Pula, Botswana!
Botswana sal altyd ‘n spesiale plek in my hart hê. Dit is die land waar ek, tot my groot verbasing, op wild kampeer en die bos verlief geraak het. Jy sien, ek is ‘n ‘tjokkie-op-die-kussing’ tipe van toeris en wanneer ek honderde kilometers reis dink ek nie dat om op die grond te slaap met hiënas wat om die tent snuffel juis aantreklik is nie.
Wel, dit was die geval tot ek omtrent vyf jaar gelede tot ‘n gesinsvakansie in Khwai ingestem het, redelik teësinnig natuurlik. Toe gaan staan en verloor ek wraggies my hart en raak malverlief op dié mooi land, sy mense en alles wat dit bied. Sedert daardie eerste Botswana toer het ek heeltemal te min teruggekeer, maar was wel al bevoorreg genoeg om die Makgadikgadi-panne, Chobe, Moremi en Khumaga te besoek. Met elke besoek het hierdie pragtige land van groot kontraste my net meer en meer bekoor.
Die Okavango Delta was egter nog altyd op my lepellys en wanneer ek deur die brosjures van die luukse lodges geblaai het, kon ek maar net droom van daardie ‘tjokkie-op-diekussing’ avontuur. Ja, natuurlik om bederf te word. Maar meer nog om by die plaaslike veldgidse wat by die luukse lodges en safari ondernemings werk te leer. Hierdie passievolle natuurbewaarders beskik oor ongelooflike kennis en is bitter trots op hul geboorteland. Verder weet hulle natuurlik ook presies hoe om by daardie prentjiemooi wildsbesigtiginge en besienswaardighede uit te kom! Gepraat daarvan – op al my vorige Bots besoeke het leeu se kind my ontwyk so ek wou nog altyd bitter graag ‘n leeu in Botswana sien. En aangesien ons mos nou droom, wat van ‘n paar ander spesiale besigtinginge soos ‘n luiperd, wildehonde en dalk die baie sku Sitatunga waterbok? O, en natuurlik, die ontwykende Pel
