Μια Ατελής Κορνίζα

By Claudio Ruggeri

Ένας άνδρας βρίσκεται νεκρός μέσα στη γκαλερί τέχνης του, ο Βίνσεντ Τζερμάνο θα κληθεί να απομακρυνθεί από χιλιάδες πιθανές υποθέσεις, ο Επίτροπος θα πρέπει να ασχοληθεί με μια έρευνα που επισκιάζεται από μελαγχολία.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: BadPress
• Release date: Dec 11, 2018
• ISBN: 9781547524112

Claudio Ruggeri

Claudio Ruggeri, 30岁。出生于Grottaferrata (罗马)。现为从业人员，前裁判员。他遍游各地，在美国呆了很久，2007年回到意大利。写作是一直以来他的最大爱好。

Book preview

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Είναι ένα έργο μυθοπλασίας.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα ή πρόσωπα, ζωντανά ή νεκρά, είναι καθαρά συμπτωματική.

Περιεχόμενα

Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου

13 Νοεμβρίου

14 Νοεμβρίου

15 Νοεμβρίου

Δύο εβδομάδες αργότερα

3 Δεκεμβρίου

4 Δεκεμβρίου

Ευχαριστίες

Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου

––––––––

«Εμπρός».

«Καλησπέρα, είναι το αστυνομικό τμήμα εκεί;»

«Πράκτορας Βεντίτι, πώς μπορώ να σας βοηθήσω;»

«Με λένε Έλιο Ροσέτι.

Είμαι ο ιδιοκτήτης της καφετέριας στο κέντρο της Γκροτταφερράτα.

Αυτή που είναι στη γωνία στον κεντρικό δρόμο.

Δεν ξέρω αν κάνω το σωστό, είναι που...»

«Ηρεμείστε, κύριε Ροσέτι.

Πείτε μου ποιο είναι το πρόβλημα».

«Υπάρχει μια γκαλερί τέχνης δίπλα στο μπαρ μου και είναι ακόμα ανοιχτή.

Λοιπόν, τα φώτα είναι ακόμα αναμμένα, και φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανείς εκεί μέσα.

Συνήθως κλείνουν πριν από τις οκτώ το βράδυ, αλλά απόψε είναι περασμένες δέκα, και το ρολό είναι ακόμα ανοικτό».

«Κάντε μου μια χάρη, βγείτε από το μπαρ και πηγαίνετε να ρίξετε μια ματιά στο εσωτερικό της γκαλερί.

Μετά από αυτό, τηλεφωνήστε μου ξανά.

Περιμένετε μια στιγμή, θα σας δώσω τον απευθείας αριθμό τηλεφώνου του τμήματος».

«Ήμουν ήδη εκεί, πριν από λίγο».

«Αλήθεια; Παρατηρήσατε κάτι ασυνήθιστο;»

«Ειλικρινά, άνοιξα την πόρτα κι έκανα μερικά βήματα στο εσωτερικό.

Δεν είδα κανέναν, είναι τόσο παράξενο».

«Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να κάνετε ακόμα τέσσερα βήματα στο εσωτερικό της γκαλερί;

Για να βεβαιωθούμε ότι όλα είναι εντάξει;»

«Πραγματικά...»

«Κατάλαβα. Κύριε Ροσέτι, ξέρετε το όνομα του ιδιοκτήτη της γκαλερί τέχνης;»

«Το όνομά του είναι Ρίβα, Κάρλο Ρίβα»

«Μάλιστα. Ας κάνουμε το εξής.

Το συντομότερο δυνατό, θα στείλουμε ένα περιπολικό.

Εν τω μεταξύ, αν υπάρχουν οποιαδήποτε νέα, καλέστε μας ξανά.

Εντάξει;»

«Καλώς».

«Τότε καληνύχτα».

«Καληνύχτα, πράκτορα».

Ο Μάρκο Βεντίτι έσκισε το κομμάτι χαρτί που είχε χρησιμοποιήσει για να γράψει το όνομα και κατευθύνθηκε προς τον υπολογιστή.

