Koninklijke Theevisite

By W.J. May

ROYAL TEA. KONINKLIJKE THEEVISITE

De koningin van Engeland heeft de hulp van de Kroonraad ingeroepen. Iemand probeert de verloofde van haar zoon te vermoorden. ZKH, de prins is van plan om met een gewone man te trouwen, en zijn bruid heeft een geheim dat niemand weet behalve de Kroonraad. Ze heeft een tatù. Als de Kroonraad zich tot Rae wendt voor hulp, kan ze onmogelijk nee zeggen; zelfs niet als ze Devon tot haar partner maken voor deze opdracht. Ze moeten zich voordoen als een stel en undercover werken, als lijfwachten, om de binnenkort te verschijnen prinses van Wales te beschermen.

Rae zou liever ergens anders zijn dan bij Devon, vooral omdat ze gelooft dat haar moeder nog leeft, ondanks de verzekering van de Kroonraad dat dit niet het geval is. De vraag is, hoe kan Rae het bewijs van leven voor haar moeder vinden, haar gevoelens voor Devon onder ogen zien en erin slagen de prinses te redden, allemaal gekleed voor de thee?

Als het raadsel, de geheimen en de skeletten in de kast er uit beginnen te komen, kan Rae dan met de waarheid omgaan?

• Language: Nederlands
• Publisher: BadPress
• Release date: Jun 2, 2020
• ISBN: 9781071550786

W.J. May

About W.J. May Welcome to USA TODAY BESTSELLING author W.J. May's Page! SIGN UP for W.J. May's Newsletter to find out about new releases, updates, cover reveals and even freebies! http://eepurl.com/97aYf   Website: http://www.wjmaybooks.com Facebook:  http://www.facebook.com/pages/Author-WJ-May-FAN-PAGE/141170442608149?ref=hl *Please feel free to connect with me and share your comments. I love connecting with my readers.* W.J. May grew up in the fruit belt of Ontario. Crazy-happy childhood, she always has had a vivid imagination and loads of energy. After her father passed away in 2008, from a six-year battle with cancer (which she still believes he won the fight against), she began to write again. A passion she'd loved for years, but realized life was too short to keep putting it off. She is a writer of Young Adult, Fantasy Fiction and where ever else her little muses take her.

Book preview

Dit e-boek is alleen bedoeld voor persoonlijk gebruik. Dit e-boek mag niet doorverkocht worden of worden weggegeven aan derden. Als je dit boek met een andere persoon wilt delen, koop dan alsjeblieft voor elke ontvanger een exemplaar. Als je dit boek leest en het niet hebt gekocht of het niet alleen voor jouw gebruik is gekocht, stuur het dan terug en koop je eigen exemplaar.  Bedankt voor het respect voor het harde werk van deze auteur.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze publicatie mag worden gereproduceerd, opgeslagen in of ingevoerd in een opslagsysteem, of in welke vorm of op welke manier dan ook (elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnemen of anderszins) worden overgedragen zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van zowel de eigenaar van de auteursrechten en de bovengenoemde uitgever van dit boek.

Dit is een fictief verhaal. Namen, karakters, plaatsen, merken, media en incidenten zijn ofwel het product van de verbeelding van de auteur of worden fictief gebruikt. Elke gelijkenis met de werkelijke persoon, levend of dood, gebeurtenissen of plaatsen is volledig toevallig. De auteur erkent de handelsmerkstatus en de handelsmerkeigenaren van verschillende producten waarnaar in dit fictiewerk wordt verwezen en die zonder toestemming zijn gebruikt. De publicatie / gebruik van deze handelsmerken is niet geautoriseerd, geassocieerd met of gesponsord door de handelsmerkeigenaren.

Alle rechten voorbehouden.

Copyright 2014 van W.J. May

Omslagontwerp van: Book Cover By Design

Onder redactie van: Chelsa Jillard

Niets uit dit boek mag op welke manier dan ook worden gebruikt of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming, behalve in het geval van korte citaten in artikelen en recensies.

Cover ontwerp door: Kellie Dennis - Book Cover by Design

C:\Users\wanitajump\Documents\CoK Series\CoKBanner.png

De Kronieken van Kerrigan

Book I - Rae of Hope is GRATIS!

