Το Φως Της Νύχτας (Δεσμοί Αίματος 2ο Βιβλίο)

By Amy Blankenship

Η Κατ Σάντος είχε χρόνια να δει τον ιδιοκτήτη του «Νάιτ Λάιτ”. Ώσπου, ξαφνικά, ο Κουίν αποφάσισε να την απαγάγει και να την κατηγορήσει ότι τον παγίδευσε για τη δολοφονία των βρικολάκων. Καταλαβαίνοντας ότι ο εχθρός τους εμπαίζει, οι δύο οικογένειες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν τους βρικόλακες από το να τρομοκρατούν την πόλη τους.

Ο Κουίν Γουάιλντερ την παρακολουθούσε με τα πεινασμένα μάτια ενός κούγκαρ, από την ημέρα που γεννήθηκε. Όταν μπήκε στην εφηβεία, ο πειρασμός να τη διεκδικήσει για σύντροφό του, τον έφερε σε ρήξη με τους υπερπροστατευτικούς αδελφούς της. Όταν οι πατέρες τους αλληλοσκοτώθηκαν σε μία μάχη, οι δεσμοί μεταξύ των δύο οικογενειών κόπηκαν και εκείνη την πήραν μακριά του. Ακολουθώντας την από μακριά, ο Κουίν μαθαίνει ότι ο πόλεμος των βρικολάκων είχε και τα θετικά του, όταν εκείνη ξεχνά να μείνει μακριά. Η Κατ Σάντος είχε χρόνια να δει τον ιδιοκτήτη του «Νάιτ Λάιτ». Ώσπου, ξαφνικά, ο Κουίν αποφάσισε να την απαγάγει και να την κατηγορήσει ότι τον παγίδευσε για τη δολοφονία των βρικολάκων. Καταλαβαίνοντας ότι ο εχθρός τους εμπαίζει, οι δύο οικογένειες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν τους βρικόλακες από το να τρομοκρατούν την πόλη τους. Καθώς ο υπόγειος πόλεμος κορυφώνεται, το ίδιο συμβαίνει και με τη φλόγα της επιθυμίας, καθώς αυτό που ξεκίνησε ως απαγωγή, γρήγορα μετατρέπεται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι αποπλάνησης.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Tektime
• Release date: Aug 3, 2019
• ISBN: 9788893982931

Book preview

Κεφάλαιο 1

Ο Κουίν Γουάιλντερ κοίταξε τριγύρω στο γραφείο του Γουόρεν χωρίς να ξέρει αν η ανακάλυψη αυτού που κρυβόταν πίσω από τους δολοφόνους θα ήταν καλό ή κακό. Το μεγαλύτερο μέρος του καυγά είχε τελειώσει… ή τουλάχιστον αυτό ήλπιζε. Έριξε μία ματιά στον Κέιν, τώρα που ο βρικόλακας είχε γυρισμένη την πλάτη στο δωμάτιο. Ο Κέιν δεν έκανε τον κόπο να υπερασπιστεί τον εαυτό του… ο Μάικλ το είχε κάνει καλά για λογαριασμό του.

Θα έπρεπε να ήταν θυμωμένος με τον ξανθό βρικόλακα και, ταυτόχρονα, να απολογηθεί, αλλά εκείνη την στιγμή το μόνο που ένιωθε για τον Κέιν ήταν ένας περίεργος φόβος και, ως αρπακτικό, δεν του άρεσε αυτό το συναίσθημα.

Ο Κέιν χαμογέλασε  ειρωνικά, καθώς κοιτούσε έξω από το παράθυρο. Έπρεπε να χαμηλώσει την ένταση με την οποία άκουγε τις σκέψεις των ανθρώπων. Ώστε οι ιαγουάροι και τα κούγκαρ ήταν ξανά μαζί… σιγά το σπουδαίο. Τι ήθελαν να κάνει, να χορέψει από τη χαρά του; Κρίμα, δεν είχε διάθεση για κάτι τέτοιο.

«Οι άψυχοι βρικόλακες υπερτερούν σε αριθμό από εμάς, τουλάχιστον κατά δέκα προς ένα. Αν θυμάμαι καλά, ο Ντέβον ήταν πάντα επιθετικός μαχητής. Ίσως πρέπει να τον καλέσουμε να έρθει να βοηθήσει». Ο Στίβεν πρόσφερε την ταπεινή του γνώμη: «Με τον ρυθμό που αυξάνεται ο στρατός των βρικολάκων, η μάχη αυτή οδεύει ολοταχώς προς την ήττα. Αν δεν συγκεντρώσουμε δικό μας στρατό, ίσως πρέπει να τα μαζεύουμε και να ξεκουμπιστούμε από το Ντοτζ».

