’n Wêreld vol verbeelding
De Klerk Oelofse was so agt of nege jaar oud toe hy een van die dissipels in hul kerk se passiespel was. Tydens die repetisie was die juffrou nie tevrede met die opstandingstoneel nie. “Julle moet darem méér reageer. Julle sien ’n man wat opstaan uit die dood.” Toe “Jesus” weer herrys, maak De Klerk asof hy flou val.
Vandag gee De Klerk steeds sy alles vir ’n rol. Of dit nou is as die hakkelende speurder in Die Boekklub of die boer in Hotel wat so lekker bry, of ’n klein rolletjie iewers – hy gee hom ten volle oor aan die proses en die regisseur se visie. “Ek dink nie die juffrou het destyds mý proses so waardeer nie . . . as ek reg onthou, het hulle in ’n stadium selfs my woorde weggevat!”
De Klerk, wat gewoonlik sku is vir onderhoude, is in ’n vrolike luim waar ons op ’n sonnige wintersdag by ’n straatkafee in Tamboerskloof gesels. Hy het pas ’n toneelrepetisie met ’n klompie akteursvriende agter die rug, sy eerste in meer as ’n jaar.
“My laaste verhoogoptrede was in Maart 2020. Ek het geweet dit gaan lank wees voor dit weer gebeur, maar ek het nooit kon dink só lank nie. Ons almal het so ’n bietjie gerou. Vanoggend het ek besef wat
