TOPHONDE wat dien

Belladonna, ’n sesjarige golden retriever, stap saam met haar hanteerder die ouetehuis se trappe af. Sy kan met goeie rede spog. Engela*, ’n 82-jarige vrou, se lewe is op ’n aangrypende manier deur haar aangeraak.

Volgens die personeel van die ouetehuis het Engela ná haar man se afsterwe sowat ses maande gelede nog nie ’n enkele woord gesê nie. Niemand kan met sekerheid sê of dit die gevolg van alzheimersiekte of rou is nie.

Vir Belladonna maak diagnoses glad nie saak nie. Wat wel saak maak, is ’n mens wat vertroosting nodig het. Die matrone van die ouetehuis was skepties, maar heel gewillig dat Belladonna en haar hanteerder Engela besoek. Die eerste tien minute het Engela hulle geheel en al geïgnoreer, maar Belladonna vat nie sommer nee vir ’n antwoord nie.

Sy het liggies met haar kop teen die vrou se beweginglose hande gedruk. Twee vingers het begin roer. Versigtig. Huiwerend, asof hulle toestemming vra, en toe het dit ’n oomblik sag op