Rooi asaleas
ERNA draai uit die grootpad af na die kwekery. “Ek stick jou vandag hier vir jou verjaardag. Dié plek is gorgeous.”
Kristin kry ’n gevoel van déja vu. En van verlies. “Ek en Ben het eentyd graag hier kom plante koop.”
Erna kyk met onverbloemde simpatie na haar. “Nou is daar ’n nuwe eienaar wat ook ’n koffiewinkel oopgemaak het. Hulle maak ’n ongelooflike drielaagsjokoladekoek. To die for. Nadat ons geëet en gedrink het, kan ons plante koop.”
“Haai, dis twee keer so groot soos voorheen,” sê Kristin. “Covid benadeel nie dié plek nie.”
“Nee, blykbaar floreer dit.”
Reg voor die hek waar hulle moet ingaan, staan ’n blink nuwe Mercedesviertrek. Hulle moet om loop na waar hulle ontsmettingsmiddel aan hul hande moet spuit.
“Is dit nou ’n plek om te parkeer,” sê Kristin. “Daar’s mos baie parkeerplek, maar nee, reg hier teen die ingang staan dié fênsie nuwe vuurwa.
