Sy werk ‘saffies’, maar boer kliphard
Daar is selde goeie nuus wanneer die polisie aan jou deur klop. En die Oktober-oggend in 2013 wat kaptein Johnny Kotze van die Van Zylsruspolisiekantoor, vir me. Lorraine de Bruin gaan sien het, het ’n besonderse hartseer lentedag geword.
Haar man, Flippie, het die vorige aand net buite die klein Kalaharidorpie verongeluk. Lorraine en die twee kinders, Gerhard (13) en Anelda (14), was in Kuruman waar hulle in die skool was.
“Ten spyte van die skok en hartseer het ek in daardie oomblik vir Johnny gesê, as iemand vra, die plaas is nie te koop of te huur nie.
“Ek het nie geweet hoe ek dit gaan doen nie, maar ek het geweet ek moet die boerdery aan die gang hou. Vir die kinders se onthalwe. En veral vir Gerhard.
“Ek wou hê hy moet weet daar is vir hom die geleentheid om te boer, as hy dit sou wou doen,” vertel Lorraine.
‘ONS WAS ’N GOEIE SPAN’
Sy het nie as plaaskind grootgeword nie. En haar ouerhuis in Kuruman was boon-op Engels. In die Kalahari word Engels net so min gepraat soos Latyns. “Darem net Kuruman-Engels,” voeg sy by, al is sy vir
