’n Manier om die verval te oorleef
‘Hier sal ek tot niet gaan. “Nie omdat ek aan dié grond verknog is nie, gewoon omdat die buiteland anders dalk maar nie noodwendig beter is nie. Oorsee verlep alles dalk net meer beteueld.
“Hier sal ek my gat sien: ’n klein voorval dalk, ’n vinnige skoot by my tuinhek . . .”
Só skryf Johan Myburg, die pas bekroonde en mees onlangse wenner van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns se gesogte Hertzogprys vir poësie, in een van sy eerste gedigte in sy oorrompelende bundel Uittogboek.
Maar moenie ’n fout maak nie, hierdie skryf, hierdie neerpen van ’n baie bekende Suid-Afrikaanse aktualiteit eindig nie in ’n tipe boedeloorgawe nie. Allermins.
“Dat ek sal gaan dit weet ek wel – dilemma is ek kan dalk tien dalk honderd soortgelyke insidente oorleef want die lyf is taaier as wat jy vermoed.”
En dis dié einste lang lyf wat die gryskop 25 jaar gelede óók onder die soeklig van die Akademie gebring het.
