Pak die langpad in ’n woonstel-op-wiele
Die lekkerste ding van ’n langpadreis is dat jy nooit presies weet wat die dag alles inhou nie. Ja, jy het natuurlik ’n sekere roete wat jy moet volg en ’n slaapplek wat jy vanaand wil haal, maar die tyd tussenin is dikwels soos ’n splinternuwe inkleurboek wat eers padlangs kleur kry.
Toe ek byvoorbeeld vanoggend opstaan, sou ek nooit kon raai dat ’n lama my later vandag gaan byt omdat ek gesê het hy het ’n haarsnit soos ’n Australiese rugbyspeler nie.
En nou sit ek met ’n blou kol op my rug. Ek lag saam met Sam, my ander helfte, wanneer sy ’n foto neem, want dit is oomblikke soos hierdie wat ’n vakansie onvergeetlik maak.
’N WYE DRAAI
Die lama is deel van ’n versameling diere by die Fynbos-gasteplaas se reddingsentrum buite Tulbagh. Sam kan nie ’n alpakka of lama weerstaan nie, en daarom móés ons net stilhou. Hier