Με λίγη τύχη θα έβρισκε τον αριθμό του κινητού του Κάρλο Ρίβα και θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί του.

Θα μπορούσε να ελέγξει ότι όλα ήταν εντάξει, και δεν θα χρειαζόταν να αναλάβει περαιτέρω δράση.

Μετά από λίγα λεπτά κατάφερε να βρει τον αριθμό.

Ήταν ήδη στη βάση δεδομένων εξαιτίας μιας παλιάς καταγγελίας από τον Κάρλο Ρίβα σχετικά με ένα κλεμμένο αυτοκίνητο.

Ο πράκτορας σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον αριθμό.

Προσπάθησε για περισσότερο από πέντε λεπτά, αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση.

Χτύπησε το τηλέφωνο στο άλλο άκρο, αλλά κανείς δεν απάντησε.

Στο σημείο αυτό, ο αστυνομικός σταμάτησε την κλήση.

Ήταν έτοιμος να καλέσει τον αριθμό όταν το τηλέφωνο στο γραφείο του τον διέκοψε.

«Εμπρός».

«Καλησπέρα, ονομάζομαι Έλιο Ροσέτι.

Κάλεσα πριν από λίγα λεπτά.

Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του πράκτορα, αλλά...»

«Μιλήσατε σε μένα, κύριε Ροσέτι. Πείτε μου, ανακαλύψατε τίποτα άλλο;»

«Ναι, άκουσα ένα κουδούνισμα τηλεφώνου.

Πιστεύω ότι ήταν από τη γκαλερί.

Το θέμα είναι, Πράκτορα, ότι μοιραζόμαστε τον ίδιο τοίχο.

Έτσι πήγα στη γκαλερί.

Ο ήχος ερχόταν από μέσα, αλλά δεν μπόρεσα να βρω το τηλέφωνο».

«Σταθήκατε στην πόρτα ή περπατήσατε στο εσωτερικό της γκαλερί;»

«Έμεινα κοντά στην πόρτα αυτήν τη φορά.

Ωστόσο, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να σας τηλεφωνήσω ξανά και να σας ενημερώσω γι' αυτό.

Ίσως είναι σημαντικό».

«Ίσως. Ακούστε, για τώρα, σας ευχαριστώ.

Μπορείτε να μείνετε μέσα στο μπαρ σας όσο εμείς στέλνουμε ένα αυτοκίνητο.

Μην μπείτε στη γκαλερί ξανά, κι αν είναι δυνατόν, μην επιτρέψετε σε κανέναν άλλον να μπει εκεί μέσα μέχρι να φτάσουμε.

Εντάξει;»

«Καταλαβαίνω».

«Θα είμαστε εκεί σύντομα».

Το σώμα του Κάρλο Ρίβα κειτόταν στο πάτωμα στο πίσω μέρος του καταστήματος.

Βρέθηκε από το περιπολικό της αστυνομίας, με τη βοήθεια του Επιθεωρητή Παρίζι, που ήταν παρών αφού ο Πράκτορας Βεντίτι τον είχε καλέσει.

Οι αστυνομικοί του εγκληματολογικού ήταν επίσης εκεί, καθώς και ο Επιθεωρητής Ντι Τζιρολάμο.

Μετά από μια γρήγορη ματιά στον τόπο του εγκλήματος, ξεκίνησε να ανταλλάζει απόψεις με τον Άντζελο Παρίζι.

«Τι πιστεύεις;

Αυτοκτονία;»

«Είναι πιθανό, Τζούλιο.

Ο χαρτοκόπτης που φαίνεται να έχει χρησιμοποιηθεί για να μαχαιρωθεί είναι ακόμα στο πάτωμα.

Θα γνωρίζουμε περισσότερα μετά από τις έρευνες του εγκληματολογικού.

Κάλεσες τον Τζερμάνο;»

«Δεν τον έχω βρει ακόμα, το κινητό του είναι εκτός δικτύου, και κανείς δεν απάντησε στο σπίτι του.

Θα τηλεφωνήσει μόλις μπορέσει».