Jodie en het Boek van de roos

By julie Hodgson

Sinds Jodie in het bezit kwam van haar tijdreizende bibliotheekkaart, heeft ze meer spectaculaire avonturen beleefd dan ze ooit zou wensen te dromen. Maar samen met de spannende escapades en de standvastige vrienden die ze heeft gemaakt, heeft ze haar deel van verdriet doorstaan. Jodie probeert te ontsnappen aan haar hulpeloosheid door haar zoektocht voort te zetten naar de kostbare, lang-verboden gedrukte boeken die ze toevoegt aan haar groeiende geheime collectie in het huis van haar vriend Otso.

Tijdens haar bezoek aan haar favoriete boekenwinkel in het Victoriaanse tijdperk, ontsnapt Jodie ternauwernood aan een ontmoeting met een mysterieuze, mogelijk kwaadwillende vrouw. Kon het mevrouw Noble zijn, de slechte bibliothecaris die de tijd had verboden om te reizen en alle bibliotheekkaarten van de andere kinderen in beslag nam? Otso heeft haar opgedragen een heel bijzonder en belangrijk boek te vinden dat het antwoord zou kunnen zijn op al haar hoop - een missie die Jodie weer helemaal over de wereld neemt. Neem een zigeuner, een belofte en een boek, een sleutel, en dat is avontuur !

• Language: Nederlands
• Publisher: BadPress
• Release date: Jan 12, 2024
• ISBN: 9781071508879

julie Hodgson

I started writing poetry and short stories at the age of 9, a nice way to switch off I guess. Then it just escalated from there. My English teacher at my secondary school Mrs Love was an inspiration to me. In 1985 I moved to Tripoli in Libya, and as the schools did not have any books I started writing for the children of the local British schools. It's amazing that when there are no books you crave anything to read. So we all got together and made something out of nothing. I have continued writing for newspapers, The Times in Kuwait in 89 just before the first Gulf conflict, then, Libya, Sweden, Uk and lots of other countries. And the story could go on and on... I now live in Portugal and I have had many books published in the past and have joined publishers Opera Omnia and they published the first bilingual book back in November 2012. Many of my books are now in several languages.

Book preview

Jodie

en

het Boek van de Roos

Julie Hodgson

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd door een mechanisch, fotografisch of elektronisch proces, of in de vorm van fonografische opnamen, en mag niet worden opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of op andere wijze worden gekopieerd voor openbare of privé-gebruik, met uitzondering van fair gebruik , zoals korte citaten in artikels of recensies, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever of auteur.

2e Engels editie

Omslag ontwerp. http://www.amygdaladesign.net/

Interior Illustraties http://alexandrevieira.carbonmade.com/

Cover artwork Elena Cherry kunstwerk

www.juliehodgson.com

www.jodieandthelibrarycard.com

Alle rechten voorbehouden. © Julie Hodgson

Tweetalige uitgave in het Portugees / Engels door middel van Opera Omnia Publishers www.operaomnia.pt

Zweedse editie www.chave.co.uk

Chave.co.uk

Inhoudsopgave

Hoofdstuk 1: terugspoelen Happiness 1

Hoofdstuk 2: Het leven Must Go On 5

Hoofdstuk 3: Hooked On Books 11

Hoofdstuk 4: Life's Unreal 17

Hoofdstuk 5: Eet niet Pacman! 21

Hoofdstuk 6: Hot Chocolate 25

Hoofdstuk 7: Victoriaanse Delights 33

Hoofdstuk 8: De Rollerfly 4000 39

Hoofdstuk 9: The Greatest Show On Earth 49

Hoofdstuk 10: Graaaaavve Robbbberrrrs !! 55

Hoofdstuk 11: Kai's Bid Idea 63

Hoofdstuk 12: The Lonely Unicorn 69

Hoofdstuk 13: Mooshka Glimlach 73

Hoofdstuk 14: Finders Keepers 81

Hoofdstuk 15: zwevend in de lucht 91

Hoofdstuk 16: The Promise 97

Hoofdstuk 17: Een andere puzzel 103

Hoofdstuk 18: Gestolen Woorden 115

Hoofdstuk 19: crumble en Fall 121

Hoofdstuk 20: The Faceless Vrouw 127

Hoofdstuk 21: The Book Of Rose 132

Hoofdstuk 22: The Promise (Take 2) 137

Jodie De pagina 145

Hoofdstuk 1

terugspoelen van Geluk

Ik wens je een gelukkige verjaardag! Ik wens je een gelukkige verjaardag! Gefeliciteerd met je verjaardag lieve Jodie! Ik wens je een gelukkige verjaardag!

Het lied was uit de toon, met Jodie's vader zingen te laag is, zich te concentreren op niet laten vallen van de enorme boek-vormige verjaardagstaart. Jodie's moeder zong te hoog, niet in staat om haar trots en geluk te verbergen in een ander verjaardag voor haar enige dochter. Het lied was uit de toon, uit de tijd, off-key en niet hetzelfde als gezongen door een enorme groep van familie en vrienden, maar op dat moment was het mooiste lied in de wereld en Jodie voelde de liefde in elk woord wikkelen zich om haar heen.

Ze keek naar haar moeder en vervolgens naar haar vader. Ze zag er zo jong en gelukkig, zo zorgeloos en trots op haar nog een jaar gewoon veroudering. En ze kende haar zo goed. Hoeveel andere ouders zou denken dat hun kind een cake in de vorm van iets als ouderwets en vergeten als een boek te krijgen? Niet iemand die Jodie kon bedenken. Haar vriendin Millie had een taart in de vorm van een iPod-50, die ze verondersteld was het dichtst.