«Αν δεν είχε περάσει τόσος καιρός από τότε που απαγορεύτηκε στις οικογένειες να έχουν επικοινωνία μεταξύ τους, θα γνώριζες ότι αυτή την στιγμή ο Ντέβον είναι απασχολημένος με το να κυνηγά την απρόθυμη σύντροφό του, έχοντας φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου», απάντησε η Κατ στον Στίβεν, αλλά κοιτούσε τον Κουίν καθώς το έλεγε.

«Εξέλαβα τον σαρκασμό», είπε χαμογελώντας ειρωνικά ο Στίβεν. Ο μεγάλος του αδελφός είχε εκνευρίσει απίστευτα την Κατ, επειδή την απήγαγε. Κοιτώντας επιθετικά τον Κουίν, αναρωτιόταν γιατί ο αδελφός του δεν είχε αναφέρει καθόλου ότι ο Ντιν τους είχε βοηθήσει με τους βρικόλακες κοντά στο κλαμπ. Το να έχουν έναν από τους έκπτωτους με το μέρος τους ήταν λόγος για να καυχιούνται… όχι να το κρατούν μυστικό.

Είχε ακούσει για τον άλλον έκπτωτο που είχε βοηθήσει να εντοπίσουν την σύντροφο του Ντέβον και τη φίλη της, αλλά τώρα που είχε φύγει με τον Ντέβον και τα δύο κορίτσια, ο Ντιν ήταν το μόνο ατού τους. «Είμαι υπέρ του να καλέσουμε τον Ντέβον ξανά εδώ, με την ελπίδα ότι ο έκπτωτος… πώς τον έλεγαν είπαμε;»

«Κρις», προθυμοποιήθηκε η Κατ.

«Αν ο Κρις επιστρέψει μαζί με τον Ντέβον, θα έχουμε ισορροπήσει τις πιθανότητες γιατί έχουμε ήδη έναν έκπτωτο εδώ, ο οποίος είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει», κατέληξε ο Στίβεν.

«Και πώς λες να τους φέρουμε πίσω;» ρώτησε o Κουίν κοιτώντας προς το μέρος του Γουόρεν. «Ξέρεις πώς αντιδρούν τα αρσενικά του είδους μας, όταν βρίσκουμε σύντροφο. Ο μόνος τρόπος να επιστρέψει ο Ντέβον είναι να έχει μαζί του και τη σύντροφό του».

«Σου έχω μία άλλη ιδέα… Να του πούμε την αλήθεια», γρύλισε η Κατ και το βλέμμα της συναντήθηκε με του Κουίν, όταν εκείνος γύρισε να την κοιτάξει. Κοιτώντας τον ανασήκωσε ειρωνικά το φρύδι της, και μετά χαμογέλασε με ικανοποίηση όταν εκείνος απέστρεψε το βλέμμα του.

Μέσα του ο Κουίν ταράχτηκε με τον υπαινιγμό της, αλλά δεν έκανε κάτι για να της το ανταποδώσει.

Ο Κέιν έβγαλε ένα τσιγάρο από την ταμπακιέρα του και το άναψε. «Τολμώ να πω, ότι η νεαρή ανάμεσά μας έχει ένα δίκιο. Αν θες να επιστρέψουν τα γατάκια, πρέπει να τα δελεάσεις».

«Βέβαια», είπε ο Μάικλ, προσπαθώντας να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα στο δωμάτιο. «Θα βάλω ένα μπολ με κρέμα έξω από την πίσω πόρτα και θα περιμένω με μία απόχη».

Ο Κέιν και η Κατ χαμογέλασαν στην σκέψη του Μάικλ να κάθεται στο σκοτάδι με μία απόχη στα χέρια, περιμένοντας μερικά ανυποψίαστα γατάκια να έρθουν να γλείψουν ένα μπολ με κρέμα.

«Όντως,  πρέπει να επιστρέψει ο Κρις», συμφώνησε τελικά η Κατ. «Τον έχω δει να παλεύει και είναι σαν μία πανίσχυρη βόμβα». Αλλά, αν τον ψυχολόγησα σωστά, δε θα επιστρέψει χωρίς την Τάμπι».

«Πώς πείθεις έναν έκπτωτο να αφήσει την οργή του και να διαλέξει ποιον θα υποστηρίξει σε έναν πόλεμο;» ρώτησε ο Στίβεν.

