De Spaanse Burgeroorlog: De 1000 dagen van een broederstrijd, bakermat van Franco's dictatoriale regime

By Hadrien Nafilyan

Ontdek de geschiedenis van de Spaanse Burgeroorlog die van 1936 tot 1939 werd uitgevochten tussen de Republikeinen, voorstanders van een progressief en liberaal Spanje, en de Nationalisten, voorstanders van een conservatief regime met fascistische neigingen. Het was de culminatie van diepe politieke en sociale spanningen die sinds de jaren twintig waren opgelopen. De kwetsbaarheid van de nieuwe instellingen in het land en het internationale klimaat droegen bij tot de radicalisering van het politieke leven en de omverwerping van het Volksfront in 1936. Aan het hoofd van de nationalisten stond generaal Franco, gesteund door Hitler en Mussolini, die snel een persoonlijke dictatuur vestigde en Franco's bewind na de oorlog oplegde. Voor sommige historici was deze episode niet meer dan een generale repetitie voor het komende tweede wereldconflict.

• Language: Nederlands
• Publisher: 50Minutes.com (NL)
• Release date: Mar 30, 2023
• ISBN: 9782808605540

Book preview

CONTEXT

EEN AANGEVALLEN REPUBLIEK

De burgeroorlog brak uit op een moment dat de nationale en internationale context bijzonder instabiel was. De monarchie, constitutioneel sinds 1874, was in 1923 een schaduw van zichzelf onder de dictatuur van Miguel Primo de Rivera (1870-1930), voordat op 14 april 1931 de Tweede Republiek werd uitgeroepen na de overwinning van de Republikeinen bij de gemeenteraadsverkiezingen. In vijf jaar tijd veranderde de meerderheid drie keer van kant: wat links deed van 1931 tot 1933, probeerde rechts ongedaan te maken van 1934 tot 1935, voordat links er in 1936 in slaagde de macht te heroveren dankzij het Volksfront. Het aan de macht komen van links vergrootte de spanningen, en extremisten aan beide zijden werden steeds gewelddadiger.

De Tweede Republiek werd verre van unaniem gesteund door zowel rechts als links. De verdeeldheid tussen de twee fracties, en tussen de republikeinen en de tegenstanders van dit soort regime, was te groot om een gemeenschappelijke basis te vinden. In ernstige crises zoals de burgeroorlog overheerst echter de tegenstelling tussen links en rechts.

Onder de republikeinen bevonden zich de hervormingsgezinde en gematigde partijen van centrumrechts en centrumlinks, waartoe Manuel Azaña behoorde. De PSOE (Spaanse Socialistische Arbeiderspartij) en haar vakbond, de UGT (Algemene Arbeidersbond), waren ook een tijdlang gematigd, maar gaven vanaf 1933 onder invloed van Francisco Largo Caballero toe aan de revolutionaire verleiding. Ten slotte speelde de CEDA (Spaanse Confederatie van Autonome Rechten), een katholieke en conservatieve partij die in 1932 door José María Gil-Robles (1898-1980) werd opgericht als tegenwicht voor het electorale gewicht van