Haar vader en moeder weggestopt in naast haar en legde de taart voor haar. Dit was de favoriete beetje Jodie, waar de kaarslicht verlichte hen beiden als magische engelen gestuurd naar beneden om te zorgen voor haar, de vlammen dansen in hun ogen, zo vol leven.

Blaas ze uit, onze grote meid, haar moeder fluisterde trok haar dicht en kuste haar op de exacte plek die ze altijd deed op dit moment, waardoor Jodie voelen zich nog warmer en waziger.

Jodie trok in haar adem ernstig dan blies een hele lungful lucht bij de kaarsen en elke flikkerende vlam verdween op hetzelfde moment.

Doe een wens, zegt haar vader, omdat hij elke keer dat ze dit moment had revisited gehad, en Jodie sloot haar ogen. Dit was het belangrijkste bit. Als ze gewoon kon krijgen het deze keer, als ze kon alleen maar zeggen dat precies de juiste wishy woorden in de juiste volgorde dan zouden ze goed weer; zou alles in orde zijn en ze kon weer blij zijn met hen. Ze konden weer een gezin zijn. Ze kneep haar ogen nog strakker en geruisloos verklaarde haar wens. Ze opende haar ogen en deze keer haar vader kuste haar wang, zodat ze een passende reeks van mama en papa hadden kust dat ze hoopte dat het zou eeuwig duren.

Juist, boek cake voor drie, haar vader vertelde hen en verdween in de keuken om een ​​aantal borden te krijgen.

Wil je wat jellyade, feestvarken?

Jodie knikte en keek toe hoe haar moeder verdween ook naar de keuken om de koolzuurhoudende gelei, een verjaardag favoriet voor alle kinderen in 2075 te krijgen.

Plotseling alleen, Jodie nam haar tijd reisbibliotheek kaart uit haar zak en drukte op de knop, de hele tijd met haar wens in haar hoofd, in de hoop dat het deze keer zou het uitkomen.

Opeens haar woonkamer begon te schudden en spin en de gebruikelijke kleuren, omringd haar zoals ze was geschept in een whoosh tunnel, weg van vorig jaar verjaardagsfeestje en vervoerd terug in haar eigen tijd. Toen ze aankwam, sloot ze haar ogen weer, strak, bang voor wat ze zou zien. Toen ze hen opende haar ergste angsten werden bevestigd; ze had niet genoeg gedaan. Haar geliefde ouders waren nog steeds in de slapende pods niet in staat om wakker te worden na hun vliegramp. Alle Jodie had waren achtergelaten schaduw van het verleden partijen en wensen die niet zou uitkomen. Niet voor de eerste keer, zittend in het ziekenhuis, Jodie voelde rivieren van warme tranen stroomden over haar gezicht.

––––––––

Hoofdstuk 2

Het leven moet doorgaan

En dan Kai belandde in een soort van Zweedse fantasie land of iets en dat is waar hij Mooshka, de kleine trol gevonden. Het was allemaal heel vreemd,Jodie vertelde haar ouders, maar ze bewoog zich niet. Ze waren net als die was exposities had ze in dat Madame Tussauds plaats jaar geleden gezien, van popsterren en filmsterren van de dag, politici, sporters en beruchte criminelen. Alleen, op zoek naar haar ouders konden leuk voor niemand te zijn, met hun witte jassen en nog witter gezichten, in een kamer met witte muren en piepende geluiden die op zijn minst haar vertelde dat ze nog in leven waren. helder rood haar Jodie en blauwe ogen waren zo'n contrast met de duisternis en maakte haar blik alsof ze was het enige wat in kleur, terwijl de rest van de kamer werd uitgezonden in zwart-wit.

Ze stak haar hand uit te pod van haar vader en nam zijn hand in de hare. Ze probeerde om het wikkelen rond en greep haar, maar er was geen kracht daar. In ieder geval was het warm, hoewel; koud was een slecht teken.

Mooshka, de trol, zingt de meest beklijvende, mooie liedjes die ik ooit heb gehoord, vervolgde ze, niet de moeite te wachten op een antwoord deze tijd. Ze had hen eerder gezegd dit alles, maar ze hoopte dat de verhalen van haar avonturen met haar vrienden, Kai en Pacman, misschien maken ze wakker te maken, zelfs als ze gewoon zat om haar te vertellen off over tijdreizen, die was uitgegroeid tot een verboden activiteit. In feite, zou ze in grote problemen zijn als ze werd gevangen. Ms Noble, de enge bibliothecaris, had zich ieders kaarten genomen, maar Jodie had geluk Otso te hebben gevonden.

Mooshka woont samen met Kai bij Otso nu, vervolgde ze. Hij is degene die mijn bibliotheek kaart vast zodat ik kan nog steeds tijdreizen. Hij is een genie. Ik zal je aan hem voorstellen als je wakker wordt.Jodie glimlachte bij de gedachte. Ze was er altijd voor dat het woord 'wanneer' in plaats van 'als' als het over het krijgen van hen beter te gebruiken. Ze was vastbesloten dat haar vader en moeder zou herstellen, zelfs als ze had om daar te zitten de hele dag en de hele nacht saai ze met dezelfde verhalen over en weer.

De gedachte van Otso en Kai maakte ook haar glimlach. Natuurlijk had ze vrienden in haar eigen tijd, maar ze had