Boektrailer:

http://www.youtube.com/watch?v=gILAwXxx8MU

Boek II - Zwarte nevel

Boektrailer:

http://www.youtube.com/watch?v=Ca24STi_bFM

Boek III - Kaartenhuis

Boek IV - Koninklijke theevisite

Boek V - In de Vuurlinie

Boek VI - Het Einde in Zicht

Boek VII - Verborgen Duisternis

Boek VIII - Samengevlochten

Boek IX - Gemarkeerd door het Lot

Boek X - Kracht en macht

Boek XI - De laatste

Boek XII - Rae van het Licht

Komende juni 2016

PREQUEL -Kerstmis voor de Magie

Kronieken van Kerrigan Prequel

Een novelle, deel van de Kronieken van Kerrigan.

Een prequel over hoe Simon Kerrigan Beth ontmoette!!

BESCHIKBAAR:

C:\Users\wanitajump\Documents\aCoversNew2016\Christmas Before the Magic E-Book Cover.jpgC:\Users\wanitajump\Documents\CoK Series\CoKBanner.png

Zoek W.J. May op

Website:

http://www.wanitamay.yolasite.com

Facebook:

https://www.facebook.com/pages/Author-WJ-May-FAN-PAGE/141170442608149

Nieuwsbrief:

MELD U AAN VOOR W.J. May's nieuwsbrief voor meer informatie over nieuwe releases, updates, cover onthullingen en zelfs freebies!

http://eepurl.com/97aYf

Royal Tea, Koninklijke Theevisite

De koningin van Engeland heeft de hulp ingeroepen van de Kroonraad. Iemand probeert de verloofde van haar zoon te vermoorden. ZKH, de kroonprins is van plan met een gewone burger te trouwen, en zijn bruid heeft een geheim dat niemand buiten de Kroonraad kent. Ze heeft een tatù. Als de Kroonraad Rae om hulp vraagt, kan ze onmogelijk nee zeggen; zelfs niet als ze Devon tot haar partner maken voor deze opdracht. Ze moeten zich voordoen als een stel en undercover werken, als lijfwachten, om de aanstaande prinses van Wales te beschermen.

Rae is liever overal dan met Devon, vooral omdat ze gelooft dat haar moeder nog leeft, ondanks de verklaringen van de Kroonraad die het tegendeel beweren. De vraag is: hoe kan Rae het bewijs van leven van haar moeder vinden, haar gevoelens voor Devon verwerken en de prinses redden, terwijl ze gekleed is voor thee?

Kan Rae de waarheid aan als het raadsel, de geheimen en de skeletten in de kast aan het licht komen?

Inhoudsopgave

The Chronicles of Kerrigan

Chronicles of Kerrigan Prequel

W.J. May

ROYAL TEA, Koninklijke Theevisite

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 7

Hoofdstuk 8

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 10

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 12

Hoofdstuk 13

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 16

Hoofdstuk 17

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 19

Hoofdstuk 20

Note van de Autheur

The Chronicles of Kerrigan

CoK Prequel!

Meer boeken van W.J. May

Gratis boeken:

TUDOR VERGELIJKING:

Wat we in het leven over onszelf proberen te verbergen, wordt vaak onthuld in de dood - onze adel, onze angsten, maar vooral onze geheimen.

Hoofdstuk 1

Wat we in het leven over onszelf proberen te verbergen, wordt vaak onthuld in de dood - onze adel, onze angsten, maar vooral onze geheimen.

'Mijn moeder leeft,' fluisterde Rae. 'Mijn moeder leeft,' herhaalde ze luider en ze probeerde het ongelooflijke te begrijpen. In de films zou dit het moment zijn waarop de hoofdpersoon zou zeggen dat ze altijd de waarheid hadden gevoeld; dat ze het haar hele leven diep van binnen had geloofd. Dat gevoel had Rae nooit gehad. Ze had de aanwezigheid van haar moeder nooit gevoeld, behalve als ze op rustige momenten aan haar dacht. Dat betekende niet, dat het niet waar kon zijn. Ze staarde alleen naar de gezichten van Carter, Jennifer en Devon, en ze zag ongeloof, medelijden of medeleven. Geen schrik? Waarom zegt niemand iets?

