LAFENIS VIR DIE SIEL
Estelle kyk vir die soveelste keer by die voorkamervenster uit. Daar is geen teken van Gerald en Shane nie. Daar sal nie wees nie. Hulle kom nie huis toe nie. Dis al 'n maand sedert die ongeluk wat hulle albei se lewens geëis het. Steeds het sy 'n tafel gedek vir drie. So asof sy die werklikheid wil verdryf met dié strelende roetine.
Ná 'n uur dek sy die tafel af sonder om te eet. Die pyn het 'n verdowende effek wat die honger stil. Haar oë sit diep in hul kuile van die onderbroke slaap.
Tina karring gedurig aan haar om 'n sielkundige te gaan sien, maar elke keer glimlag sy moeitevol - met 'n glimlaggie wat nie haar oë bereik nie, en sê: “Ek