«Δεν τον πείθεις», δήλωσε ο Μάικλ. «Οι έκπτωτοι είναι δυσεύρετοι. Οι μοναδικοί που έχω συναντήσει είναι ο Ντιν και ο Κρις, και δεν θες να εκνευρίσεις κανέναν από τους δύο». Έριξε ένα βλέμμα στον Κουίν, «υπάρχει περίπτωση να ζητήσει ο Ντιν από τον Κρις να διακόψει τις διακοπές του;»

Αρκετές ακόμη ερωτήσεις έγιναν από την πλευρά των ιαγουάρων που ήταν στο δωμάτιο, αλλά ο Κέιν ένιωσε ρίγη να διαπερνούν το κορμί του, καθώς τους απομόνωνε. Ήξερε ακριβώς για ποια μιλούσαν. Αν επέστρεφε ο Κρις… τότε θα ακολουθούσε και η Τάμπαθα.

Όλοι, εκτός από τον Μάικλ, αναπήδησαν όταν ο Κέιν γύρισε, ξαφνικά, προς το μέρος τους.

«Ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, οπότε όταν τελειώσετε με τις συμφιλιώσεις, ίσως μπορέσετε να έρθετε μαζί στο κυνήγι». Έσπρωξε το παράθυρο για να ανοίξει και πήδηξε έξω, χωρίς να τον νοιάζει που ήταν στον δεύτερο όροφο. Η μακριά μαύρη καπαρντίνα του φτερούγισε πίσω του πριν εξαφανιστεί, μοιάζοντας πολύ με μαύρα φτερά

Καθώς εξαφανιζόταν ο Κέιν, ο Μάικλ γύρισε τα μάτια του ενοχλημένος από τη δραματική έξοδο του φίλου του και έσκυψε μπροστά για να κλείσει το παράθυρο. Όλοι οι υπόλοιποι νόμιζαν ότι ο Κέιν προσγειώθηκε στο έδαφος, αλλά εκείνος τον ένιωθε από πάνω τους, στην οροφή. Τελικά, η συνάντηση είχε πάει καλύτερα από ότι περίμενε ο Μάικλ.

Ο Μάικλ αναρωτήθηκε αν ο Κέιν συνειδητοποιούσε τι είχε κάνει όταν του βύθισε εκείνη την αιματόπετρα στη σάρκα του. Όταν δάγκωσε τον ίδιο του τον καρπό και έσταξε το αίμα μέσα στην πληγή του Κέιν, το έκανε για δύο πολύ καλούς λόγους. Ο πρώτος ήταν να επουλωθεί πιο γρήγορα η μαχαιριά, αλλά ο δεύτερος ήταν καθαρά εγωιστικός. Με το αίμα του να βρίσκεται πια βαθιά στις φλέβες του Κέιν, θα μπορούσε να παρακολουθεί την κάθε κίνηση του φίλου του.

Ακόμη τον εκνεύριζε ότι ο Κέιν ήταν στην πόλη εδώ και αρκετό καιρό και εκείνος δεν το ήξερε. Δεν τον έψαχνε καν, γιατί νόμιζε ότι ο Κέιν ήταν νεκρός. Αν τον είχε βρει λίγο νωρίτερα… ίσως είχε μπορέσει να σταματήσει αυτό το χάος, προτού ξεφύγει από τον έλεγχο του αυταρχικού Κέιν. Αλλά τώρα που είχε δώσει αίμα στον Κέιν, θα ήταν καλύτερα και από συσκευή εντοπισμού. Αν ο Κέιν αποφάσιζε να το βάλει στα πόδια… δεν θα έφτανε μακριά.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Κέιν έχει τόσο άσχημη συμπεριφορά ως προς αυτό, εφόσον εκείνος προκάλεσε εξ αρχής την έκρηξη των βρικολάκων», είπε ο Νικ που στηριζόταν στην πόρτα. Δεν τον πείραζε που ήταν εκεί ο Μάικλ, αλλά το να βασιστούν στον Κέιν ήταν κακή ιδέα. Αυτός ο άνδρας δεn φαινόταν να είναι πολύ ισορροπημένος.

«Απλώς, είσαι εκνευρισμένος γιατί ο Κέιν αποφάσισε να μην είναι ο εχθρός», τον ενημέρωσε ο Γουόρεν, παρόλο που και ο ίδιος δεν ήταν πολύ ευχαριστημένος με τον Κέιν. Αλλά δεν θα ανέφερε το γεγονός ότι είχε παγιδεύσει και την αδελφή του για να την απαγάγει ο Κουίν… όχι ώσπου να σχηματίσει καλύτερη άποψη για το κατά πόσο ο αναστημένος βρικόλακας είχε σώας τας φρένας.

Ο Μάικλ άρχισε να υποστηρίζει τον Κέιν, αλλά πολλοί θα προσβάλλονταν και υπήρχε ήδη πολύ ενοχή στην ατμόσφαιρα. Ήξερε ότι ο Κέιν εξακολουθούσε να του κρύβει κάτι και πέθαινε να μάθει τι ήταν, προτού αυτό καταλήξει να καταστρέψει τον φίλο του. Ήλπιζε ότι ο Κέιν θα συνειδητοποιούσε γρήγορα ότι πλέον δεν ήταν μόνος του.

