Kelebeğin Çilesi

By Veysel Topaloğlu

KELEBEĞİN ÇİLESİ

Ey!
Sadekul Veysel;
Biliyorsun ki!
Marifet: Doğruları bilmekte,
Değil;
Doğruları söyleyebilmektedir.
Şimdi!
Söyle, sen de doğruları;
Anlat, herkese kıssayı.

Arif olan; mutlaka alır hisseyi.
Bu, öyle bir kıssa ki!
Tam bir: "Yetişkin Masalı".
Kahramanları ise:
Eli asalı
Uzun sakallı,
Yaşlı-başlı:
Hırpani bir dervişle,
Yeşilimtırak bir kurtçuk (tırtıl).
Derviş;
Küflü, karanlık ve boğuk
Küçük, yalın ve de soğuk!
Tek oda, çilehanesinde:
Günlerdir:
Yarı aç
Yarı tok,
Uykusuz ve yorgun.
Ama!
Ruhen, oldukça dingin!
Çilesini çekmekte...

Derviş;
Bağdaş kurmuş!
Yere, öyle oturmuş.
Altında: şiltesi yok!
Oturduğu yer kuru.
Sofrasında: azığı yok!
Çanakta, ekmeği kuru.
Ama!
Rahlesi: kitap,
Testisi: su,
Kalbi ise iman
Dolu!
İlahi aşkın etkisiyle
Birazcık da
Deli!
İdi.

Çile günlerinde:
Kafasındaki, zaman kavramını yitirmiş;
Gündüz ile gecenin farkını bitirmiş,
Bir halde!
Zihninde: sürekli "pirinin sözlerini "tekrarlamakta.
Çoğu kez,
O sözler; odanın içinde de yankılanmakta!
İdi.

Her fırsatta piri:
"-Evlatlarım!
Nefis!
Nefes gibidir:
Yokluğu ölüm,
Çokluğu zulüm;
Getirir."
Diyordu!
Ve sürdürüyordu.

..."İnsanoğlu;
Fiziki çelimsizliğine rağmen,
Yaradanın kendisine bahşettiği:
Metafizik güçlerin sayesinde;
Yeryüzündeki: yaratılmışların hep
En üstünü! İdi.
Ama!
Şimdiki gibi: Egemeni değildi;
Ne yeraltının, ne de üstünün!

O zamanlar;
Her canlının dilinden anlar idi.
Diğerleri gibi: Kendisinin de
Hem av hem de avcı olduğunu,
Yaşam çarkının: Böyle döndüğünü;
İyi bilirdi."

...

"Bu durum:
Adına: Kibir denilen!
Yedi başlı canavarın!
İnsanı, teslim almasına kadar sürdü.
Sonrasında;
Canavar, insandan; insanlığı sürdü."

"Kibirdir: İnsanlığı hasta eden alamet.

Günlerden, bir gün:
Dervişin gözü, duvarın yukarısına takıldı.
Uzun uzun, köşedeki bu noktaya bakındı.
Karşısındaki köhne duvarda:
Bir " ipek böceği tırtılı" vardı.
İleri geri salınarak; kozasını örüyordu.
Ağının arasından, o da dervişi görüyordu.
Ama!

Epeycedir; hiç ilgilenmez görünüyordu.
Kozanın kapanmasına, çok az kalmıştı.
Tırtıl, son bir kez; başını dışarı çıkarttı.
Birden!
Dervişle, göz göze geldi.
Dervişi ise ani bir merak aldı.
-Senin ne işin var? Orada.
Diye, içinden geçirdi.

-Sen, bu odada; ne yapıyorsan?
Ben de onu yapmaya çalışıyorum.
Diye, tırtıl cevap verdi.

Derviş, duyduklarına inanamadı!
Oldukça, şaşırmış ve kendinden şüphe eder;
Bir halde, etrafına baktı!

Tırtıl ise; rahat konuşabilsin diye:
Kozadan başını dışarı uzattı
Dervişi, daha fazla merakta bırakmadan:
Konuşmaya devam etti:
-Görüyorum ki çok şaşırdın!
-Ama! -İnan! Bunda, şaşıracak çok
Bir şey yok!