Onmogelijk. Carter schudde zijn hoofd. Je kunt de tatù van je moeder niet gebruiken. Het moet iets anders zijn geweest. De tatù van Iemand anders die je nagebootst hebt.

Serieus?

Ben je daar nog steeds mee bezig? Niet het feit dat haar moeder nog zou kunnen leven? Wat als ze haar hebben? Wat als ze haar martelen? Twaalf jaar lang!

Wie zijn zij? Vroeg Jennifer, haar Botcher.

Je hebt geen moedertatù, herhaalde Carter. Je hebt alleen die van je vader.

Er kwam een diepe, geïrriteerde zucht uit Rae's mond. Ze zouden nergens komen voordat Carter bewijs had. Ze tilde haar rechterhand op en wreef zachtjes met haar vingers; een klein blauw licht rees op uit haar handpalm, die veranderde in een gele vlam aan de uiteinden. Ze stak het uit, zodat Carter het kon zien en draaide zich toen naar Jennifer en Devon om het hen te laten zien. Het is vuur. Geen elektriciteit, geen ijsbal... Vuur. Ze balde haar hand tot een vuist en de vlam verdween.

Carter stond zichtbaar geschokt op. Dat kan niet waar zijn! Denk voorzichtig na. Heb je iemand met iets soortgelijks aangeraakt? Heb je een nieuwe tatù opgepakt en het je niet gerealiseerd?

Dat is onmogelijk, zei ze, terwijl ze zijn favoriete woord van de dag op hem richtte. "Ik zou het weten als ik een nieuwe tatù ophaal. Ze komen niet zomaar onaangekondigd binnen."

Misschien heb je het van Kraigan. Heb je hem aangeraakt? Carter liep om zijn grote bureau heen naar haar toe.

Het komt niet van Kraigan. Ze wees naar haar ex-vriend. Dev, je hebt het gezien. Ik heb het vanavond eerder gebruikt.

De sympathie op Devons gezicht verdween, en werd vervangen door het besef toen hij naast Rae ging staan. Ik heb het gezien. Ze heeft het al een tijdje, maar we wisten niet wat het was.

Dat kan niet waar zijn. Carter weigerde het te accepteren. Wanneer was je bij haar? Ik dacht dat ik specifiek had gevraagd - "

Hij liet zijn verhaal gaan, realiseerde zich misschien wat hij per ongeluk had onthuld. Rae koos ervoor om haar vragen over het onuitgesproken deel van zijn verklaring voor later te bewaren. Het was op dit moment belangrijker om Carter de waarheid onder ogen laten te zien. Haar geest draaide op hoge toeren en ze probeerde iets te bedenken waar hij niet tegenin kon gaan. Ik heb het!

Rae draaide zich om en trok haar overhemd omhoog, waardoor haar tatù zichtbaar werd. Het was groter dan alle andere inktkunst die ze ooit had gezien. Het verspreidde zich over haar onderrug, een sensuele, delicate fee met roze, paarse en groene tinten op haar jurk en de vleugels achter haar. In de schemering van Carters kantoor strekte ze haar arm achter haar rug uit en creëerde een vlammetje, zodat ze haar tatù allemaal in detail konden zien.

Het glinstert. Jennifer hield haar hoofd schuin en tuurde. Dat heb ik nog nooit gezien.

Rae wierp een blik op Jennifer vanuit haar ooghoek. Ze had Jennifer nooit haar tattoo laten zien, maar had aangenomen dat ze fotos uit haar dossier had gezien. Carter had die dag een ontelbaar aantal fotos gemaakt in de ziekenzaal. Hij zei nu geen woord of haalde zijn camera tevoorschijn. Hij leek ter plekke bevroren. Ze richtte haar aandacht op Jennifer terwijl ze haar hand liet zakken. Kijk naar de onderkant van de tatù.

Onder het sprookjesmeisje lag een sierlijk ontwerp met Keltisch of Gaelisch detail.

Jennifers adem stokte.

Je ziet ze toch? Vroeg Rae. Het zijn miniatuurzonnetjes, onderdeel van de tatù van mijn moeder.

Een warme vinger volgde de cirkels met de kronkelige lijnen.  Devon.

Rae’s hart klopte door het besef dat het zijn aanraking was.

