Rondom ons lê die mopanieveld oop en vry. Dis bewolk en die sterre kruip weg, maar ons weet hulle is daar. Dis inkruiptyd wanneer ons gesels saam met die kole se geknetter al stiller word. Maar skielik fluister iemand: “Ek dink ek hoor ’n olifant hier by die poel…” Janco Scott, ons toerleier, swaai ’n flitsstraal na die grotendeels droë – behalwe een poel naby ons kampplek – rivierloop en wraggies, daar staan ’n olifant!
Tussen ons en die olifant is niks meer as dertig treë nie. Nie ’n heining nie, niks. Janco skakel die lig weer af, en ons staan tjoepstil en luister. Die ore wat ligweg flap, die slurp wat snuif, daai swaar voete wat diep in die grootkorrelsand van die rivierbedding trap.
CHRIS VENTER, Kleinmond
JANCO SCOTT, Hoedspruit
Chris: Ek het daarvan gehou dat ons min wild gesien het wat dan nog ook vinnig weggehol het. Dis nie soos in die Kruger waar die diere gewoond is aan al die karre nie. Jy waardeer dit wat jy sien meer.
’n Bos-ervaring soos hierdie help jou om ’n bietjie perspektief te kry op die lewe daarbuite. Janco: Op hierdie toer kry jy as Suid-Afrikaner iets van ’n Botswana-ervaring, maar jy hoef nie so ver te ry nie en jy hoef ook nie deur ’n grenspos te sukkel nie. Die dinamika van die verskillende habitatte – van dorre