Dervişin, sevinçten gözleri parladı.
Ve birden, "pirinin sözleri" kulaklarında çınladı.
Piri: Bir gün şöyle söylemişti:
"İnsan,
Ne zaman ki
Nefsinin kirinden
Yani kibrinden;
Arınır!
İşte! O zaman:
Yaradılış melekelerini;
Geri kazanır!
Böylece,
O âlemin dilinden tekrar anlar...
Âlem ise onu tekrar kucaklar..."
Demişti.

Tırtıl, tekrar söze girdi.
Ve hiç ara vermeden;
Konuşmasını sürdürdü:
-Ben, buraya bahçedeki;
Dut ağacından geldim!
-Doğduğum günden beri:
Maalesef hep sürünüyorum!
-Ne zaman ki varlığımı bildim;
Kendimi,
Hep yaprak peşinde buldum!
-Sürünmekten bıktım artık!
Dönüşeceğim!

-Atalarımın anlattıklarına göre:
Günlerdir, ördüğüm şu kozaya:
Birazdan, tırtıl girip;
Kelebek olarak çıkacağım!
-Her ne kadar,
Benim bu halime:
Başkaları,"başkalaşım" dese de
Ben kimseye, asla başkası
Diyemem!

• Language: Türkçe
• Publisher: Veysel Topaloğlu
• Release date: Dec 13, 2014
• ISBN: 9781310551178

Veysel Topaloğlu

Geçmiş, herkesin kendi geçmişi;Bana ne?Başkasının geçmişinden demeyin!Ben, size bunun nedenlerini söyleyeyim:Geçmiş, geçip gitmiş de:Giderken neler neler götürmüş?Onlara bakmalı!Budur: Konunun özü,"Gemi dolusu" sözü;İse geride bırakmalı!Bilelim ki: Bazılarının geçmişi toza (pembe),Bazılarının ise köze (kor) benzer!Benimki hangisi? Onu da siz söyleyiniz!Manisa'nın Demirci kırsalında: BirÇiftlik evinde: (Bin dokuz yüz altmış yılının:Yirmi altı Mayısında) Dünyaya geldim.Ve Dünyanın gailesine öyle daldım.Biz köy çocukları, elimiz ekmekTuttuğunda; mutlak diğer elimiz de iş tutar.Ana kucağından, doğanın kucağına hızlı geçeriz.Etrafımızda olanları ise çabuk seçerizBahçede çalışırız: Oyun gibi görürüz.Kuzu, koyun güderiz: Oyundur deriz!Daha ben çok ufacıkken:Dokuz yaşında bir çocukken;Bir gece yarısı "yer altı canavarı" uyandı.Aniden kapılarımıza dayandı.Hiç istemeden, kendisiyle böyle tanıştım.Başlarda; yedi nokta küsur ile sallayan canavar:Bizleri, her an sallar oldu.Sanma ki: Alıştım:Çok korktum!VeÇocukluğumu unuttum!Mevsimlerden: Kıştı.Herkes bir yerlere sığınmıştı!Üstte: Yarı yırtık bir çadır.Altta: Birkaç tahta, üstü hasırOrta yerde: saç sobaŞanslı isen Çıkarsın sabaha?Tüm zorluklar gelip geçti.Üzerinden üç beş sene daha geçti.Tam rahatladık derken:Ben delikanlılığa girerken;Başka bir canavar çıktı.Bizim kuşağı, neredeyse biçti!Dün, saklambaç ya da sek sekOynadığımız sokaklarda: ArtıkKurşunlar sek sek oynuyorVe İnsanları, arayıp buluyordu.Köşe başlarındaki yolları,Sevenlerden daha çokÖlüm; gözlüyordu!Arkadaş, arkadaşıyla kapıştı.Birçoğumuzun kolları:Henüz, saatle tanışmamışken;Demir kelepçe ile tanıştıBir sabah türkülerle uyandık:Terör canavarından kurtulduk dedik!O da ne?Genç demokrasimizi,Bir başka canavarın ağzında gördük!Yer gök postal sesinden inledi.Millet, uzun süre;"Netekim paşayı" dinledi.Canavarlar sırasıyla geldi geçti.Sinelerimizi deldi geçtiSonunda, öyle bir canavar geldi ki:"Yedi başlı" olan bu canavardanKurtulmak bir hayli zor görünüyor!Hangi başıyla mücadele edeceksin ki!"Enflasyon başı" cepçi,Eli hep dar gelirlinin cebinde;"İstihdam başı" ise ekmekçi,Sürekli ekmeklerimizi yutuyor!Hepimizin eli, canavarın midesindeGece gündüz durmadan aranıyor!Ben bir garip Veysel'im:Bazen bir sel'im,Taşarım ve yıkarım bendimi.Bazense bir yel'im:Eser de kırarım diye:Bir goncayı;Tutarım!Hep kendimi.Dostlar!Birbirini kovalayan yıllar,Beraberinde, beni de kovaladı:Sarsıntılı yıllar,Çalkantılı yıllarDerken;Sıkıntılı yıllara gelipOralarda kaldım. Artık, yoruldum!Masallarda, canavarlarla savaşanların;Mutlaka, ya sihri ya da bir iksiri vardır:Ben ise tipik bir Anadolu insanıyım:Kemliğe ve hamlığa izin vermez lisanım!Sadece, şu kısacık ömrümde:Bu kadar çok canavarla,Tanışmak zorunda kaldığım için;İçimde hep burukluk ve tiksinti vardır!Özetle, diyenler için;Gazi üniversitesi, iktisadi İdari Bilimler Fakültesi, Maliye Bölümünden mezun oldum. Askerliğimi, yedek subay olarak yaptım.Uzun yıllar; bir bankada: Mali Analist ve Şube yöneticisi (Müdür) olarak çalıştım. Evli, barklı, çocuklu; kendi halinde ve mutlu bir insanım..VEYSEL TOPALOĞLU

