Inspecteur Wang: De Halszaak

By Jeroen van Mastbergen

Wanneer er een lijk wordt gevonden in het park worden inspecteur Wang en agent Blijhoofd snel ingezet om de dader op te sporen. Voor de verandering zijn er genoeg sporen te vinden, inclusief DNA en vingerafdrukken, maar het leidt nergens naartoe. Wat ze nodig hebben is een verdachte en een motief. Blijhoofd denkt deze undercover te kunnen vinden, maar inspecteur Wang denkt er het zijne van.
Op onnavolgbare en vooral onzinnige wijze wordt de zaak onderzocht en hopelijk ook opgelost.

Dit boek heeft tevens lachgarantie: Als er niet wordt gelachen tijdens het lezen, dan heeft de lezer gegarandeerd geen gevoel voor humor.

• Language: Nederlands
• Publisher: Jeroen van Mastbergen
• Release date: Jan 21, 2017
• ISBN: 9781370992799

Jeroen van Mastbergen

Als naaste vertrouweling van Victor Hugo, paus Urbanus, mister Spock én dokter Spock kent Jeroen het klappen van de zweep. Hoewel er nog lustig gedebatteerd wordt over welke zweep we het dan hebben, staat het buiten kijf (welke kijf?) dat zijn kennissenkring zijn weerga niet kent (welke weerga?). In 1995 behaalde hij zijn gele band in schreeuwbudo en hij traint sindsdien voor zijn volgende band. Hoewel zijn sensei nog nooit zo veel incompetentie en zo veel enthousiasme in één persoon heeft gezien, ziet Jeroen zijn incompetentie slechts als noodzakelijk plot device om tot het happy ending te komen.Zijn hele leven vraagt hij andere mensen al om hem een verhaal te vertellen. Hoewel hij meestal “Huh?” of “Wat dan?” te horen krijgt, heeft hij inmiddels ook voldoende verhalen gehoord om deze op te schrijven en te doen alsof hij ze zelf verzonnen heeft. English translation: OK, let's be honest. This bio is just strange...

Book preview

Inspecteur Wang

De Halszaak

Jeroen van Mastbergen

Omslag: Albatross

Redactie: Albatross, Annelies Aaldering, Roel van Mastbergen

Met dank aan de echte Wangs

Copyright © 2016 door Jeroen van Mastbergen

Alle rechten voorbehouden

Van dezelfde schrijver

Korte verhalen

The Hypercritic

Inspecteur Wang serie

De Moord op de President

De Tijdmoordenaar

De Halszaak

Novelles

Goed tegen Kwaad: zo goed en zo kwaad als het gaat*

Arg en de Broek van God

* uitgegeven door Uitgeverij Eigenzinnig, www.uitgeverijeigenzinnig.nl

1

Agent Blijhoofd zat hard typend – al was het met maar twee vingers – achter zijn bureau. Hij was druk bezig met het papierwerk van de laatste zaak die hij en inspecteur Wang met succes hadden afgerond. Een moordenaar vinden was natuurlijk leuk en aardig, maar je wil niet weten hoeveel formulieren je moest invullen en hoeveel rapporten er ingediend moesten worden! Dit zou ongetwijfeld genoeg werk verschaffen voor de rest van de week. Nou was het fijn om werkzekerheid te hebben, maar niets te doen hebben had toch ook z'n charme. Er zat echter niets anders op dan door te typen totdat hij zijn rapport had afgemaakt. Het toetsenbord maakte dan ook een gezellig ratelend geluid. Toch hield het ratelen na een tijdje op en was alleen het kraken van Blijhoofds hersenen te horen (als je heel goed luisterde).

'Hoe kwam Wang er eigenlijk achter dat de barones aandelen verhandelde onder de geheime identiteit van die Russische clown?', mijmerde agent Blijhoofd. 'En waarom leidde dit ook alweer tot de moord op een tuinman door de misdienaar twee dorpen verderop?'

Agent Blijhoofd kon het zich niet goed herinneren en besloot het maar aan inspecteur Wang te vragen, die had de zaak immers opgelost. Normaal zat hij aan het bureau aan de andere kant van de kamer. De plek was nu echter leeg. Nou ja, leeg was niet het juiste woord. Het lag vol met papieren, mappen, pennenbakjes, elastiekjes, een nietmachine (extra large), post-it blokjes in vier verschillende kleuren en vijf verschillende groottes, een half opgegeten tosti, een keurig in plastic verpakte opgezette zwaardvis (het was immers het moordwapen), maar geen inspecteur.

Nog voordat Blijhoofd de kans kreeg om zijn gedachtes te vormen over het stiekem opeten van de halve tosti kwam zijn baas het kantoor alweer binnenlopen.

'Ah, daar ben je,' zei Blijhoofd, die zich niet te goed voelde om het overduidelijke te benoemen.

'Wat was ook alweer de link tussen...,' maar verder kwam Blijhoofd niet, want de telefoon van inspecteur Wang ging net over. Helaas voor de inspecteur was het niet zijn mobiel, die hij altijd binnen handbereik had, maar zijn vaste telefoon op zijn bureau. Het bureau was echter zo'n zooitje dat de telefoon niet zo makkelijk te vinden was en daardoor ook nogal moeilijk te beantwoorden.

Inspecteur Wang begon dus door de chaos te zoeken terwijl de telefoon onverstoord door rinkelde. Hij vond kerstkaarten, landkaarten, een opplaksnor – en vroeg zich af bij welke zaak deze ook alweer hoorde –, heel veel papier, vijf euro in kleingeld, maar geen telefoon.

Agent Blijhoofd was maar al te bekend met deze telefoonzoektochten, maar was verbaasd dat het deze keer wel erg lang duurde voordat zijn baas de rinkelende boosdoener vond. Hij keek even op van het proberen geëscaleerd goed te spellen en zag dat Wang inmiddels onder zijn bureau aan het zoeken was. Wat hij tevens zag was dat er een draad uit het middelste laatje van zijn ladekast liep. Het type draad dat verdacht veel leek op een telefoondraad.

'Heb je al in je laatje gekeken?' zei Blijhoofd dan ook.

'Wat?', zei Wang en daarna 'Au' toen hij zijn hoofd stootte tegen de onderkant van het bureau.

Inspecteur Wang schuifelde op zijn knieën onder het bureau vandaan en deed het laatje open, waar inderdaad een telefoon te vinden was.

'Met Wang,' zei hij toen hij eindelijk de telefoon opnam. 'Uhuh, uhuh, ja, oké,' ging het gesprek verder, wat niet erg informatief was voor Blijhoofd. Hij besloot dan ook maar verder te gaan met zijn rapport. Helaas was hij inmiddels bij het woord eloquent aangekomen, wat ook al zo'n crime was om te spellen.

'Laat je rapport maar even zitten,' zei inspecteur Wang nadat hij de telefoon