Het wordt niet beter

By Laiyna I. Allaya

Bonusverhaal bij boek4. Dit verhaal geeft je meer inzicht bij het verhaal van Seth. Een jongen die door omstandigheden terecht komt in de jeugdzorg. Dit verhaal is gewoon fijne achtergrond info. Ondanks deze niet noodzakelijk is te lezen tijdens de reeks geeft het toch een unieke kijk.

• Language: Nederlands
• Publisher: Laiyna I. Allaya
• Release date: Aug 14, 2022
• ISBN: 9781005829377

Laiyna I. Allaya

Laiyna (schuilnaam) groeide op in een onstabiel gezin waar ze zich leerde verschuilen in fantasie. Ondanks zij een geweldige zorgzame moeder had, bezorgde haar narcistische vader voor een kindertijd met een duistere verborgen zijde door verschillende vormen misbruik. Traumatische ervaringen die ze jaren lang angstvallig verborgen hield achter een gordijn van stilte. Langs de andere kant zorgde dit ervoor dat ze vaak in tal van vreemde situaties terecht kwam die mee helpen om zich dieper in te leven in allerhande uiteenlopende personages.Al van in de lagere school schreef Laiyna verhalen en gedichten vooral als vlucht uit de vaak harde realiteit. Verder werd ze geïnspireerd door spiritualiteit en psychologie die een leidraad vormt in haar leven. Deze passies vind je zeker terug in haar waaier aan originele verhalen.Ondanks ze echte uit de hand gelopen fantasie gebruikt, blijft de basis van haar verhalen steeds verbazend realistisch.Aangezien het voor Laiyna slechts een uit de hand gelopen hobby is, blijven eveneens de prijzen van de ebooks bewust eerder te laag. Hopelijk vinden haar lezers het daardoor niet zo erg dat je af en toe een klein schrijffoutje kan vinden.Kan je wel beloven dat elk verhaal met evenveel zorg is uitgedacht en je aandacht moet hebben voor de subtiele verborgen tips en hints die soms pas enkele verhalen later duidelijk worden.Je kan Laiyna.l.allaya trouwens ook volgen op instagram.

Book preview

Het wordt niet beter

Bonusverhaal over deel4

Deel5 uit reeks 1 ‘In de schaduw van de regenboog’

Geschreven door Laiyna L. Allaya

Copyright 2022 Laiyna L. Allaya

Smashwords Edition, License Notes

This ebook is licensed for your personal enjoyment only. This ebook may not be re-sold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you’re reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then please return to Smashwords.com and purchase your own copy. Thank you for respecting the hard work of this author

Aan mijn onvervangbare collega's

Lindsey, bedankt voor alle eerlijke feedback en toevallige ideeën die je me gaf voor en tijdens het proeflezen.

Els, bedankt voor de tijd die je stak in het aanleren van gigantisch veel spellingsregels en het delen van je noodzakelijke ervaring om dit script te voltooien.

Dankzij jullie is dit boek nog beter dan ik had durven dromen.

Kaat

Zucht opgelucht wanneer ik Sharon nog aan de halte zie staan. Dacht bijna dat ik het niet meer zou halen. Het lijkt alsof ze thuis elke dag iets anders verzinnen waardoor de ochtenden me steeds meer tijd kosten.

‘Je bent laat,’ klinkt het spottend. Geen seconde later stopt de bus al naast ons.

‘Eerder precies op tijd,’ antwoord ik cynisch. Ze grinnikt en knikt. ‘Het was best saai zo alleen.’ We stappen samen op en zet me op mijn vertrouwde plekje alleen vanvoor in een hoekje terwijl Sharon doorloopt tot op de achterste banken. De plek waar je alleen durft plaats te nemen als je beseft dat je populair bent of half naakt. Dat schijnt ook al wel eens te helpen. Haal mijn schrift uit mijn tas om snel mijn leerstof te herhalen. Thuis maar zeuren over mijn punten terwijl ze mij zoveel werkjes geven dat ik amper tijd over heb voor schoolwerk. Een bende debielen zijn het. Het is ook nooit goed genoeg voor hen. Draag blijkbaar de verantwoordelijkheid over alles wat fout gaat in huis. Als gevolg heb ik geen andere keuze dan mijn leerstof op de bus te herhalen en mijn huiswerk vaak tijdens de middag en de pauzes al gedeeltelijk te maken.

