WAT DIE HART VAN VOL IS

is moeilik om hierdie woorde uit te kry en my gedagtes te orden. Elke stem binne-in wil iets sê, want hulle was daar toe ek myself aan die slaap moes huil. Hulle was daar toe ek jou naam geroep en die donkerte vir my gekoggel het. Hulle was daar toe my kinderjare my gejaag het omdat ek nooit met hulle wou speel nie. Die stemme was daar toe die alleen-wees my geslaan het, pap geslaan het totdat ek nie eens my naam kon sê nie. Hulle was daar – maar julle nie.