Από την άλλη πλευρά, ο Μάικλ ήξερε ότι ο Κέιν είχε βιώσει μία εμπειρία της οποίας τον τρόμο δεν θα μπορούσε ποτέ να κατανοήσει απόλυτα. Αν είχε αντιμετωπίσει εκείνος την ίδια κατάσταση, ο Μάικλ δεν ήταν σίγουρος ότι και ο ίδιος θα κατάφερνε να συνεχίσει να έχει σώας τας φρένας. Ο Κέιν προδόθηκε από έναν από τους καλύτερους φίλους του και καταδικάστηκε σε αιώνια εξορία, σχεδόν χωρίς καμία ελπίδα διαφυγής.

Μισόκλεισε τα μάτια του κοιτώντας προς το παράθυρο, συνειδητοποιώντας ότι αυτή ήταν μία ερώτηση την οποία είχε ξεχάσει εντελώς να κάνει. Πώς ακριβώς απελευθερώθηκε ο Κέιν από τον τάφο;

*****

Ο Κέιν βάδιζε μπρος-πίσω πάνω στην οροφή του «Μούντανς»1, με τα χέρια του στο πλάι, σφίγγοντας και ξεσφίγγοντας τις γροθιές του. Ακόμη έβλεπε την έκφραση στο πρόσωπο του Κρις όταν τον πέταξε στην άλλη άκρη της αποθήκης σαν σκουπίδι. Δεν μπόρεσε να παλέψει τον έκπτωτο… κανείς δεν μπορούσε να εναντιωθεί στη δύναμη που κατείχαν.

Ακόμη και αν, όντως, καλούσαν τον Κρις για ενισχύσεις και επέστρεφε μαζί του η Τάμπαθα, ο Κέιν ήξερε ότι ο Κρις δεν είχε καμία πρόθεση να τη μοιραστεί. Δεν συνέβαινε συχνά, αλλά ο Κέιν θα στοιχημάτιζε την αιματόπετρα που ήταν θαμμένη μέσα στο κορμί του ότι ο έκπτωτος ήταν ερωτευμένος με την Τάμπαθα. Αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε ο Κέιν δεν είχε καμία πιθανότητα να πλησιάσει την αδελφή ψυχή του.

Είχε χάσει την ευκαιρία του και αυτό πονούσε τρομερά. Ακόμη και αν δεν είχε έναν έκπτωτο άγγελο στο πλευρό της, η Τάμπαθα δεν θα είχε καμία σχέση μαζί του πια. Όσο για τους άλλους, δεν τον ένοιαζε αν οι αλλόμορφοι τον συμπαθούσαν ή όχι. Όλο αυτό δεν ήταν, σε καμία περίπτωση, διαγωνισμός δημοτικότητας.

«Ίσως να είναι καλύτερα να μη με συμπαθούν», ψιθύρισε καθώς ατένιζε από ψηλά την πόλη.

Ο Κέιν έγνεψε καταφατικά με μία κοφτή κίνηση και έθαψε τα χέρια του μέσα στις τσέπες του. Θα έμενε όσο χρειαζόταν για να απαλλάξει την πόλη από τον συρφετό των βρικολάκων που είχε προκαλέσει άθελά του ο ίδιος. Αλλά, μόλις τελείωνε με αυτό, θα ξαναέφευγε πάλι μόνος του. Έτσι, όταν θα αποφάσιζε να φύγει, δεν θα υπήρχε κανείς που να ενδιαφερόταν αρκετά για να τον ακολουθήσει.

Αυτή η σκέψη τον ανησύχησε.

*****

Ο Τρέβορ πάρκαρε στον ιδιωτικό δρόμο της Ένβι και έσβησε το αυτοκίνητο. Ήθελε πολύ να της μιλήσει και να δει πώς ήταν. Ίσως να είχε βρει χρόνο να σκεφτεί όσα της είχε πει… εξάλλου, ήταν η αλήθεια.

Ρίχνοντας μία βιαστική ματιά στο αντικείμενο πάνω στη θέση του συνοδηγού, χαμογέλασε ειρωνικά πριν το αρπάξει. Είχε κάνει μεγάλη εντύπωση με το τζιν που «δανείστηκε» νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα από τον Τσαντ, και τώρα θα το επέστρεφε. Αυτή ήταν η καλή πράξη της ημέρας. Ευελπιστούσε να μην είχε πάει κανείς στην κόλαση επειδή είχε χιούμορ.