Hij rukte zich bij haar vandaan alsof hij was verbrand.

Ouw! Hij blies op zijn vinger.

Ze draaide zich om om te zien wat er was gebeurd.

Oh, sorry. Ze had hem verbrand. Ze zwoer dat de vlam doofde toen ze ronddraaide, maar misschien, heel misschien, was het gegroeid toen haar hart begon te kloppen.

Ze keek naar Carter en wachtte tot ze zijn blik vasthield. Ze moest hem overtuigen. Ze herschepte de vlam opnieuw. Ik heb Devon net verbrand. Ze bracht de vlam naar haar gezicht.

Jennifer pakte Raes pols vast.

Niet doen.

Rae keek haar aan en probeerde de verborgen uitdrukking op haar gezicht te lezen. Wist ze iets? Over haar moeder? Het doet geen pijn. Ze pakte Jennifers hand met haar vrije hand. Jennifer wilde niet loslaten. Rae liet de vlam verdwijnen en pas toen liet Jennifer haar pols los.

Op het moment dat Jennifer losliet, wekte Rae de vlam weer op en deed een pas achteruit, buiten het bereik van haar Botcher. Ze liet de gloed over de huid van haar linker onderarm glijden.

Geen geur van brandend vlees, geen pijn; de vlam bleef maar flikkeren. Er gebeurde niets.

Onmogelijk, fluisterde Carter, zijn ogen strak op Rae’s hand gericht.

Jennifer slaakte een ongeduldige zucht. Het lijkt op het vermogen van haar moeder. Ze zat op de hoek van Carters enorme bureau en zette haar hoge laarzen aan de andere kant.

Rae wierp Devon een blik toe. Hij leek even verbaasd als ze voelde. Dat was een behoorlijk gewaagde zet, zelfs voor Jennifer; haar met leer beklede derrière aan één kant met haar benen uitgestrekt over bureau van het hoofd van de Kroonraad. Ze hoopte zo dat ze die te gekke moed zou hebben als ze zo oud was als Jennifer.

Ironisch genoeg leek Carter het niet op te merken. Hij begon te ijsberen. Cromfield had het voorspeld. Er staan aantekeningen in zijn geschriften en referenties. Hij noemde het vermogen om twee tatùs te dragen, maar het was een theorie. Niemand heeft er ooit twee tegelijk actief gehad. Je vader kon het niet. De tatùs van zijn ouders combineerden zich en werden één. Zoals iedereen.

Rae kon niet zien wat het probleem was. Met haar tatù kon ze honderden, misschien wel duizenden tatùs dragen en nadoen. Haar moeder was nog één, die ze droeg.

Carter boog zich over Jennifer heen en pakte iets aan de andere kant van zijn bureau.

Rae miste de blik die over Jennifers gezicht trok niet. Ze knipperde met haar ogen. Ze is verliefd op hem. Rae wierp een blik op Devon om te zien of hij het had opgemerkt. Ze rolde bijna met haar ogen; hij was zich er net zo onbewust van als Carter. De gedachte kwam bij haar op. Hoe weet je dat mijn vader zijn beide tatùs niet kon gebruiken?

Carter tikte op het boek waar hij doorheen bladerde. Cromfield had een theorie ... hij geloofde dat er een overeenkomst moest zijn tussen bloedlijnen of vaardigheden. Hij bladerde door meer paginas. Ik heb het een paar dagen geleden gelezen. Hij geloofde, heeft het zelfs getest, dat het mengen van tatùs een negatief effect had. Elk paar dat hij fokte, creëerde een gecombineerde tatù. Nooit twee vaardigheden.

Rae haalde haar schouders op. Ze wilde praten over het vinden van haar moeder, niet dit.

Wie kan het iets schelen? Ik kan de tatùs van andere mensen al gebruiken, wat geeft het dat ik nog een vaardigheid heb?

Carter sloeg het boek dicht. Zie je het niet? Hij keek haar boos aan, de oude Carter kwam er doorheen, zoals Rae hem zich herinnerde van haar eerste jaar op Guilder. De Carter die ze niet mocht.

Ze verstijfde en richtte zich vervolgens op. Niemand ziet het. Haar handen gingen automatisch naar haar heupen.

