Daar is iets omtrent die Kgalagadi Oorgrenspark wat ‘n mens weer laat voel soos ‘n mens. Die barre skoonheid van die droë landskap tref jou soos ‘n vuishou. Plotseling besef jy dis genadeland.
Daar is iets van díé streek wat die diepte in jou hart bepaal en die lus vir die lewe weer diep in jou siel aanwakker. Hier vind jou siel vrede en jou wese vreugde.
Híér is iets van daardie deel se sterre wat mens se hart kos gee. Jy vind iets in die skyn wat vreugde