Ξεδιπλώνοντας το τζιν, πρόσεξε τους λεκέδες από χώμα και μαύρο λάδι μηχανής που υπήρχαν παντού πάνω του. Γέλασε από μέσα του, όταν είδε ξανά το εργόχειρό του στον καβάλο. Ο Τρέβορ είχε κάνει ειδική εξαίρεση και μεταμορφώθηκε σε σκύλο, για να σκίσει με χαρά τον καβάλο.

Η Χάνα, η γέρικη γάτα της κυρίας Τρούλι που είχε αποφασίσει να πάει να μείνει μαζί του, είχε ανέβει πάνω στο τζιν και το μύριζε και, προτού γυρίσει από την άλλη, σήκωσε την ουρά της στον αέρα και το ψέκασε για να διώξει το άρωμα σκύλου που είχε αφήσει εκείνος πάνω του. Ο Τρέβορ δεν θυμόταν να είχε γελάσει ποτέ ξανά τόσο πολύ στη ζωή του.

«Τέλεια», ψιθύρισε.

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, πλησίασε την κύρια είσοδο και πέταξε το τζιν πάνω από τους θάμνους, σχεδόν γελώντας πάλι, καθώς έπεφτε από το φύλλωμα και προσγειωνόταν πάνω σε μία τεράστια μυρμηγκοφωλιά. Ήταν το κάτι άλλο.

Χτυπώντας το κουδούνι, βύθισε τα χέρια του στις τσέπες του και περίμενε να ανοίξει η πόρτα. Καθώς η πόρτα έγερνε, επιτέλους, προς τα μέσα, ο Τρέβορ πήρε την καλύτερη μεταμελημένη έκφρασή του.

«Γεια», είπε σιγανά.

    Ο Τσαντ αναστέναξε και στηρίχτηκε στην κάσα της πόρτας. «Γεια σου και σένα, άγνωστε».

«Κοίτα, ξέρω ότι τα έκανα θάλασσα και ήθελα να μιλήσω στην Ένβι… ή τουλάχιστον να προσπαθήσω, αν μου υποσχεθείς να κρατήσεις μακριά της το ηλεκτροφόρο όπλο», εξήγησε ο Τρέβορ με ένα μικρό χαμόγελο.

«Θα το έκανα, αλλά η Ένβι δεν είναι εδώ», απάντησε ο Τσαντ, καθώς απομακρυνόταν από την κάσα της πόρτας και στεκόταν όρθιος . Ο Τζέισον είχε αναφέρει το όνομα του Τρέβορ στην ίδια πρόταση με τον χαρακτηρισμό «διεστραμμένος», και ήλπιζε να έκανε λάθος. «Αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα και να πάει μαζί με την Τάμπαθα και τον Κρις. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα επιστρέψει».

Ο Τρέβορ πήρε μία βαθιά εισπνοή και έγνεψε καταφατικά, όταν πρόσεξε ότι η μυρωδιά της Ένβι μέσα στο σπίτι δεν ήταν πρόσφατη. Τουλάχιστον, ο Τσαντ δεν έλεγε ψέματα ότι δεν ήταν σπίτι. «Τότε, θέλω να της δώσεις κάποιες πληροφορίες».

«Όπως;» ρώτησε ο Τσαντ, δείχνοντας πολύ σοβαρός.

«Πρέπει να μείνει μακριά από τον Ντέβον Σάντος. Είναι μπελάς και θα καταλήξει να την πληγώσει», τον προειδοποίησε, ελπίζοντας να πάρει τον Τσαντ με το μέρος του, εκμεταλλευόμενος το προστατευτικό αδελφικό ένστικτό του.

Ο Τσαντ συνοφρυώθηκε με την προειδοποίηση του Τρέβορ και σταύρωσε τα χέρια του πάνω στο γυμνό του στήθος. «Κάπως σαν και σένα;»

Το ύφος ικανοποίησης του Τρέβορ εξαφανίστηκε απότομα, «Έι, αυτό που έκανα ήταν μέρος της δουλειάς μου. Δεν ήθελα να πληγώσω την Ένβι με το επάγγελμά μου. Γι’αυτό δεν της είπα ποτέ ποιο είναι αυτό».

Απέστρεψε το βλέμμα του και έσπρωξε τα χέρια του πιο βαθιά στις τσέπες του, γνωρίζοντας ότι ο Τσαντ δεν είχε ιδέα. Ήλπιζε με όλη του τη δύναμη να μην του είχε αναφέρει η Ένβι επακριβώς όσα της είχε πει. Οι πολίτες δεν χρειαζόταν να ξέρουν για αυτά που κυκλοφορούν τη νύχτα… ειδικά ένας αστυνομικός.