Mijn moeder leeft en het enige waar je over kunt praten is een verdomde theorie! Je kunt niet voorbij een idee komen dat al een gebeurtenis aan het worden is. Ik heb meer dan één vaardigheid. Het is niet nieuw voor mij.

Carter sloeg zijn armen over zijn borst en ze vergaten allebei de aanwezigheid van anderen in de kamer. Je bent zo je vaders dochter! Je moeder zou nooit zo hebben gehandeld.

Rae schoot terug. Ik ben NIET mijn vader. Ik ben niet slecht of eng. De zonden van de vader zijn niet de zonden van deze dochter. Ik kan het verleden misschien niet ongedaan maken, maar ik word NIET gestraft voor wie mijn vader was!

Egoïstisch kind! Dit gaat niet alleen over jou! Kraigan gaat dezelfde vaardigheid hebben! Misschien weet hij het al. Hij kan het vermogen van zijn vader en zijn moeder gebruiken. Heb je daar ooit aan gedacht? Hij hoeft misschien geen tatùs van anderen te stelen. Die psychopaat loopt vrij rond!

En wiens schuld is dat? Rae siste tussen opeengeklemde kaken.

Vertel jij mij dat maar.

Ik heb hem niet uit de gevangenis gelaten. Alleen een idioot had niet kunnen vermoeden dat hij recht op me af zou gaan.

Kijk uit, Rae. Devon was achter haar gaan staan en raakte zachtjes haar schouder aan.

Rae zag Jennifer nu ook naast Carter staan. Ze trok haar schouder weg van Devons aanraking. "

Kraigan wilde me altijd dood hebben. Hij had het dagboek nodig, en hij kon me niet kon doden totdat hij dat had."

Jij had het dagboek? Carter leek klaar om te exploderen.

"Ja.'' De kat was uit de boom en het kon haar niet schelen.

Hij heeft het me gegeven vlak voordat je hem gevangen nam. Ik heb het sindsdien gehad. Niet dat het uitmaakt. Ik heb het nooit gelezen en heb het daarna verbrand. 

Ze ademde een langzame, lange adem in tussen haar uitlopende neusgaten.

Als ik had geweten dat er een kans was dat ik het vermogen van mijn moeder zou hebben, was ik misschien wat voorzichtiger geweest.

Ze wierp Jennifer een boze blik toe. Of haar vaardigheid in meer detail kennen had ook kunnen helpen.

We wisten het niet, antwoordde Jennifer, elk woord volmaakt uitgesproken. Ze had haar emoties nauwelijks onder controle.

O ja? Ik vind dat moeilijk te geloven. De hoge en machtige Kroonraad lijkt alles te weten.  Rae kon het sarcasme niet uit haar stem houden. Vind je niet dat het een goed idee was om me te vertellen dat mijn moeder nog leefde? Misschien toen ik hier aankwam? Of nadat ik mijn tatù heb ontvangen? Of nadat Lanford me probeerde te vermoorden?

Carter gooide het boek op zijn bureau. Je moeder is dood! Het spijt me, Rae. Niemand heeft meer spijt daarover dan ik. Als ik - als we haar hadden kunnen redden, zouden we dat hebben gedaan!  Zijn ogen smeekten haar om het te begrijpen, maar hij onthulde meer dan hij besefte.

Hij hield van mijn moeder! Rae deed een stap achteruit en botste tegen Devon, die haar opving voordat ze struikelde en viel. Het was allemaal te veel om te nemen.

Carters stem werd zachter. Je moeder is bij de brand omgekomen.

Jennifer kwam een stap dichter bij Rae. Alleen je moeder had dat vuur kunnen maken.

Ze weigerde het nog steeds te geloven. Als ze mijn vader met haar tatù had gedood, heeft ze het vuur overleefd.

''Nee.'' Carter schudde zijn hoofd. Er waren twee lichamen.

Rae knipperde met de tranen van frustratie terwijl ze probeerde zich een weg naar buiten te banen. Het was een geweldige lange dag geweest. Haar volgende gedachte was gek, maar ze wist dat het waar moest zijn. Het was mijn moeder niet. Het was Kraigans moeder. Ze stierf in het vuur.

Kraigans? Het medelijden in Carters ogen terwijl hij naar haar staarde, zorgde ervoor