SAAM SEER, SAAM HEEL

Dis tweeuur in die oggend. Ek ry al heelnag. Dit begin skielik reën en ek voel ’n kalmte wat my omhels. Ek hou van die reën. Dit herinner my aan vrede, warm drukkies en geluk. Iets wat ek jare laas gevoel het.

“Nee, nee, nie vandag nie!”stry ek sag met myself. My brein hardloop weg na jare gelede toe ek laas gelukkig was. Dit was die Desembervakansie en Kevin en ek het ’n wegbreek beplan. Ek onthou die sagte soen op my voorkop. Hy het vol liefde opgekyk na my en gesê:“Babe, kies jy die plek. Ons gaan net waar jy wil.”

’n Kar hoot en ek word weer teruggebring na die hede. Ek het nie eens besef die robot is groen nie. Ek het vir jare mytuis dorp vermy. Vandag móét ek daar wees. My suster het laat ek sweer op my lewe dat ek haar 30 verjaardag sal bywoon. Maak nie saak hoe baie verskonings ek mee opgekom het nie. Sy wou niks hoor nie. Die waarheid is ek kon