«Της είπα τη βραδιά που με βρήκε στο κλαμπ ότι ήμουν μυστικός αστυνομικός, αλλά δεν νομίζω ότι με πίστεψε», πρόσθεσε, παρακολουθώντας προσεκτικά την αντίδραση του Τσαντ, ψάχνοντας για οποιοδήποτε ένδειξη ότι ήξερε περισσότερα από όσα έπρεπε.

Ο Τσαντ αναστέναξε, «Κοίτα, ξέρω ότι σου άρεσε η αδελφή μου, αλλά εκείνη προχώρησε. Πιστεύω ότι και εσύ θα πρέπει να κάνεις το ίδιο. Δεν σου το λέω μόνο ως συνάδελφος, ή ακόμη και ως φίλος, αλλά ως κάποιος που το έχει περάσει. Άφησέ την ήσυχη να πάρει τις αποφάσεις της. Παρά τις καλές σου προθέσεις, νομίζω ότι πλέον βγαίνει με τον Ντέβον».

Ο Τρέβορ σήκωσε το βλέμμα του στο πρόσωπο του Τσαντ. «Τι;» ρώτησε επικίνδυνα.

«Από όσο ξέρω έχει σχέση με τον Ντέβον», επανέλαβε ευθέως ο Τσαντ.

Ο Τρέβορ ένιωσε ένα ρίγος να διαπερνά τη ράχη του, γύρισε από την άλλη και απομακρύνθηκε από την πόρτα, χωρίς να πει λέξη. Ο Τσαντ συνοφρυώθηκε, καθώς παρατήρησε μία γάτα μέσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου του Τρέβορ να στηρίζεται στο ταμπλό. Ο άλλος άνδρας μπήκε βιαστικά στο αυτοκίνητό του, άναψε τη μηχανή, και έφυγε σπινιάροντας από τον ιδιωτικό δρόμο.

«Τζέισον», είπε ο Τσαντ στον αέρα, «καλά θα κάνεις να μην έχεις δίκιο ότι είναι διεστραμμένος».

Ο Τσαντ ήξερε ότι η Ένβι είχε φύγει εκτός πόλης μαζί με τον Ντέβον για να πάει να βρει τον Κρις και την Τάμπαθα, για μία μικρή απόδραση. Δεν θα έλεγε αυτά τα νέα στον Τρέβορ, γιατί η Ένβι τον είχε κάνει να δώσει όρκο μυστικότητας.  Έτσι κι αλλιώς, δεν είχε σημασία, γιατί πλέον δεν αφορούσε τον Τρέβορ το τι έκανε η Ένβι.

Ο Τσαντ κούνησε το κεφάλι του μπερδεμένος και άρχισε να επιστρέφει μέσα, όταν είδε κάτι μπλε με την άκρη του ματιού του. Η έκφρασή του έλαμψε, όταν είδε το τζιν του πεσμένο στο έδαφος και έσπευσε να το πάρει, κάνοντας έναν μορφασμό καθώς τα μυρμήγκια κυκλοφορούσαν παντού πάνω του.

Η χαρά του εξανεμίστηκε όταν είδε όλα τα σκισίματα πάνω του και τα μάτια του γούρλωσαν με κωμικό τρόπο, όταν είδε ότι ο καβάλος είχε σκιστεί ολοσχερώς.

Ο Τσαντ χαμήλωσε το τζιν και κοίταξε στον δρόμο, «Την έβαψες, σκύλε».

Κεφάλαιο 2

Η Κατ είχε μετακινηθεί και στεκόταν δίπλα στο παράθυρο. Ήθελε να είναι όσο πιο μακριά γινόταν από τον Κουίν. Γύρισε τα μάτια της σχεδόν ενοχλημένη, όταν συνειδητοποίησε ότι η μετακίνησή της τον είχε φέρει στο άμεσο οπτικό της πεδίο. Ευχόταν να ήταν εκεί η Ένβι. Ήθελε πολύ να μιλήσει στην άλλη γυναίκα… ή, απλώς, σε μία άλλη γυναίκα, γενικά. Θα ήταν ωραίο να είχε μία μικρή υποστήριξη σε αυτή τη συζήτηση που είχε πυροδοτήσει η τεστοστερόνη.

Κοιτώντας ολόγυρα στο δωμάτιο, συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν παρόντα όλα τα μέλη της οικογένειας των κούγκαρ.

«Πού είναι ο Μίκα και η Αλίσια;» ρώτησε η Κατ, γνωρίζοντας ότι θα έπρεπε να συμμετέχουν σε αυτό το… ό,τι κι αν ήταν αυτό.