Book preview

�l$�cbook_preview_excerpt.htmleV�n�8�沛��}l$��Fb^l,�]�5�gRԄ��r������c�ni(�{H࡚���"O��Nc ��~z����J�_�:�8��~D�������r�~su�������1q�v:X�WV�ڨ��nN�xN��ן������k�U�����i�R��ZU�g��r:`���K�t��f���Y�^mM�O��#L͵r*���/i8�f8�R�wHUdrf�(�9��u률�����o��1�n]����O\%" WQ���"Te����ige�Z�SoP�+�Tj{R�����Ռ�i���D���6|P���K8Mc�ڑ�"�gu��@�'��%�����;g�@_acP[���A�&#���19c�~b&���96խͽ�C�� �q\h������F�P'2��b8��:B�6�����IP!�� ZI���U�9z���M���J1�X׶��x�S�ی�OT��#�j���� ���(��g����r��h�n��i����n��ݗ}�)�#g�#��҆g��Uq�0s��B-������� ����6@����p���R����P��U��{A;b�0DV�G���(�\�����z��D�<�X��FX`�b:`'�n0�OX�A�`�6 �����|���@'�j61�h��j�<�@Ӓu�H�TvF�[����C. �u|ʱ��B.�+be �%0��:��w���k�7��zalX��`��0[l7ABW��e���8
`����� �.�Os!����p'�j*Ʀ#�Pm���ΣέHl-G��3!��j��=��n;��6� ��Wqr���+�;��Uv�����Ŋ�y^a�]��MG���ܞr�2�2�G6~8pvž��/I^�>�dj�|���$��� ������c��׳�=|�����6!/I�[s���';���oDk�olL�㹘�Ŗ��u�7b��!e�3����[�o�8��J��)�ڀVA�!_��JjE�^�ݸs��iaվ����9,,|��8��J nm���/���2�A�xi�&��c-�$&z��|;FwF^<�OL�(
�����`��2&�3�(�]�E7�w�y�¨�Z� �δ���0/�+�}�� ��F�,�j� ��Vޙ�@��K��(v��=RɆ4�v��vz�G3 �ATŌ,ᾂ�v5ܦ���Y^˄wL�EV�R �rʯ:�{���5�Z����'j�U�K7�����˺!����2#[C�E��,���%��