Het woordje strever hoor ik al te vaak noemen. Al doe ik of ik het niet hoor. Het raakt me. Dit is niet wie ik ben, heb gewoon geen keuze. Nog een extra jaar in deze kutschool is het laatste dat ik wens. Tis gewoon even tanden bijten. Ben de enige van de klas die geniet van een uur studie omdat ik dan mijn achterstand kan inhalen en eens op een degelijk uur mijn bed in kan ´s avonds.

Heb dit jaar al twee keer strafstudie gekregen voor het maken van mijn huiswerk tijdens de lessen. Van ironie gesproken. Haat die bitch van wiskunde zo. Ze kan niet eens lesgeven. Als ik klaar ben met een oefening en moet wachten... wat stoort het dan in godsnaam dat ik even iets nuttigs doe in plaats van te babbelen als de rest. Natuurlijk gaf het mij wel de tijd mijn lessen eens bij te werken. Mijn moeder daarentegen was razend omdat ik zo mijn broertje niet kon ophalen in de naschoolse opvang. Dat is wellicht het enige waar ik thuis goed voor ben. Kleine Vince gaat boven alles. Hij is beslist het meest vreselijk verwende rotkind ooit.

Bedrukt stap ik de bus af en loop met opgeheven hoofd de school in. Eigenlijk heb ik geen vrienden. Niet dat iemand mij haat, denk eerder dat de tijd me ontbreekt. Zit ook meestal alleen in de klas. Iedereen is vriendelijk en behulpzaam, wordt probleemloos in elk gesprek betrokken dat ik wens. Denk niet dat iemand mij bewust zou vermijden. Wanneer ik toch eens geen boek vast heb wordt ik onmiddellijk in eender welke klasgroep betrokken.

Maar hoe kan je bevriend worden met iemand die alleen in de boeken zit en nooit buiten komt? Mijn enige hobby is muziek luisteren. Met mijn koptelefoon weliswaar zodat ik het gezeur van mijn irritante ouders niet hoef te aanhoren en het constante gejammer en gesmeek van mijn broertje. Hij krijgt letterlijk alles, maar is nooit tevreden. Een pokkenkind is het. Kan niet wachten om thuis weg te zijn. Kan me zelfs niet schelen waarheen. Spijtig genoeg verjaar ik pas in november. Wat ervoor zorgt dat ik pas 4 maanden na afstuderen meerderjarig ben.

Op de school zet ik me met mijn rug tegen een muur. Dichtbij twee klasgroepen. Kwestie van het gevoel te hebben niet alleen te zijn en me niet van rij te kunnen vergissen.

‘In plaats van zo overdreven te blokken, zou ik veel liever mijn handen eens onder jou rokje in je slipje steken.’

Schrik verbaasd op van de degoutante woorden van een vijfdejaars student. Weet best dat hij behoorlijk populair is in zijn jaar en ik absoluut geen kans maak tegen een vechtersbaas als hem. Het enige dat ik kan proberen is mij erboven zetten. Rol minachtend met mijn ogen en schud mijn hoofd alsof het me niet deert. Richt mijn aandacht gewoon weer op mijn leerstof. Bij het horen van de bel klap ik mijn schrift dicht en volg mijn klasgenoten naar de rij.

Schrik plots op van een hand die langs achter tussen mijn benen omhoog wrijft en tegelijkertijd zie ik de kerel van daarnet achter me weggeplukt worden en tot naar de andere kant van het plein geduwd worden waar hij hard tegen de muur smakt. Het gebeurde zo razendsnel dat ik haast twijfel of ik me dit niet gewoon heb ingebeeld. Daar bewerkt Seth de grootste en stoerste idioot van mijn klas hem hardhandig met zijn vuisten. Heb werkelijk geen flauw idee waar hij plots vandaan kwam. Het zou mij eveneens verbazen dat iemand weet waar zijn reactie vandaan komt. Mijn mond valt open van verbazing. Vraag mij af waarom hij mij verdedigd? Dacht altijd dat ik onzichtbaar voor hem ben.

