... போய் காலிங்பெல்லைத் தட்டும் போது குளியலறையிலிருந்து வெளிப்படலாம்...’

நீங்க என்ன ஸார் சொல்றீங்க...?

இந்த அரசியலைப் பத்தி பேசாமே... வேற ஏதாவது பேசுப்பா...

கோச்சுக்காதீங்க ஸார். ஏதோ பேசிட்டேன்...

ஆட்டோ ஹசேன் நகர் எல்லையைத் தொட்டது. நகர் பூராவும் பெரும்பாலும் ஹவுஸிங் யூனிட் கட்டிடங்கள் முளைத்திருந்தது. காலி மைதானங்களில் ஓடிக் கொண்டிருந்தவர்களோடு தொழிலாளர்கள் கும்பல் கும்பலாய் சைக்கிள்களில் போனார்கள்.

என்ன டிரைவர்... பக்கத்துல ஏதாவது ஃபாக்டரி இருக்கா...?

ஆமா... ஸார்... ‘யூசூப் குடா’வில் லெதர் ஃபாக்டரி ஒண்ணு இருக்கு ஸார்... ஆந்திராவிலேயே பெரிய ஃபாக்டரி அது...

மேலும் ஒரு பத்து நிமிஷ பயணம். சனத்நகர் பசுமையான மரங்களோடு வந்தது. உஸ்மானியா ரோட்டில் நுழைந்து - வேகம் குறைந்தது.

எந்த வீடு ஸார்...?

நேரா போய்... லெப்ட்ல திரும்பினா மொதல் வீடு... கம்பி போட்ட காம்பௌண்ட் கேட் இருக்கும்.

ஆட்டோ அவன் சொன்ன மாதிரியே லெப்டில் திரும்பி கம்பி போட்ட காம்பௌண்ட் கேட்டுக்கு முன்னால் நின்றது.

ஜெயபிரசாத் ஆட்டோவினின்றும் இறங்கி மீட்டர் பார்த்து சார்ஜைக் கொடுத்து அனுப்பிவிட்டு காம்பௌண்ட் கேட்டைத் திறந்து கொண்டு உள்ளே போனான். சென்ற தடவை வந்தபோது பார்த்ததைவிட லான் ஓரம் வளர்ந்திருந்த செடிக.ள் - புஷ்டியாய் இருந்தது. ஜன்னல் கதவுகள் குளிர்க்காக - இறுக்கமாய் சாத்தப்பட்டிருக்க அவன் வாசற்படி ஏறி காலிங்பெல்லைத் தொட்டான்.

பிங்க்.. பாங்க்... பிங்க்... பாங்க்க்...

வீட்டின் உள்ளே -