De blokkadebrekers

By Jules Verne

Tegen de achtergrond van de Amerikaanse Burgeroorlog probeert de Britse handelskapitein James Playfair de scheepsblokkade in de haven van Charleston te doorbreken zodat hij zijn katoenhandel kan voortzetten en, later in het verhaal, de journalist Halliburtt uit de handen van de Confederatie kan bevrijden.-

• Language: Nederlands
• Publisher: SAGA Egmont
• Release date: Dec 19, 2018
• ISBN: 9788726130157

Jules Verne

Jules Verne (1828-1905) was a French novelist, poet and playwright. Verne is considered a major French and European author, as he has a wide influence on avant-garde and surrealist literary movements, and is also credited as one of the primary inspirations for the steampunk genre. However, his influence does not stop in the literary sphere. Verne’s work has also provided invaluable impact on scientific fields as well. Verne is best known for his series of bestselling adventure novels, which earned him such an immense popularity that he is one of the world’s most translated authors.

Book preview

Jules Verne

De blokkadebrekers

Saga

De blokkadebrekers

Original title

Les forceurs de blocus

Translated by Ph.Ch. Pieters-Stemmer

Copyright © 1871, 2018 Jules Verne and SAGA Egmont

All rights reserved

ISBN: 9788726130157

1. e-book edition, 2018

Format: EPUB 2.0

All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrievial system, or transmitted, in any form or by any means without the prior written permission of the publisher, nor, be otherwise circulated in any form of binding or cover other than in which it is published and without a similar condition being imposed on the subsequent purchaser.

SAGA Egmont www.saga-books.com – a part of Egmont, www.egmont.com

EERSTE HOOFDSTUK.

De dolfijn.

De eerste stroom, welks wateren schuimden onder het rad eener stoomboot, was de Clyde; het was in 1812.

Die boot heette de „Komeet", en deed geregeld dienst tusschen Glasgow en Greenok. Na dien tijd hebben millioenen stoomschepen de Schotsche rivier op- en afgevaren, en de inwoners van Glasgow zijn sinds lang aan de wonderen der stoomkracht gewoon.

Niettemin waren op den 3den December 1862 de modderige straten van Glasgow bijna verstopt door een ontzaglijke menigte menschen; reeders, kooplieden, winkeliers, werklieden, matrozen, vrouwen en kinderen drongen allen in één richting voort, naar Kelvindok, een groote scheepstimmerwerf van de heeren Tod en Mac-Gregor.

Kelvindok ligt eenige minuten buiten de stad, op den rechteroever der Clyde; in een oogenblik was de gansche ruimte door nieuwsgierigen opgevuld; niet het kleinste plekje aan de kade, geen enkele muur om de werf heen, geen enkel pakhuisdak, dat nog een oningenomen plaatsje aanbood; de rivier was vol vaartuigen van verschillenden aard en op den linker oever wemelden de heuvels van toeschouwers.

Al die drukte gold nochtans geen bijzondere plechtigheid; er zou eenvoudig een stoomschip van stapel loopen. Nu kon het wel niet anders, of het publiek van Glasgow moest aan zoo iets zeer gewoon zijn. Was er dan iets bijzonders te zien aan dien „Dolfijn", zooals de heeren Tod en Mac-Gregor hun nieuwe stoomboot gedoopt hadden? — Volstrekt niet. Het was een groot vaartuig van vijftien honderd ton van geslagen plaatijzer, en dat alles in zich vereenigde, om snel vooruit te kunnen komen. Zijn machine was van hooge drukking en vijfhonderd paardekracht. Zij bracht twee schroeven, aan weerszijden van den achtersteven, in beweging, die onafhankelijk van elkander werkten; de toepassing van een geheel nieuw stelsel, dat een groote snelheid aan vaartuigen geeft en hun vergunt zich in een zeer beperkten kring te wenden en te keeren.

De „Dolfijn kon niet veel diepgang hebben. De kenners zagen het duidelijk en leidden er terecht uit af, dat de boot bestemd was, om in ondiep water te varen. Doch al die bijzonderheden konden de ijverige belangstelling van zulk een menigte niet rechtvaardigen. Over het geheel was de „Dolfijn niets meer of niets minder dan andere stoombooten. Zou dan het van stapel loopen met een of ander technisch bezwaar te worstelen hebben? – Evenmin. De Clyde had reeds menig vaartuig van grooter omvang in haar wateren opgenomen, en de „Dolfijn" zou zonder eenige bijzonderheid te water gaan.

Inderdaad, bij het kenteren van het tij, op het oogenblik waarop de eb merkbaar werd, begonnen de manoeuvres; de hamerslagen weerklonken met een volmaakte harmonie op de wiggen, die bestemd waren, om de kiel van het vaartuig op te lichten. Weldra trilde het geheele vaartuig; men zag het bewegen, hoe weinig het nog opgeheven was; het gleed, het gleed sneller en, de zorgvuldig met vet besmeerde helling afglijdende, plofte de „Dolfijn" in de Clyde, te midden van dikke wolken van opstuivend water. Zijn achtersteven drukte den bodem der rivier, verhief zich vervolgens op den rug eener reusachtige golf en de prachtige boot zou in haar vaart tegen de kaden der scheepstimmerwerven Verbrijzeld zijn geworden, indien niet al haar ankers met een vreeselijk geraas gelijktijdig uitgeworpen, haar in haar loop hadden gestremd.

Het afloopen was volkomen gelukt. De „Dolfijn" wiegde zich bedaard op de wateren der Clyde. Al de toeschouwers klapten in de handen, toen hij zijn natuurlijk element veroverd had en ontelbare hoera’s rezen aan de beide oevers op.

Maar waarom al die toejuichingen? — Het zou den hartstochtelijksten toejuicher zeer moeilijk zijn gevallen zijn enthousiasme te verklaren. Van waar dan die zoo bijzondere belangstelling juist in deze boot? Eenvoudig vanwege de geheimzinnigheid van haar bestemming. Men wist niet aan welk soort van handel zij zich wijden zou, en wanneer men er de groepen van nieuwsgierigen naar gevraagd had, zou men zich terecht verwonderd hebben over de verschillende meeningen omtrent deze ernstige zaak.

Intusschen waren de best