‘Had altijd al eens graag een reden gevonden om jouw idiote kop in elkaar te timmeren! En dat was de tweede keer op geen vijf minuten tijd dat je iets deed dat ik nooit kan accepteren.’ Daarop zie ik zijn vuist hem weer meerdere malen raken. Alhoewel ik hem dankbaar ben, voel ik me meer dan ongemakkelijk. De andere maakt ook geen schijn van kans tegen een kerel als Seth. Hij is duidelijk razend en werkt al zijn agressie in volle overgave op hem uit. Even ben ik bang dat hij hem dood gaat kloppen.

Meneer Verbist, onze klastitularis vliegt er meteen tussen. Zonder aarzeling trekt hij Seth van hem af en staart hem dominant aan. Tot mijn verbazing is zijn blik genoeg om hem tot de orde te roepen. Daarna duwt hij het andere kereltje naar de man van het secretariaat. Vervolgens staart hij Seth hoofdschuddend aan.

‘Jij komt met mij mee.’ Klinkt het streng. Zelfs teleurgesteld. Heb altijd het gevoel dat meneer Verbist hem eigenlijk best graag heeft. Zie hoe Seth nog steeds vecht tegen zijn innerlijke woede. Terwijl onze klastitularis hem meetrekt met zijn arm, kruist onze blik heel kort. Voel me behoorlijk schuldig, toch ontbreekt de durf te melden wat er gebeurd is. Hoor duidelijk rond mij dat niemand enig vermoeden heeft dat hij dit voor mij deed. Het lijkt haast onwerkelijk.

Vraag me af waar die overdreven reactie vandaan kwam. Begrijp het gewoon niet. Het lijkt zelfs onwerkelijk dat hij het effectief gezien had. Dat kan alleen als hij mij al die tijd al in de gaten had. Hoorde toch iets zeggen over de tweede keer in vijf minuten. Geef toe dat ik me plots behoorlijk onveilig voel. Wist niet dat het zo simpel was om iemand fout aan te raken terwijl maar één persoon van de 800 aanwezigen iets had gezien.

Pas tijdens de pauze zagen we Seth terug. De andere kerel die blijkbaar Glenn heet ging met een grote bocht om hem heen. De dreigende ogen van Seth volgen hem tot hij ver genoeg voorbij mij is.

‘Waar ging dat over?’ Hij schudt geïrriteerd zijn hoofd. ‘Dat weet hij goed genoeg. En als ik het hem ooit nog zoiets zie doen klop ik zijn kop in.’ Hij is duidelijk nog niet afgekoeld. Zet me verlegen aan de kant. Het voelt alsof Seth mij in bescherming neemt. Niet alleen voor hem maar ook voor de roddels die er anders over mij zouden ontstaan. Geef toe dat ik me boven op de angst ook nog eens ongemakkelijk voel.

Zie meneer Verbist even naar me staren. Hij glimlacht wanneer ik hem aankijkt wenkt me met zijn hand en loopt dan door naar het lokaal. Ga er van uit dat hij het hem wel heeft verteld.

Sta op en volg hem naar het lokaal. Hij geeft me een leeg blad papier. ‘Dit is afleiding voor de pottenkijkers buiten. Hou dit blad nog even vast. Weet best dat je geen vragen wenst.’

Knik beteuterd.

‘Ben je in orde?’ Vraagt hij voorzichtig. Kijk hem ongemakkelijk aan.

‘Luister Kaat, ik heb gezien wat er precies gebeurd is en hoorde Seth iets zeggen over een tweede keer in vijf minuten. Ik wil dat je de volgende keer die Glenn zelf een mep verkoopt zodat er genoeg getuigen zijn om hem deftig te kunnen straffen.’ Slik even ongemakkelijk. Daarna glimlacht hij even. ‘Als je ooit hierover wil praten kan je altijd bij je klastitularis terecht. In dit geval bij mij dus. Alles wat je zegt behandel ik vertrouwelijk. Dat geldt ook als het thuis verder uit de hand loopt. Ik ken veilige plaatsen waar je onmiddellijk terecht kunt.’

Daarop