Oos, wes, platteland bes
Willem Pretorius skep nie sy kuns in stilte en afsondering nie.
Die proses begin reeds wanneer hy en sy vrou, Linda, en hul agt kinders in hul kombi die pad vat. Na Timbavati in Mpumalanga. Cintsa aan die Wildekus. Of dalk iewers in KwaZulu-Natal.
’n Week of twee later is die gesin gewoonlik terug by hul huis op Rosendal met genoeg ervarings “vir byna ’n jaar se tuisonderrig”. En Willem met nog stof vir sy kunswerke: foto’s van landskappe, vervalle munisipale swembaddens of straks ’n ou kar by ’n verlate petrolpomp. Hy het permanent “’n honderd foto’s” in sy laai wat hy bly aanvul.
“As ek iets sien wat my emosioneel raak en wat kan werk as verwysing vir ’n skildery, stop ek en neem dit gou af. Die res bly sit, ek laat hulle nie dan uitklim nie,” sê hy. (Op die voorste sitplek langs hom is Kalika, 16. In die middel: Linda, Colijn, 2, en die 5-jarige tweeling, Dahla en Stella. Op die agtersitplek: Lindley, 14, Roux, 12, Beaufort,