Ο Κουίν κοίταξε τον Γουόρεν με μία έκφραση την οποία ήλπιζε ότι ο ιαγουάρος θα μπορούσε να καταλάβει τι υπέκρυπτε και να τον υποστηρίξει σε αυτό που ετοιμαζόταν να πει. «Η Αλίσια έχει μόνο ένα μήνα που επέστρεψε από το οικοτροφείο, και δεν θα την μπλέξουμε σε αυτή τη μάχη. Είναι πολύ επικίνδυνη για κορίτσια».

Η έκφραση της Κατ σκοτείνιασε ακόμη περισσότερο και έμοιαζε να είναι έτοιμη να αποκεφαλίσει τον επικεφαλής της οικογένειας των κούγκαρ.

«Και ο Μίκα;» ρώτησε ο Γουόρεν, πριν προλάβει η Κατ να ξεκινήσει πόλεμο μετά από αυτό το τελευταίο σχόλιο.

«Δεν μπορούμε να τον βρούμε». Ο θυμός στον τόνο του Κουίν τους έκανε όλους να τον κοιτάξουν με περιέργεια. «Προσπαθήσαμε επανειλημμένα, αλλά αρνείται να απαντήσει το κινητό του».

Ο Στίβεν αναστέναξε αγανακτισμένος με την ισχυρογνωμοσύνη του Κουίν και παρενέβη: « Ο Μίκα αγνοείται πάνω από δύο εβδομάδες».

«Τι;» ρώτησε, ξαφνικά θυμωμένος ο Γουόρεν. «Γιατί δεν απευθυνθήκατε σε εμάς για βοήθεια;»

«Λόγω του ανόητου του ημερολογίου», είπε χλευαστικά η Κατ. «Προφανώς, φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να χειριστεί αυτά που έλεγε για τις λεπτές μας ευαισθησίες».

Ο Μάικλ κούνησε το κεφάλι του αγανακτισμένος, γνωρίζοντας ότι μέχρι να λύσουν τις διαφορές τους οι δύο οικογένειες, μάλλον θα έπρεπε να παίζει τον διαιτητή. «Ωραία, όσο προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα του βρικόλακα, θα έχουμε τον νου μας μήπως βρούμε στοιχεία σχετικά με την εξαφάνιση του Μίκα».

«Η λογική λέει ότι ο Μίκα θα επιστρέψει, κάποια στιγμή, από μόνος του. Έτσι κάνει πάντα», είπε ο Κουίν, ανασηκώνοντας τους ώμους του.

Η Κατ έριξε μία άγρια ματιά έξω από το παράθυρο, εξακολουθώντας να είναι θυμωμένη. Πώς τολμά ο Κουίν να υπαινίσσεται ότι τα κορίτσια δεν θα έπρεπε να συμμετάσχουν; Μπορούσαν να αφήσουν εκτός την Αλίσια, αν ήθελαν, και ίσως έπρεπε να το κάνουν, καθώς ήταν η πιο νεαρή από όλους τους. Αλλά αν τολμούσαν να σταματήσουν την ίδια, τότε τους περίμενε μία τεράστια έκπληξη. Το πρόβλημα ήταν ότι τώρα ανησυχούσε και για τον Μίκα.

Ο Κουίν έπρεπε να τα ξεχάσει όλα και να τους καλέσει. Ήξερε ότι θα βοηθούσαν παρά τις διαφορές τους. Τι κι αν οι πατέρες τους είχαν αλληλοσκοτωθεί… οι αμαρτίες των πατέρων δεν πρέπει να βαραίνουν τα παιδιά τους.

Παρόλο που εκείνη δεν το γνώριζε, ο Γουόρεν συμφωνούσε σιωπηλά με την Κατ. Ο Κουίν θα έπρεπε να είχε επικοινωνήσει μαζί τους, αμέσως μόλις κατάλαβε ότι ο Μίκα αγνοούταν. Ήξερε πολύ καλά τους εκρηκτικούς καυγάδες που μπορούσαν να κάνουν οι αδελφοί. Οι διαφωνίες συνήθως κατέληγαν με τον Μίκα να φεύγει νευριασμένος και να εξαφανίζεται για ημέρες κάθε φορά… αλλά όχι για εβδομάδες.

Ο Στίβεν και ο Νικ είχαν κρατήσει επαφή στο πέρασμα των χρόνων, και ο Νικ τον ενημέρωνε για την οικογένεια των κούγκαρ. Όταν μάλωναν ο Μίκα και ο Κουίν, ο Μίκα έλεγε πάντα στον Στίβεν πού πήγαινε, αν ήταν να λείψει πάνω από μία ημέρα. Αυτή τη φορά, ο Μίκα δεν άφησε μήνυμα σε κανέναν, που σήμαινε ότι δεν σκόπευε να λείψει τόσο πολύ καιρό.

