Deur die land van die son
Die botanis en skrywer Eve Palmer, ’n boor-ling van die Kamdeboo, het haar wêreld beskryf as ’n land wat deur die son oorspoel word. Dit is ’n goeie beskrywing van die boomlose vlaktes tussen die Sneeuberg in die noorde en die Grootrivierberg in die suide.
Dit is ook die goeie grond waarop die Murraysendelingfamilie die sade van die Nederduits Gereformeerde Kerk ryklik gesaai het. Heelparty dorpe in die Kamdeboo kan die Murrays en hulle bydrae tot die godsdiensherlewing in die 19de eeu bedank vir hulle pragtige kerke.
Nagenoeg 200miljoen jaar vóór die koms van die mens was hier soogdieragtige reptiele wat hulle in die Kamdeboo se moerasvlakte tuisgemaak het. Ja, ’n moeras. Die fossiele, wat op tientalle plase van die Kamdeboo ontdek is, dui op dieresoorte wat nie dieselfde evolusionêre pad as die dinosourusse gestap het nie, maar eerder die oeroue voorgeslagte van alle warmbloedige diere geword het.
Hier is twee sirkelroetes wat elk sowat agt uur duur en gesamentlik 800 km op jou ryding se klok gaan sit – 500 km daarvan is grondpad. Een roete neem jou deur die berge en koppies van die noordelike Kamdeboo, terwyl die ander jou oor die vlaktes in die suide lei.
Op dié twee kontrasterende roetes gaan jy deur die nek betaal vir ’n standbeeldjie van ’n uil, deur ’n spookdorp ry wat deur ape bewoon word, en die geskiedkundige Sondagsrivier nie minder nie as 11