«Μετά την επικίνδυνη φωλιά βρικολάκων που βρήκαμε στην εκκλησία εγώ και ο Στίβεν, δεν είναι ανάγκη να βγει κανείς μόνος του απόψε. Πρέπει να βγούμε σε δυάδες», είπε ο Κουίν αλλάζοντας το θέμα.

Ο Στίβεν ένιωσε παράξενα, όταν πέρασε φευγαλέα από το μυαλό του η εικόνα του κοριτσιού που βρήκε και έχασε εκείνο το βράδυ. «Λέω να πάω ξανά εκεί απόψε και να βεβαιωθώ ότι η εκκλησία εξακολουθεί να είναι καθαρή. Μπορεί να μας διέφυγε κάτι».

«Εγώ θα πάω με τον Στίβεν», προσφέρθηκε ο Νικ, θέλοντας να περάσει χρόνο με τον παλιό του σύντροφο στις σκανταλιές.

Η Κατ ένιωσε πανικό για μία στιγμή, καθώς έκανε σιωπηλά τους υπολογισμούς. Ο Μάικλ αναμφίβολα θα πήγαινε με τον Κέιν, και εκείνη, ούτως ή άλλως, σίγουρα δεν ήθελε να είναι στην ίδια ομάδα με τον Κέιν, γιατί απείχε μακράν από το να είναι ισορροπημένος. Έτσι έμεναν ο Γουόρεν και ο Κουίν.

«Εγώ θα πάω με τον Γουόρεν», προσφέρθηκε η Κατ.

«Όχι», τη διόρθωσε ο Γουόρεν, «κάποιος πρέπει να προσέχει το κλαμπ».

«Επειδή είμαι κορίτσι δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου», τους προειδοποίησε η Κατ και μετά βγήκε ήρεμα από το δωμάτιο.

Όλοι οι άνδρες στο δωμάτιο ανατρίχιασαν, όταν έκλεισε απαλά την πόρτα πίσω της.

«Να πάρει. Σχεδόν εύχομαι να είχε χτυπήσει με δύναμη την πόρτα».

Ο Στίβεν και ο Κουίν είχαν αρκετά χρόνια να δουν την Κατ, αλλά θυμόντουσαν καλά τον θυμό της. Μία πόρτα που κλείνει ήρεμα πίσω από μία θυμωμένη Κατ ήταν δέκα φορές χειρότερο από τον να έβγαινε νευριασμένη έξω.  Ήταν θυμωμένη… όχι, είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια του θυμού. Ήταν εξοργισμένη.

«Θα τηλεφωνήσω τον Ντέβον και θα τον ενημερώσω για όσα συμβαίνουν», δήλωσε ο Γουόρεν και έβγαλε το κινητό του από την μπροστινή τσέπη του παντελονιού του. Δεν του άρεσε καθόλου που το έκανε αυτό στον αδελφό του, αλλά αν δεν τσακιζόταν να γυρίσει σπίτι, μπορεί να μην έβρισκε καν σπίτι για να γυρίσει. Πατώντας έναν αριθμό στην ταχεία κλήση, βάδισε προς μία άλλη πόρτα που οδηγούσε στο διπλανό υπνοδωμάτιο.

Ο Γουόρεν περίμενε ενώ το τηλέφωνο στην άλλη άκρη της γραμμής συνέχιζε να χτυπά. Τελικά, άκουσε κάποιον να το απαντά και το μουρμουρητό μίας βρισιάς ακολούθησε αμέσως μετά.

«Τι διάβολο θες;» ρώτησε ο Ντέβον που ακουγόταν νυσταγμένος αλλά χαρούμενος.

Ο Γουόρεν του μετέφερε γρήγορα τι είχε συμβεί από την αναχώρηση του με την Ένβι, περίπου 24 ώρες νωρίτερα.

Ο Ντέβον αναστέναξε, «Να πάρει, φεύγω από την πόλη και όλα πάνε σκατά».

«Θα σου δώσω λίγες ημέρες, μετά πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι», είπε ο Γουόρεν. «Επίσης, θέλω να κάνεις κάτι για μένα, αυτές τις λίγες ημέρες».

«Δηλαδή;» ρώτησε ο Ντέβον ενώ ακουγόταν πολύ πιο ξύπνιος.

«Θέλω να ρωτήσεις τον Κρις αν θα μας βοηθήσει. Πες του ότι ο Ντιν ήδη δέχτηκε, αλλά μάλλον θα χρειαστούμε και εκείνον. Αν χρειαστεί, βάλε την Ένβι να πείσει την Τάμπαθα ότι χρειαζόμαστε τον Κρις εδώ γιατί, από ό,τι ακούω, αν επιστρέψει εκείνη, θα